สะกดใจ...เจ้าหญิงเย็นชา
8.3
เขียนโดย นำ้ใส
วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.52 น.
11 ตอน
2 วิจารณ์
14.11K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 18.36 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ นี่เป็นเวลา16.00น.เลิกเรียนแล้ว ฟ้าลดาเดินไปที่ไหนซักอย่างเมื่อเห็นอย่างนั้นแม็คจึงแอบเดินไป ฟ้าลดาเดินเข้าไปร้านกิ๊ฟช้อป ร้านหนึ่งแม็คก็เดินตามเข้าไปในร้าน แต่บังเอิญฟ้าลดาเห็นเข้าจึงเดินเข้าไปทักด้วยความสงสัย
"นี่ แม็คนายเข้าร้านแบบนี้ด้วยหรอ"
"อะ...เอ่อ ฉัน ฉัน มาซื้อของให้พี่สาวน่ะ"
"งั้นหรอ"
"แล้วเธอมาทำอะไรเหรอ"
"มาซื้อของน่ะ จะกลับแล้ว"
"งั้นฉันพาไปเลี้ยงไอติมนะ ไปไหม"
"อืม ก็ได้"
แล้วทั้งคู่ก็เดินมาด้วยกันจนถึงร้านไอติมใกล้ๆ และนั่งทานไอติมกัน
"บ้านเธออยู่ตรงไหนหรอ"
"แถวนี้แหละ เดินไปอีกหน่อยก็ถึงแล้วล่ะ"
ทั้งคู่ทานไอติมไปเรื่อยๆ และก็แยกทางกันกลับแต่ด้วยความเป็นห่วงทางกลับบ้านของฟ้านั้นค่อนข้างจะเปลี่ยว แม็คเลยตามไปห่างๆ ฟ้าเดินไปเรื่อยๆและเจอกับพวกขี้เมาข้างถนนพวกนั้นพยายามที่จะขวางฟ้าไว้ไม่ให้ไปต่อและพูดยียวน และแม็คซึ่งตามมาห่างๆเห็นและไปหยุดพวกนั้นเอาไว้
ฟ้ากลัวแทบจะร้องไห้ดีนะที่แม็คมาช่วยฟ้าทัน
"ฟ้าเป็นอะไรมากมั๊ยเจ็บตรงไหนรึป่าว"
"ไม่รู้ ฉัน...ฉันกลัว"
"ไม่ต้องกลัวนะฟ้าเดี๋ยวฉันไปส่งเธอที่บ้านเอง ไม่ต้องร้องนะ"
ฟ้ากับแม็คเดินกลับบ้านไปด้วยกัน แม็คส่งฟ้าถึงหน้าบ้าน
"ขอบใจนะแม็คถ้าไม่ได้เธอฉันแย่แน่"สาวน้อยพูดพลางยิ้มบางๆ
"ไม่เป็นไรหรอก"
(นายแม็คของเรราก้าวไปอีกขั้นแล้ว สู้สู้)
"นี่ แม็คนายเข้าร้านแบบนี้ด้วยหรอ"
"อะ...เอ่อ ฉัน ฉัน มาซื้อของให้พี่สาวน่ะ"
"งั้นหรอ"
"แล้วเธอมาทำอะไรเหรอ"
"มาซื้อของน่ะ จะกลับแล้ว"
"งั้นฉันพาไปเลี้ยงไอติมนะ ไปไหม"
"อืม ก็ได้"
แล้วทั้งคู่ก็เดินมาด้วยกันจนถึงร้านไอติมใกล้ๆ และนั่งทานไอติมกัน
"บ้านเธออยู่ตรงไหนหรอ"
"แถวนี้แหละ เดินไปอีกหน่อยก็ถึงแล้วล่ะ"
ทั้งคู่ทานไอติมไปเรื่อยๆ และก็แยกทางกันกลับแต่ด้วยความเป็นห่วงทางกลับบ้านของฟ้านั้นค่อนข้างจะเปลี่ยว แม็คเลยตามไปห่างๆ ฟ้าเดินไปเรื่อยๆและเจอกับพวกขี้เมาข้างถนนพวกนั้นพยายามที่จะขวางฟ้าไว้ไม่ให้ไปต่อและพูดยียวน และแม็คซึ่งตามมาห่างๆเห็นและไปหยุดพวกนั้นเอาไว้
ฟ้ากลัวแทบจะร้องไห้ดีนะที่แม็คมาช่วยฟ้าทัน
"ฟ้าเป็นอะไรมากมั๊ยเจ็บตรงไหนรึป่าว"
"ไม่รู้ ฉัน...ฉันกลัว"
"ไม่ต้องกลัวนะฟ้าเดี๋ยวฉันไปส่งเธอที่บ้านเอง ไม่ต้องร้องนะ"
ฟ้ากับแม็คเดินกลับบ้านไปด้วยกัน แม็คส่งฟ้าถึงหน้าบ้าน
"ขอบใจนะแม็คถ้าไม่ได้เธอฉันแย่แน่"สาวน้อยพูดพลางยิ้มบางๆ
"ไม่เป็นไรหรอก"
(นายแม็คของเรราก้าวไปอีกขั้นแล้ว สู้สู้)
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ