หมากลี่ ❤ แบร์รี่ [Who knows how long I've loved you]
-
เขียนโดย waenprin
วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.45 น.
2 session
0 วิจารณ์
5,139 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 18.46 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) Promised [Continue]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เ ป็ น ห่ ว ง น า ย จั ง..."
6.21
@Idyll Bridgeบนสะพานที่มีแต่คนที่เขามากันเป็นคู่ แต่ผมสิมาคนเดียว... สายลมแรงที่พัดไปมาทำให้รู้สึกหนาวนิดๆ ใบไม้ร่วงมาเป็นระยะตามแรงลม ความจริงแล้วบรรยากาศก็ดีนะ ออกจะโรแมนติกด้วยซ้ำ (สำหรับคนมีคู่น่ะนะ =O= ) ชื่อสะพานก็บอกอยู่ว่า Happy Moment แต่ทำไมผมรู้สึกเคว้งชะมัด อยากให้นายมาอยู่ด้วยจัง^^ (ก็ได้แค่อยาก --')
วิวบนนี้นี่สวยจัง~ ยิ่งเป็นตอนโพล้เพล้ด้วยยิ่งสวย ผมชอบเพลานี้ที่สุด ! ผมมองดูวิวดูสายน้ำที่เคลื่อนไหวเล็กน้อยเมื่อลมยามเย็นพัดมา >< คิดไปเองว่ามีใครเดินชมความงามของธรรมชาติและสิ่งก่อสร้างด้วย พอพูดถึงธรรมชาติก็นึกถึงนายหมีขึ้นมา เขาน่ะ ชอบเป็นบ้าเลยนะธรรมชาติเนี่ย >~< แทบคลั่งเลยละบางที -0- ดีนะ ที่ยังไม่ถึงขั้นปลูกสวนในคอนโดฯนะ ถ้าเป็นงั้นผมคง...(พูดไม่ถูก 555+)
ขณะที่กำลังคิดถึง 'เขา' อยู่ จู่ๆมือสากๆอุ่นๆก็โอบรัดรอบไหล่ผม 0.0 ไม่ต้องหันมองก็รู้ว่ามือใคร เพราะ Mandy ที่เคยเขียนไว้เป็นชื่อผมเองยังอยู่บนมือของเขา...
หมี !! แบร์รี่ !!!...
"มาทำอะไรครับหมากลี่""ชมวิว" ผมปั้นหน้าบึ้งตอบแต่ดูเหมือนเขาจะไม่สะท้านเลยนะ บางทีนายก็เย็นชาไปนะ . . "คนเดียวเหงาแย่เลย""ชินแล้ว" ผมตอบไปสั้น ก็ไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่ก็ไม่ได้โกรธอะไรเลย ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลย"ไปหาที่เงียบๆคุยกันไหม?""...""แบร์จะช่วยแก้เหงาให้หมากลี่เอง^^"
นายทำให้ฉันเขินนะ รู้มั้ย? >///< "ก็ไปสิ"คราวนี้ผมอมยิ้ม จะหัวเราะก็ไม่เชิง แต่แค่นี้ก็แอบมีความสุขแล้ว ^---^อยากรู้จัง...นายจะคุยอะไรนะ ? มีลางสังหรณ์แปลกๆยังไงไม่รู้ ใจหายวาบ เหมือนว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกันอีก...
6.21
@Idyll Bridgeบนสะพานที่มีแต่คนที่เขามากันเป็นคู่ แต่ผมสิมาคนเดียว... สายลมแรงที่พัดไปมาทำให้รู้สึกหนาวนิดๆ ใบไม้ร่วงมาเป็นระยะตามแรงลม ความจริงแล้วบรรยากาศก็ดีนะ ออกจะโรแมนติกด้วยซ้ำ (สำหรับคนมีคู่น่ะนะ =O= ) ชื่อสะพานก็บอกอยู่ว่า Happy Moment แต่ทำไมผมรู้สึกเคว้งชะมัด อยากให้นายมาอยู่ด้วยจัง^^ (ก็ได้แค่อยาก --')
วิวบนนี้นี่สวยจัง~ ยิ่งเป็นตอนโพล้เพล้ด้วยยิ่งสวย ผมชอบเพลานี้ที่สุด ! ผมมองดูวิวดูสายน้ำที่เคลื่อนไหวเล็กน้อยเมื่อลมยามเย็นพัดมา >< คิดไปเองว่ามีใครเดินชมความงามของธรรมชาติและสิ่งก่อสร้างด้วย พอพูดถึงธรรมชาติก็นึกถึงนายหมีขึ้นมา เขาน่ะ ชอบเป็นบ้าเลยนะธรรมชาติเนี่ย >~< แทบคลั่งเลยละบางที -0- ดีนะ ที่ยังไม่ถึงขั้นปลูกสวนในคอนโดฯนะ ถ้าเป็นงั้นผมคง...(พูดไม่ถูก 555+)
ขณะที่กำลังคิดถึง 'เขา' อยู่ จู่ๆมือสากๆอุ่นๆก็โอบรัดรอบไหล่ผม 0.0 ไม่ต้องหันมองก็รู้ว่ามือใคร เพราะ Mandy ที่เคยเขียนไว้เป็นชื่อผมเองยังอยู่บนมือของเขา...
หมี !! แบร์รี่ !!!...
"มาทำอะไรครับหมากลี่""ชมวิว" ผมปั้นหน้าบึ้งตอบแต่ดูเหมือนเขาจะไม่สะท้านเลยนะ บางทีนายก็เย็นชาไปนะ . . "คนเดียวเหงาแย่เลย""ชินแล้ว" ผมตอบไปสั้น ก็ไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่ก็ไม่ได้โกรธอะไรเลย ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลย"ไปหาที่เงียบๆคุยกันไหม?""...""แบร์จะช่วยแก้เหงาให้หมากลี่เอง^^"
นายทำให้ฉันเขินนะ รู้มั้ย? >///< "ก็ไปสิ"คราวนี้ผมอมยิ้ม จะหัวเราะก็ไม่เชิง แต่แค่นี้ก็แอบมีความสุขแล้ว ^---^อยากรู้จัง...นายจะคุยอะไรนะ ? มีลางสังหรณ์แปลกๆยังไงไม่รู้ ใจหายวาบ เหมือนว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกันอีก...
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ