เด็กสาวปีศาจ

ณ ฝั่งของอันโกะจังที่กำลังฆ่าเด็กคนหนึ่งที่กระชากกระเป๋าของเธอ ''หยุดเดียวนี้นะ" เอนะตะโกน เลยทำให้โขมยที่กระฉากกระเป๋าของเธอ หนีไปได้ แต่หนีไปได้ไม่เท่าไรก็หัวหลุดจากบ่าสะแล้ว

"จูนหยุดฆ่าคนเถอะ อย่าฆ่าคนไปมากกว่านี้เลย" มารีนะกล่าวข้อร้อง "ไม่ได้หรอก เพราะฉันจะฆ่าทุกคนที่มันคิดจะทำร้ายอันโกะจัง แล้วก็เธอด้วยนังคนทรยศ" เธอพูดกับมารีนะ "จูนได้โปรดเถอะละเว้นเอนะจังซักคนนึงนะ" อันโกะจังขอร้องจูน "ไม่ได้หรอกเกิดมันคิดทรยศเธอจะทำยังไงล่ะ" "นั้นสินะ" "ใช่แล้วล่ะ ฉันจะไม่มีวันให้เธอเจอจุดจบแบบฉันหรอก เพราะฉะนั้นฉันจะปกป้องเธอเองนะอันโกะจัง" "จูนฉันขอโทษ'' มารีนะพูดพร้อมกับร้องไห้ "ที่ฉันทำอย่างนั้นไปน่ะ เพราะว่า... ฉันไม่อยากทำให้เธอเดือดร้อน ถ้าฉันไม่ทำอย่างนั้นพวกเพื่อนของฉันมันอาจจะตามรังควานเธอไม่หยุด ฉันพยายามบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนั้นแต่ก็ไม่มีโอกาสสักที แล้วตอนที่เธอตายน่ะ ฉันพยายามจะเอาสิ่งๆหนึ่งไปให้เธอที่สุสานแต่ก็ถูกญาติๆของเธอควางไว้ ฉันจึงเดินทางมาที่นี้เพื่อมอบสิ่งๆนี้ให้เธอ" แล้วมารีนะก็ยื้นกระดาษใบหนึ่งให้เธอ ในกระดาษนั้นเขียนว่า "ขอโทษนะที่ทำให้เธอต้องเจ็บปวด" ซึ่งจูนเห็นดังนั้นก็ร้องไห้ทันที แล้วหลังจากนั้นก็หยิบมีดขึ้นมาแทงตัวเอง "เธอทำอะไรของเธอน่ะ" มารีนะถามด้วยความตกใจ "กำจัดปีศาจยังไงละ ขอโทษนะที่เข้าใจผิดมาโดยตลอด" หลังจากนั้นจูนก็สิ้นลมหายใจโดยทันที "จูนฉันขอโทษนะ" มารีนะพูดพร้อมกับร้องไห้ "ฉันคงต้องกลับไปยังอดีตที่ฉันจากมาแล้วละ ลาก่อนนะอันโกะจัง เอเนะ" เธอพูดพร้อมกับเดินหายไป  "เอนะมากับฉันหน่อยสิ" อันโกะจังพูดพร้อมกับเดินไปในที่แห่งหนึ่ง ซึ่งที่ที่เธอเดินไปนั้นก็คือ ด่านฟ้าของอาคารสูง30ชั้นแห่งหนึ่ง "นี่เธอมาทำอะไรที่นี่เหรอ" เอนะถาม "ฉันขอโทษนะที่ทำให้เธอเจ็บปวดอยู่เสมอ ฉันขอโทษนะที่ทำให้เธอเดือดร้อนเสมอ เด็กปีศาจอย่างฉันน่ะไม่สมควรอยู่บนโลกนี้หรอก" อันโกะจังพูดพร้อมกับร้องไห้ จากนั้นเธอก็โดดลงจากอาคารตายต่อหน้าต่อตาของเอนะ ส่วนเอนะก็ได้แต่นั้งร้องไห้อยู่บนด่านฟ้าของอาคารแห่งนั้น