เรื่องเล่าเขย่าขวัญ

สวัสดีนะ^^'' วันนี้ลองแต่งแนวหลอนๆดู*0*...เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งชอบฟังเรื่องผีเเละชอบเล่าเรื่องผีให้เพื่อน

"สวัสดรฉันชื่อ อริน ฉันไม่ค่อยชอบชื่อนี้เท่าไหร่เลยนะฉันชอบให้เพื่อนๆเรียก

ฉันว่า ริน เพราะมันสั้นดี....ฉันชอบเล่าเรื่องผีเป็นชีวิตจิตรใจ.."

"โย่ว..!! ..ริน..มาเช้าดีนิ ทุกทีจะมาตอนที่คาบเรียนจะเริ่มเเล้วนีนา..."

"อะไรกันยะ..อย่ามาว่าคนอื่นแบบนี้เซ่..ไอบ้านี่//อ้อหมอนี่ชื่อ ยูจิอิ เป็นสนิท

ของฉันเอง...ชอบชวนทะเลาะทุกที.."

"อ่อเหรอ..."

"จะเริ่มเรียนเเล้วนะนั่งที่ได้เเล้ว...."

"อ...อืม...//เมื่อไหร่จะจบคาบซะที..//คนแต่ง:เพิ่มเริ่มเองแท้ๆ- - ''

"เอ้าทุกคนนั่งที่ได้เเล้ว...วันนี้เรามีนักเรียนใหม่ย้ายมาด้วยล่ะ...เอ้าเข้ามาได้เเล้วจ้ะ..คุณยูกิ..."

"ค่ะ..ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ ยูกิ ฝากตัวด้วยนะ...//ไม่สบอารมณ์เลยแฮะ"

"นักเรียนใหม่ล่ะ น่ารักอ้ะ..><"

"ครูคะเเล้วที่นั่งของฉันอยู่ตรงไหนคะ..."

"อ้อ...ติดหน้าต่างด้านหลังสุดนะ...อรินฝากดูเเลด้วยนะ..."

"อะ....อืม.....ขออีก 5 นาที"

"คุณอรินค่ะ....ตื่นรึยังคะ.."

"กำลังจะตื่น........//นอนต่อ..."

โป้ก!! "ตื่นรึยังจ้ะ..."

"โอ้ย...! ครูคะ..เจ็บอ่ะTT//อะไรเนี่ย..."

"ก็เธอแบบหลับในห้องเรียนช่วยไม่ได้..."

"อะไรของยัยนั่นกันนะ..แอบหลับในห้องเรียนทุกวันเลย บ้ารึเปล่า..//คิก

คิก"

"มีปัญหาอะไรกับฉันกันล่ะ..ฉันจะหลับหรือทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับพวกคุณ

ซะหน่อย.."

"อะไรกันเมื่อคืนนอนดึกรึไง...ตาดำเป็นหมีแพนด้าเลย ฮ่า ฮ่า..."

"อะไรฟระ...เดี๋ยวเจ๊จะตบเกรียนเลยนิ..."

"ขอโทษๆ...ก็มันจริงนิหว่าช่วยไม่ได้..."

"คนพวกนี้มันอะไรกันน่าเบื่อ..."

"อ้ะ..เธอคิอนักเรียนใหม่สินะ ฝากตัวด้วยนะ...ยูกิจัง"

"เช่นกันนะ..ฝากตัวด้วย...//แปลกแฮะปกติจะไม่มีใครสนใจฉันเลย"

"..วันนี้ฉันกลับก่อนนะ..//ไม่ต้องลากไปที่บ้านเธอด้วยนะ.ไม่อยากไปจบนะ"

"ไม่ได้ๆ...!! วันนี้ต้องมาบ้านฉัน...นี่คือคำสั่งของประทานนะ"

"ไม่ไป...ยังไงซะก็ไม่ไป..."

"นายต้องไปกับฉัน.."

"เฮ้อ..น่าเบื่อ..."

"นี่ๆยูกิจังก็ไปด้วยกันมั้ย....."

"ป...ไปไหนเหรอ...//ไม่อยากไปอ้ะ."

"ก็ไปบ้านฉันไงฉันมีเรื่องสนุกๆมาเล่าให้ฟังด้วยล่ะ..."

"อืม...ขอคิดก่อนนะ.//ไปดีไหมนะ หรือ ไม่ไปดี....เอาไงดี..."

"ว่าไง...ไปรึเปล่า.."

"ก...ก็นะ..ถ้าไม่รบกวนก็ไปจ้ะ..//ไปเฉยๆสินะ...งั้นก็ตามนั้น"

"งั้นก็ตกลงตามนี้นะ...ยูนายก็ไปด้วยนะ!!"

"เออ..รู้เเล้วน่า..อย่าย้ำได้ปะ..น่ารำคาญ..."

คนแต่ง.:ตัดไปเลยเเล้วกันเน้อ...

"ถึงเเล้วนี้แหละบ้านฉันล่ะ!!"

"ส...สุดยอด...นี้บ้านหรือปราสาทฟร๊าา..!! ใหญ่โครต."

"นี้คือบ้านของอรินสินะ...ใหญ่ดีแฮะ/ลูกคุณหนูรึไงนะ..."

"อื้อ...นี่บ้านฉันเองล่ะ เข้ามาก่อนสิ.."

"ยินดีต้อนรับกลับค่ะคุณหนู..."

"อื้อ...กลับมาเเล้ว...เเล้วคุณเเม่ล่ะ..."

"ถ้านายหญิงล่ะก็ยังไม่กลับมาเลยค่ะ งานท่านคงยุ่งมากเลยล่ะค่ะ"

"อืม...งั้นเหรอ งั้นช่วยยกชากับคุ๊กกี้มาให้ด้วยนะ..."

"ค่ะ...รับทราบค่ะ..."

"เอาล่ะขึ้นไปเลยเเล้วกัน..."

ตึก ตึก ตึก...

"เอ้า เชิญจ้ะ...ตามสบายเลยนะ..."

"นี่เธอ...เเล้ววันนี้จะเล่าเรื่องอะไรล่ะ..."

"เรื่อง.?เรื่องอะไรเหรอค่ะ.."

"ก็วันนี้ฉันจะเล่าเรื่องหลอนๆน่ะสิ..."

"ร...เรื่องผีใช่ไหมค่ะ...//ไม่อยากฟัง..."

"อื้ม...จ้าเรื่องผีนั่นล่ะ...."

"เฮ้อ...เเล้ววันนี้คุณน๊าไม่อยู่เหรอ..."

"ก็คุณแม่กลับบ้านดึกบ่อยๆนะ.."

"เห...งั้นเหรอ...เเล้วเรื่องอะไรล่ะที่เล่าน่ะ...."

"ยูเคยได้ยินเรื่องนี้รึเปล่า.."

"เรื่องอะไรเหรอ/คะ.?"

"ก็...เรื่อง บ่อน้ำหลังโรงเรียนเราน่ะ...มีคนตายที่นั่นบ่อยๆด้วยล่ะเขาว่ากันว่า

ถ้าไปที่นั่นคนเดียวตอน1ทุ่มตรง...จะเห็นผู้หญิงในชุดขาวเดินรอบๆบ่อน้ำ

ด้วยล่ะเเล้วเขาก็จะถามว่า....มาอยู่ด้วยกันมั้ย...ถ้าตอบว่า..ไม่...ผู้หญิงคน

นั้นจะบีบคอเเล้วลากลงไปในบ่อน้ำล่ะเเล้วถ้าตอบว่า..ได้สิ...ผู้หญิงคนนั้นจะ

ฉุดลงไปในบ่อล่ะ..."

"จริงดิ.."

"ก็เรื่องจริงน่ะสิ...เเละถ้าไม่ได้ไปที่นั่นคนเดียวก็จะไม่เจอเธอแต่เธอจะตาม

ไปทุกๆที่ที่พวกเขาไป...เเละจะหลอกหลอนด้วยนะ...ถ้าไปยืนอยู่ในใกล้

แม่น้ผู้หญิงคนนั้นก็จะฉุดลงไปล่ะ...."

"นะ....น่ากลัว...พอเถอะ.."

"เชื่อปะ...ว่าที่โรงเรียนเรามีคนไปลองด้วยล่ะ..."

"จริงอ่ะ...เเล้วใครเหรอ..??"

"จริงสิ รู้สึกว่าจะหายสาปสูญอ่านะ ทางตำรวจเขาสรุปแบบนนั้น"

"เห...ไม่จริงมั้ง...."

"จริงๆนะ..." 

ก๊อก ก๊อก..คุณหนูคะ เอาชากับคุ๊กกี้มาให้ค่ะ

"อ้อ..ขอบใจนะ..."

"ไม่เป็นไรค่ะ..."

"นี้...ตายูเล่าเเล้วนะ.."

"เออ...งั้นเรื่องของฉันเป็น เรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงในช่องหลืบล่ะ.."

"เเล้วไงต่อ.."

"เรื่องมาอยู่ว่า..มีผู้หญิงคนนึงหวงแฟนมากจนฆ่าตัวตายเเล้วได้ไปสิงอยู่ใน

ช่องแคบๆหรือช่องว่างระหว่างตู้เสื้อผ้าอะไรประมานนี้.."

"เเล้วเกิดอะไรขึ้น..?"

"พอแฟนคนตายไปก็เกิดเรื่องแปลกๆขึ้นล่ะ..."

"เกิดอะไรขึ้นล่ะ...?"

"อย่างเช่นเหมือนโดนแอบมองอยู่หรือของตกเองจะตรงไหนไม่ตกไปตกอยู่

ใกล้ตู้เสื้อผ้า..เเละจะเห็นเงาดำๆลางๆด้วยล่ะ.."

"เอ๋..จริงดิเเล้วไงต่อ"...

"พอของตกปกติก็ต้องเก็บขึ้นมาใช่ไหมล่ะ....พอจะลุกขึ้นไปเก็บกับเจอ......"

"เจอ...อะไรเหรอ/คะ...?"

"เจอ....มือของใครก็ไม่รู้ลากเข้าไปในช่องแคบๆยังไงล่ะเเละไม่พอมันยังจะ

ฆ่าคนที่เข้าใกล้คนที่ตัวเองหวงแบบเอาเป็นเอาตาย...มันเลยฆ่า...ยังไง

ล่ะ.."

"จบเเล้วเหรอ...?? - - '' 

"อ้อ...จบเเล้ว..."

"นี้ก็เย็นมากเเล้วงั้นฉันกลับก่อนนะ.."

"จ้า...ไปดีมาดีนะ..."

"ยูกิเดี๋ยวฉันไปส่งนะ..."

"ไม่เป็นไรค่ะ...เดี๋ยวทางบ้านจะส่งคนมารับค่ะ..."

"อ้อ...งั้นเหรอ งั้นเจอกับพรุ่งนี้นะ..."

"ค่ะเช่นกันค่ะ...คุณยูจิอิ..."

"ไม่ต้องเรียก ยูจิอิ หรอก เรียก ยู หรือ ยูจิก็ได้นะ..ตามสบาย..."

"ค่ะ...งั้น......ย.....ยูจิ"

"แบบนั้นแหละ....งั้นไปก่อนนะ...ยูกิจัง..."

"ค่ะเช่นกันค่ะ....ข...เขาเรียกยูกิจังด้วยล่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่มีผู้ชายเรียกชื่อ

ฉันแบบนี้เป็นครั้งแรกเลยล่ะ"

"คุณหนูครับ...กลับกับเถอะ.ครับ.."

"อืม...กลับกับเถอะ......ฉันเหนื่อยเเล้ว อยากจะนอนเเล้วสิ..."

"ครับ...มาบ้านเพื่อนสินะครับ...สนุกไหมครับ.."

"ก็สนุก..เพื่อนคนแรกทั้งที มันต้องสนุกอยู่เเล้วล่ะ...ไปเถอะ"

"ครับ......"

คนแต่ง..:เฮ้อเหนื่อยเลยเรา...- - '' มุกตันเเล้วสิ ง่าทำไงดี-0-