กรรมตามสนอง

 สมัยเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษา ประมาณ ปีที่3เห็นจะได้ฉันมีเพื่อนคนนึง เธอชื่อ อายะ ฉันยิ่งเป็นพวกชอบพูดโกหกเเหย่เล่นไม่จริงจังเสียด้วยสิ วันนึงฉันได้สัญญาวา่าจะซื้อตุ๊กตาตัวนึงให้อายะ เเล้วฉันก็ซื้อมันมา มาดูน่ารักมากๆ และเเล้วฉันก็ฝาก มิซากะ ไปให้อายะ

 สวยจังเลยนะ ขอบใจ มิซากิ

 เราซื้อให้อายะ

 เสียงใสๆของทั้งดังเเว่วมาฉันรู้สึกว่าเธอคงจะชอบตุ๊กตาที่ฉันให้แต่เเล้วมันกลับจมดิ่งลงไปเพราะ อายะต่อว่าฉันเกลียดฉีนเเละไม่พูดกลับฉันอีกเลย บางครั้งเะฮก็บอกทุกคนว่า ฉันมันอี เอดส์ คำนี้คือสิ่งที่ควรมอบให้คนที่ซื้อของให้เธองั้นหรอ

หลังจากนั้นจนเราขึ้นม.1เราแยกจากกันฉันสบายใจที่ไม่มีใครมาคอยมองมาดูถูกเหมือนเช่นครั้งที่อยู่ในโรงเรียนพวกเขาดูขยะเเขยงฉันด่าว่าฉันด้วยเดิมซำ้ๆ คำว่า อีเอดส์

นับจากนั้นมาฉันก็ไม่พบอายะอีกเลย ทุกคนคิดว่าตลกใช่ไหมล่ะ ว่าสิ่งที่ฉันจะเล่าตอนนี้คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

ต่อจากนั้นมาฉันก็ได้ยินข่าวมาจากปากแม่ฉันว่า แม่ของเธอเป็นคนดอย แล้วการเรียนที่ดีกว่าฉัน ลดตำ่ลงไปเรือยๆผลคะเเนนที่ติดอันดับมาโดยตลอดลดลงตำ่จนน่าใจหาย อีกอบ่างการปฎิบัติตัวของเธอเรียกได้ว่าเป็น ( ขอใช้คำไม่สุภาพนะค่ะ ) กะหรี่ เพือนๆในเเวดวงมัธยมต้นเรียกเ้ะฮอย่างงั้น ส่วน มิซากะ ก็เรียนไม่รู้เรื่องพ่อเเม่ฐานะจนลงเรื่อยๆ

เอาล่ะค่ะสำหรับฟ้าก็มีอะไรจะเตืาอนนะค่ะว่า อย่าดูถูกอย่าทำอะไรคนอิ่นทั้งนั้นผลสุดท้ายมันก็ตกอยู่ที่ตัวคุณเอง