นายสาดกับนางรวย

"สัพเพ เตโย มาเด้อ ไฮโล บ้านนายสาด" เสียงสวดมนต์ทำวัตรเช้าและเย็น สาธยายธรรมมะเป็นข้อๆ สะท้อนอีกฝั่งของทัองฟ้า ผสมปนเปกับเสียงโฮ้ร้องของผู้คน ทั้งดีใจเสียใจปะปน กับความรู้สึกที่คาดเดาด้วยตัวเอง....
เสียงที่ผสมผสานจนบ้างครั้งบักหล่าก็ตั้งข้อสงสัยเรื่อยมา ภายใต้ชายคาของบ้านนายสาดกับนางรวยที่ตั้งติดกับวัดทางทิศตะวันตกของหมู่บ้าน หลากหลายความรู้สึก หลายหลายเหตุผล บนชีวิตมนุษย์ บอกเล่าเรื่องราวให้คิดอย่างอัศจรรย์ใจได้เลยทีเดียว
" วันนี้วันพระขอเชิญพี่น้องมาทำบุญตักบาตรที่วัดกันเด้อ"เสียงประกาศของมัคทายกดังผ่านหอกระจายข่าว ชักจำเจแหละเคยชิน จนบางทีไม่รู้ว่าพูดอะไร
"มาเด้อๆ ...มาๆเข้าโรงเรียน ไปโรงเรียนบ้านนายสาดก่อนเด้อ หลากหลายสำเนียง หลากเพศหลากวัยช่างน่าไปจริงๆ โรงเรียนบ้านนายสาดกับนางรวย"
โอ้!น้อชีวิต สถานที่ติดกันแต่สาระสำคัญต่างกันตามจิตใจของคนโดยแท้ บางคนไปวัดกลับออกมาตะกร้ายังไม่ถึงบ้านต้องแวะอีกทาง จนลืมเวลาตะกร้าของฉันอีกวันมันยังวางบ้านนายสาดหรอนี่ บางคนอดทนเลือกที่จะเอาลูกมาเข้าโรงเรียนทางทิศตะวันตก ทั้งที่โรงเรียนอีกที่อยู่ทิศตะวันออก
บางคนยอมตีลูกต่อหน้าคนทั้งวง แล้วเดินน้ำตาไหลเข้าวัดอย่างน่าฉงน บางคนแจ้งตำรวจเพื่อทำลาย แต่เหตุใดเจ้าไม่เล่นดันเป็นเดือนร้อนแทนความสุขของเขา
บางคนอาจเกิดปัญญาจากคุณค่าเสียงสัมผัสและสายตาที่มองผ่านหลากชีวิต ณ ที่นี้ "อุปมาเหมือนหมากินขี้ รสชาติที่ว่าไม่ดี บางทีอาจมหัศจรรย์ได้ใครจะรู้"
เมื่อความจนบีบบังคับ นี่ขนาดเอาลูกๆไปให้คนอื่นเลี้ยง ยังไม่พอเลี้ยงชีพอีกหรอนี่ นายสาดกับนางรวยคงอยากอธิบายให้โลกรู้ แม้อาจถูกมองดูแย่ในสายตาของสังคม แต่หลายคนที่คิดว่าแน่ ยังต้องแพ้ลูกเต๋าใต้ฝา ที่ตีราคาตามใจตนเอง บางแทงสูง บางแทงต่ำ ผิดถูกไม่รู้ แต่ออก 11ไฮโล คำหัวเราะโก้ๆของนายสาดก็ดังออกมา เจ้ามือกินเลียบ โอ๊ะโอ้ชีวิต ที่สูงหรือต่ำต่างอยู่ใต้คำว่า 11ไฮโล
ไม่ได้บอกว่าชีวิตใครแหน่ แต่ถ้าคุณไม่เคยลองเล่นคุณจะมีโอกาสเห็นบ้างมั้ย 11ไฮโล บักหล่าน้อยเด็กที่มีความอัจฉริยะทางคณิตศาสตร์ ที่ได้รับการยอมรับทั้ง ครูอาจาย์ สถานศึกษา เพื่อนร่วมสถาบัน ใครจะรู้ว่าแท้จริงคือ ลูกนายสาดกับนางรวย ที่มีโอกาสได้เรียนพิเศษกับโรงเรียนติดวัดมา เขาเก่งเพราะไฮโลจริงแท้แล้วหรือ หรือธรรมมะที่ขัดเกลา สมองอันปราดเปรื่องได้เช่นนี้ หรือเพราะฟ้าประธาน หรือเพราะความมุ่งมานะ จะเพราะอะไรก็ตาม บักหล่าลูกนายสาดกับนางรวย อยากบอกว่า"ชีวิตที่มีค่า ไม่จำเป็นว่าเรามาจากที่ใด"

ยุนซอ
(มิได้เจตนาให้ลองเล่น แต่อยากให้มองเห็นสิ่งที่คิดว่าดีเด่น บางทีอาจไม่จำเป็น ถ้ายังคิดไม่เป็นอีกต่อไป"