ดนตรีคือฝัน เธอนั้นคือรัก

วันนี้เหนื่อยเป็นบ้า! มาสายนิดๆหน่อยๆ(ความจริงสายกว่าปกติ25นาที)ก็บ่นซะยาวถึงกาแล็คซี่ทางช้างเผือกเลยมั้ง เหนื่อยจริง แต่เพื่ออนาคตที่ดีฉันต้องอดทน!!
''เฮ้! เหม่ออะไรอยู่เธอนะ''อุ๊ย!ตกใจหมดอีตาแดนเหรอเนี่ย-*-เซ็งๆๆ แต่...จริงๆแล้วก็คิดถึงเขาอยู่นะ
''โผ่ลมาดีๆไม่ได้หรือไง''ฉันตอบ ก็มันจริงนี่น่า
''แล้วเธอเหมออะไรอยู่ละ เรียกก็ไม่ตอบ''นี่เขาเรียกฉันเหรอไม่เห็นจะได้ยินเลยสักนิด-*-
''ก็..คิดอะไรนิดหน่อยนะ''
''เรื่องอะไร''
''ไม่ต้องรู้หรอกน่า เฮ้ย!ทำอะไรนะ''
จะไม่ให้ตกใจได้ไงละอยู่ๆอีตานี่ก็ดันฉันเข้ากับกำแพงแล้วก็คร่อมฉันอย่างนี่อะ! 
''จะบอกหรือไม่บอก''
''กะ..ก็คิดถึงผู้ชายคนหนึ่งนะ''
''ใคร''
''....''
''คนๆนั้นใช่ฉันหรือป่าว''
''นายพูดว่าอะไรนะ!''อยู่ๆก็ทำหวานด้วยฉันก็เขินสิตาบ้า>///<
''ถ้าฉันบอกว่าฉันชอบเธอๆจะว่าไง''
''นาย..''
''ฉันชอบเธอ''
''ฉะ..ฉันก็ชอบนาย!''ฉัยพูดพร้อมกับกระโดดกอดเขา ไม่น่าเชื่อเลยว่าคำๆนี่จะออกมาจากปากเขา อยากบอกว่าฉันดีใจมาก!
''เธอพูดจริงเหรอ''
''อื้อ''
''ฉันดีใจที่สุดเลย!!''
''ว้าย! ทำอะไรนะ''อยู่ๆเขาก็ดึงฉันเข้าไปกอด แถมแน่นด้วย
''รู้ไหมว่าฉันดีใจที่สุดเลย!''
''รู้แล้วน่า ฉันก็ดีใจที่สุดเลยนะ งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ''
''เดี๋ยวฉันไปส่ง!''
''บ้านฉันกับบ้านนายมันคนละทางไม่ใช่เหรอ''
''ไม่เป็นไรหรอกน่า เพื่อเธอฉันทำได้น่า''
''ขอบใจนะ ที่ทำเพื่อฉัน^^''
อยากบอกว่าฉันมีความสุขที่สุดเลย!!!