STRANDED 2
-
เขียนโดย บัทเตอร์
วันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.09 น.
1 ตอน
4 วิจารณ์
3,819 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 16.12 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) STRANDED 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ (บทนำ..ขอให้สนุกกันนะครับกับเรื่องนี้..ขอบคุณที่แวะมาอ่าน..ฮ่า ๆ) >_<"
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกที่ ทุกเวลา เอาเป็นว่าทุก ๆ ลมหายใจ ของฉัน ฉันได้แต่นั่งเล่นเกมไปวัน ๆ เหมือนอย่างที่คนอื่นเขาพูดกันจริง ๆ นั้นล่ะนะ เอาล่ะ ๆ ฉันไม่ขอเถียง ก็เพราะเล่นเกมมันสนุกจริง ๆ นี้เนาะ
โดยเฉพาะเกมติดเกาะ ที่ต้องเอาชีวิตรอดในเกาะร้างที่ไม่มีผู้คนเลยแม้แต่น้อย ฮ่า ๆ อร่อยเหาะเลยล่ะครับพี่น้องชาวโลก
สามวันก่อน ก่อนที่จะได้เกมนี้มา เป็นเวลาที่ฉันต้องรอคอยนานพอสมควร ก่อนที่จะหาโหลดมันได้ ถ้าไม่ได้เพื่อนที่แสนดีอย่างนายนิ เป็นคนแนะนำให้ได้รู้จักกับเกมนี้ มันคือเกม STRANDED 2
“นายนิช่วงนี้มีเกมอะไรสนุก ๆ ไหม?” ฉันถามมันด้วยความที่เบื่อเกมเก่า ๆ บนเครื่องคอมโบราณ ๆ ของฉัน
“ไม่มีอ่ะ” มันบอกฉันแบบตัดความหวังของฉัน อย่างไม่มีชิ้นดีเลย
“แล้วนายกำลังเล่นเกมอะไรอยู่อ่ะ...ในช่วงนี้” ฉันยิงคำถาม..โดยทีไม่รู้ว่านายนิจะเป็นอะไรหรือเปล่า
“ตอนนี้กำลังเล่น STRANDED 2 อยู่”
“เอ่ะ มันเป็นเกมเกี่ยวกับอะไรยังไง สนุกไหมอ่ะว่ะเว้ยเฮ้ย” อันนี้ฉันยิงคำถามเป็นชุดเลย ปั้ง ๆ ๆ ก็ไม่รู้สินะ 555+
อย่างที่บอกไว้แต่ข้างต้นว่าเกม STRANDED 2 เป็นเกมเอาชีวิตรอดในเกาะร้าง และไม่มีผู้คน ผมแทบดีใจจนลมในท้องเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา (จริง ๆ มันก็คงจะอย่างงั้นมั้ง)
ในเกมนี้เนื้อหาเริ่มต้นมันมีอยู่ว่า.....
เมื่อวันหนึ่งคุณได้ซื้อเรือลำใหม่มาและลองขับออกทะเลไปด้วยความเพลิดเพลิน...กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าพายุกำลังก่อตัวขึ้น...และคุณเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองนั้นขับเรือออกมาอยู่ที่ไหน...ขณะที่สายฝนเทกระหน่ำลงมานั่นเอง ราวกับสวรรค์ได้เล่นตลก สายฟ้าได้ฟาดลงมาที่เรือของคุณอย่างจัง...ทันใดนั้นไฟก็เริ่มไหม้ และลามไปจนทั่วอย่างรวดเร็วจนกระทั่งไปถึง..."ถังน้ำมัน"...เรือของคุณระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ คุณต้องดิ้นรนว่ายน้ำลอยคออยู่ในทะเลด้วยพละกำลังที่มีทั้งหมดและหมดสติไปในที่สุด...เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองกำลังนอนหมดสติอยู่ที่ชาดหาดของเกาะร้าง...
ก็ประมาณนี้แหละ..แต่ว่าฉันไปซื้อเรือลำใหม่มาตอนไหนเนี้ย...เกือบทุกคนคงเคยคิดขัดแย้งกับเกมใช่ไหมล่ะ...อืม ๆ ฉันก็เป็นอีกคน คิดไปคิดมามันก็แปลกอยู่ดีรู้สึกได้เลยว่าเกมนี้ไม่สมจริง..ก็อะไรซะอีกล่ะ ไฟบ้านไหนจะไหม้เรือทั้งลำได้..ในขณะที่ฝนตกอย่างหนัก ไอ้ฉันก็คิดไปเรื่อย...แต่ก็อยากจะเล่นมันจนจบ
ฉันเข้าไปอ่านในเว็บต่าง ๆ ในอินเตอร์เน็ต มันบอกว่าต้องสร้างค้อนก่อน เพราะค้อนคือสิ่งจำเป็นสำหรับทุกอย่าง เป็นจุดเริ่มของการสร้างสิ่งอื่น ๆ เลยก็ว่าได้
พอฉันผ่านปัญหาต่าง ๆ ในเกมได้จนมาถึงครึ่งทาง ฉันก็ถามนายนิคนเก่าคนเดิมไปว่า...
“ตอนนี้นายเล่นเกม STRANDED 2 อยู่ใช่ไหม”
“อืม”
“ถึงเกาะไหนแล้วอ่ะ” ฉันถามต่อไปอีก
“เออ...ตอนนี้เล่น HARVEST MOON BACK TO NATURE” ฉันเป็นต้องเงิบ...(นี้มันคนละเกมเลยนี้หว้านั่น)
“ไหนบอกว่าจะเล่นเคลียร์ด่านต่าง ๆ ให้มันจบ ๆ พร้อมกันไง”
...............
ถ้าจะให้คิดเล่น ๆ ว่า ฉันกับนายนิ...ไปด้วยกัน อืม ๆ เดินเรือออกทะเลด้วยกันเนี้ยล่ะ แต่บังเอิญสุด ๆ เป็นอย่างที่เนื้อหาเกม STRANDED 2 มันบอกไว้ข้างต้น แล้วพวกเราสองตัว (เอ้ย...สองคน) ติดเกาะร้างแห่งนี้ที่ไม่มีใครนอกจาก (แฮะ ๆ ฉันและนายนินั้น)...สิ่งเดียวและสิ่งแรกที่ฉันต้องทำคือ ต้องทำค้อน...เป็นอันดับแรกแน่ ๆ ชัวร์เลย (คิดว่านะ)
และคิดด้วยว่านายนิมันต้องพูดขึ้นมาแบบนี้แน่ ๆ
“ไอ้เนยเน่า หาอาหารกับที่พักก่อนดิว่ะ จะทำค้อนก่อนทำไมกัน นั้นมันเป็นแค่เกมนะเว้ยเฮ้ย กองทัพต้องเดินด้วยท้องสิวะ” นายนิมันต้องพูดแบบนี้แน่ ๆ แต่ว่านะ (กองทัพมันเดินด้วยเท้ามิช่ายหรา??) ฉันก็ต้องถามนายนินั้นแบบนี้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ แล้วก็ต่อประโยคต่อไปอีกว่า
“เดี๋ยวบัดตบ” (อืม...ถ้ามั่วแต่เถียงกันแบบนี้คงได้เละในเกาะแห่งนั้นจริง ๆ)
(เขียนเรื่องนี้แล้วกลัวกระทะฟาดหน้าโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...แต่ไม่เป็นไรหรอก...ขอแค่ผู้อ่านมีความสุข)
(ส่วนนายนิไว้เคลียร์เรื่องนี้กับเจ้าตัวทีหลังหวังว่าไม่โกรธเตอร์นะตะเอง...จุบุจุบุ)
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกที่ ทุกเวลา เอาเป็นว่าทุก ๆ ลมหายใจ ของฉัน ฉันได้แต่นั่งเล่นเกมไปวัน ๆ เหมือนอย่างที่คนอื่นเขาพูดกันจริง ๆ นั้นล่ะนะ เอาล่ะ ๆ ฉันไม่ขอเถียง ก็เพราะเล่นเกมมันสนุกจริง ๆ นี้เนาะ
โดยเฉพาะเกมติดเกาะ ที่ต้องเอาชีวิตรอดในเกาะร้างที่ไม่มีผู้คนเลยแม้แต่น้อย ฮ่า ๆ อร่อยเหาะเลยล่ะครับพี่น้องชาวโลก
สามวันก่อน ก่อนที่จะได้เกมนี้มา เป็นเวลาที่ฉันต้องรอคอยนานพอสมควร ก่อนที่จะหาโหลดมันได้ ถ้าไม่ได้เพื่อนที่แสนดีอย่างนายนิ เป็นคนแนะนำให้ได้รู้จักกับเกมนี้ มันคือเกม STRANDED 2
“นายนิช่วงนี้มีเกมอะไรสนุก ๆ ไหม?” ฉันถามมันด้วยความที่เบื่อเกมเก่า ๆ บนเครื่องคอมโบราณ ๆ ของฉัน
“ไม่มีอ่ะ” มันบอกฉันแบบตัดความหวังของฉัน อย่างไม่มีชิ้นดีเลย
“แล้วนายกำลังเล่นเกมอะไรอยู่อ่ะ...ในช่วงนี้” ฉันยิงคำถาม..โดยทีไม่รู้ว่านายนิจะเป็นอะไรหรือเปล่า
“ตอนนี้กำลังเล่น STRANDED 2 อยู่”
“เอ่ะ มันเป็นเกมเกี่ยวกับอะไรยังไง สนุกไหมอ่ะว่ะเว้ยเฮ้ย” อันนี้ฉันยิงคำถามเป็นชุดเลย ปั้ง ๆ ๆ ก็ไม่รู้สินะ 555+
อย่างที่บอกไว้แต่ข้างต้นว่าเกม STRANDED 2 เป็นเกมเอาชีวิตรอดในเกาะร้าง และไม่มีผู้คน ผมแทบดีใจจนลมในท้องเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา (จริง ๆ มันก็คงจะอย่างงั้นมั้ง)
ในเกมนี้เนื้อหาเริ่มต้นมันมีอยู่ว่า.....
เมื่อวันหนึ่งคุณได้ซื้อเรือลำใหม่มาและลองขับออกทะเลไปด้วยความเพลิดเพลิน...กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าพายุกำลังก่อตัวขึ้น...และคุณเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองนั้นขับเรือออกมาอยู่ที่ไหน...ขณะที่สายฝนเทกระหน่ำลงมานั่นเอง ราวกับสวรรค์ได้เล่นตลก สายฟ้าได้ฟาดลงมาที่เรือของคุณอย่างจัง...ทันใดนั้นไฟก็เริ่มไหม้ และลามไปจนทั่วอย่างรวดเร็วจนกระทั่งไปถึง..."ถังน้ำมัน"...เรือของคุณระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ คุณต้องดิ้นรนว่ายน้ำลอยคออยู่ในทะเลด้วยพละกำลังที่มีทั้งหมดและหมดสติไปในที่สุด...เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองกำลังนอนหมดสติอยู่ที่ชาดหาดของเกาะร้าง...
ก็ประมาณนี้แหละ..แต่ว่าฉันไปซื้อเรือลำใหม่มาตอนไหนเนี้ย...เกือบทุกคนคงเคยคิดขัดแย้งกับเกมใช่ไหมล่ะ...อืม ๆ ฉันก็เป็นอีกคน คิดไปคิดมามันก็แปลกอยู่ดีรู้สึกได้เลยว่าเกมนี้ไม่สมจริง..ก็อะไรซะอีกล่ะ ไฟบ้านไหนจะไหม้เรือทั้งลำได้..ในขณะที่ฝนตกอย่างหนัก ไอ้ฉันก็คิดไปเรื่อย...แต่ก็อยากจะเล่นมันจนจบ
ฉันเข้าไปอ่านในเว็บต่าง ๆ ในอินเตอร์เน็ต มันบอกว่าต้องสร้างค้อนก่อน เพราะค้อนคือสิ่งจำเป็นสำหรับทุกอย่าง เป็นจุดเริ่มของการสร้างสิ่งอื่น ๆ เลยก็ว่าได้
พอฉันผ่านปัญหาต่าง ๆ ในเกมได้จนมาถึงครึ่งทาง ฉันก็ถามนายนิคนเก่าคนเดิมไปว่า...
“ตอนนี้นายเล่นเกม STRANDED 2 อยู่ใช่ไหม”
“อืม”
“ถึงเกาะไหนแล้วอ่ะ” ฉันถามต่อไปอีก
“เออ...ตอนนี้เล่น HARVEST MOON BACK TO NATURE” ฉันเป็นต้องเงิบ...(นี้มันคนละเกมเลยนี้หว้านั่น)
“ไหนบอกว่าจะเล่นเคลียร์ด่านต่าง ๆ ให้มันจบ ๆ พร้อมกันไง”
...............
ถ้าจะให้คิดเล่น ๆ ว่า ฉันกับนายนิ...ไปด้วยกัน อืม ๆ เดินเรือออกทะเลด้วยกันเนี้ยล่ะ แต่บังเอิญสุด ๆ เป็นอย่างที่เนื้อหาเกม STRANDED 2 มันบอกไว้ข้างต้น แล้วพวกเราสองตัว (เอ้ย...สองคน) ติดเกาะร้างแห่งนี้ที่ไม่มีใครนอกจาก (แฮะ ๆ ฉันและนายนินั้น)...สิ่งเดียวและสิ่งแรกที่ฉันต้องทำคือ ต้องทำค้อน...เป็นอันดับแรกแน่ ๆ ชัวร์เลย (คิดว่านะ)
และคิดด้วยว่านายนิมันต้องพูดขึ้นมาแบบนี้แน่ ๆ
“ไอ้เนยเน่า หาอาหารกับที่พักก่อนดิว่ะ จะทำค้อนก่อนทำไมกัน นั้นมันเป็นแค่เกมนะเว้ยเฮ้ย กองทัพต้องเดินด้วยท้องสิวะ” นายนิมันต้องพูดแบบนี้แน่ ๆ แต่ว่านะ (กองทัพมันเดินด้วยเท้ามิช่ายหรา??) ฉันก็ต้องถามนายนินั้นแบบนี้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ แล้วก็ต่อประโยคต่อไปอีกว่า
“เดี๋ยวบัดตบ” (อืม...ถ้ามั่วแต่เถียงกันแบบนี้คงได้เละในเกาะแห่งนั้นจริง ๆ)
(เขียนเรื่องนี้แล้วกลัวกระทะฟาดหน้าโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...แต่ไม่เป็นไรหรอก...ขอแค่ผู้อ่านมีความสุข)
(ส่วนนายนิไว้เคลียร์เรื่องนี้กับเจ้าตัวทีหลังหวังว่าไม่โกรธเตอร์นะตะเอง...จุบุจุบุ)
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ