ดนตรีคือฝัน เธอนั้นคือรัก

วันนี้เหนื่อยเป็นบ้า! มาสายนิดๆหน่อยๆ(ความจริงสายกว่าปกติ25นาที)ก็บ่นซะยาวถึงกาแล็คซี่ทางช้างเผือกเลยมั้ง เหนื่อยจริง แต่เพื่ออนาคตที่ดีฉันต้องอดทน!!

''เฮ้! เหม่ออะไรอยู่เธอนะ''อุ๊ย!ตกใจหมดอีตาแดนเหรอเนี่ย-*-เซ็งๆๆ แต่...จริงๆแล้วก็คิดถึงเขาอยู่นะ

''โผ่ลมาดีๆไม่ได้หรือไง''ฉันตอบ ก็มันจริงนี่น่า

''แล้วเธอเหมออะไรอยู่ละ เรียกก็ไม่ตอบ''นี่เขาเรียกฉันเหรอไม่เห็นจะได้ยินเลยสักนิด-*-

''ก็..คิดอะไรนิดหน่อยนะ''

''เรื่องอะไร''

''ไม่ต้องรู้หรอกน่า เฮ้ย!ทำอะไรนะ''

จะไม่ให้ตกใจได้ไงละอยู่ๆอีตานี่ก็ดันฉันเข้ากับกำแพงแล้วก็คร่อมฉันอย่างนี่อะ! 

''จะบอกหรือไม่บอก''

''กะ..ก็คิดถึงผู้ชายคนหนึ่งนะ''

''ใคร''

''....''

''คนๆนั้นใช่ฉันหรือป่าว''

''นายพูดว่าอะไรนะ!''อยู่ๆก็ทำหวานด้วยฉันก็เขินสิตาบ้า>///<

''ถ้าฉันบอกว่าฉันชอบเธอๆจะว่าไง''

''นาย..''

''ฉันชอบเธอ''

''ฉะ..ฉันก็ชอบนาย!''ฉัยพูดพร้อมกับกระโดดกอดเขา ไม่น่าเชื่อเลยว่าคำๆนี่จะออกมาจากปากเขา อยากบอกว่าฉันดีใจมาก!

''เธอพูดจริงเหรอ''

''อื้อ''

''ฉันดีใจที่สุดเลย!!''

''ว้าย! ทำอะไรนะ''อยู่ๆเขาก็ดึงฉันเข้าไปกอด แถมแน่นด้วย

''รู้ไหมว่าฉันดีใจที่สุดเลย!''

''รู้แล้วน่า ฉันก็ดีใจที่สุดเลยนะ งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ''

''เดี๋ยวฉันไปส่ง!''

''บ้านฉันกับบ้านนายมันคนละทางไม่ใช่เหรอ''

''ไม่เป็นไรหรอกน่า เพื่อเธอฉันทำได้น่า''

''ขอบใจนะ ที่ทำเพื่อฉัน^^''

อยากบอกว่าฉันมีความสุขที่สุดเลย!!!