รักและรอ ท้อก็ถอย (2) (ภาคต่อ)

หลังจากที่เอริและเอมไปเที่ยวเกาะเสม็ดจนจุใจก็กลับมาดำรงชีวิตเหมือนเดิมโดยที่ไม่ยอมมองคนอื่นและยังคงเรียนต่อไปเรื่อยๆโดยไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย
 
ณ มหาวิทยาลัย NNN
 
นี้เอม เบื่ออะ ปีสองเราหางานอะไรทำไหม ถ้าเอมไม่อยากทำเอริทำเองก็ได้นะ เอริอยากทำ เอริไม่บังคับเอมหรอกนะ เอมก็ต้องมีชีวิตที่เอมต้องการบ้าง เอริไม่มีสิทธิที่จะไปกำหนดกฎเกณฑ์อะไรในชีวิตเอม ถ้าเอมอยากจะไปเรียน หรือ ทำอะไรที่ไหนก็บอกเอริ เอริรับฟัง และยอมรับได้เสมอ เอริบอกอีกคนอย่างเข้าใจและยอมรับในการตัดสินใจของอีกคน
ขอบใจนะเอริที่เข้าใจ แต่เอมก็พอใจแล้วแหล่ะที่ได้อยู่ข้างๆเอริแบบนี้ เอมพูดไปร้องไห้ไปจนเอริยังต้องน้ำตาไหลตาม อย่าร้องสิเอริ ไปเรียนดีกว่าเนอะ
 
ภายในห้องเรียน
 
สวัสดีครับนักศึกษาทุกคน วันนี้ก็เป็นวันเปิดมหาวิทยาลัยวันแรกนะครับ เราก็จะให้ทุกๆคนมาแนะนำตัวเองกันก่อนนะครับอาจารย์เป็นอาจารย์ที่ปรึกษานะครับ ชื่อ ขนมถัง นะครับ
สวัสดีครับ ผม เบย์ ครับ
สวัสดีครับผม
สวัสดีค่ะ
สวัสดี
สวัส
ส
ทุกคนแนะนำตัวกันมาเรื่อยๆจนถึงพวกเราสองคน
เอมครับ
เอค่ะ
เอาล่ะครับถ้าทุกคนรู้จักกันแล้วนะครับก็ตามสบายแล้วกันครับ สามโมงก็ไปเจอพวกปีสองที่ใต้ถุนอาคารนี้ได้เลยนะครับ อาจารย์ขนมถังบอกก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ไปหาไรกินไหมลูก เอมถามอีกคนอย่างขอความเห็น
ไปสิถ้าแม่อยากไปนะ เอริบอกก่อนจะลุกขึ้นจูงเอมไปโรงอาหาร
 
ภายในโรงอาหารที่มีคนไม่มากนักเนื่องจากพวกปีหนึ่งบางคนก็ออกไปข้างนอกก่อนจะกลับมาอีกทีในตอนสามโมงเพื่อรับน้อง
แม่เอาไรเดี๋ยวเอริไปซื้อมาให้
ขอเส้นเล็กไม่ผัก งั้นเดี๋ยวเจอกันที่นี้นะ แม่จะไปซื้อน้ำเอาน้ำไรอะ
เอาเหมือนแม่เลยละกันนะ ^^
 
หลังจากที่ทั้งสองคนแยกย้ายกันไปซื้อของและกลับมากินก๋วยเตี๋ยวที่โต๊ะเดิมที่นัดกัน
 
แม่คิดไงกับคณะนี้อะ เอริถามอีกคนอย่างขอความคิดเห็น
ก็ดีนะ แต่แม่ไม่ค่อยชอบ....
ขอนั่งด้วยคนนะครับ เอมยังพูดไม่จบก็มีเสียงขอนั่งด้วยดังมาก่อนจะนั่งลงโดยไม่ฟังคำคัดค้าน
พวกเธอคือ เอม กับ เอ ใช่ไหม เราชื่อเบย์นะ อยู่สาขาเดียวกับพวกเธอนะ มีอะไรให้เราช่วยก็บอกเราได้ตลอดนะ คนมาใหม่นามว่าเบย์พอก้นถึงเก้าอี้ก็พล่ามไม่หยุดจนทั้งสองต้องนั่งฟังนิ่งๆ
ยินดีที่ได้รู้จักนะ เป็นเอริที่พูดขึ้นมาหลังจากมองหน้าอีกคนจึงรู้ว่าอีกคนนั้นอารมณ์ไม่ให้ในการพูด กินข้าวเถอะเดี๋ยวเย็นมันจะไม่อร่อย เอริตัดบทก่อนจะชวนกินข้าวเพื่อหลีกไม่ให้เอมได้พูด
 
หลังจากที่กินข้าวเสร็จ เบย์จึงขอตัวไปหาเพื่อนๆอีกคณะหนึ่ง
 
อยากกินไอติม เอริโอดครวญหลังจากที่เดินออกจากโรงอาหารได้ซักพัก
ไปซื้อไหมแม่ก็อยากกินนะ เดี๋ยวแม่พาไปร้านโปรด เอมพูดหลังจากเอริพูดจบอย่างร่าเริงขึ้น
ได้สิ อะ กุญแจรถ เอริตอบรับก่อนจะยื่นกุญแจรถให้อีกคน และ เดินนำไปยังรถที่จอดอยู่
 
โหวกเหวกโวยวาย
 
เกิดอะไรขึ้นคะ เอริเดินมาถึง ณ ที่เกิดเหตุที่เขาโวยวายอะไรกันอย่างสนใจ
รถคนที่พึ่งออกไป เบย์กับพวกรุ่นพี่น่ะค่ะ ถอยรถมาเสยท้ายรถคันนี้น่ะค่ะ ก็เลยลากรถมาไถลกับรถของพวกเราซึ่งตอนนี้พวกเราก็หาเจ้าของรถไม่เจอก็เลย...น่ะค่ะ พวกเขานี้ก็คงรีบเกินไปน่ะค่ะ คนที่กำลังบอกเอริอยู่สรุปท้ายเสียงอ่อยๆด้วยความกลัวรังสีน่ากลัวที่แผ่ออกมา
ถอยหน่อยสิ เอมบอกทุกคนก่อนจะหันไปพูดกับเอริ ท้ายยุบ กันชนยับ สีถลอก กันขโมยขาด มันไม่มีอะไรมากเลยเนอะ เอมพูดจบก็หันไปดูทุกคน
เอารถไปอู่ แล้วเอารถเอริมาขับก่อนก็ได้นะ เอริบอกอีกคนเสียงอ่อยๆ
ลูก ขับ เอมบอกก่อนจะขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับ
ขอโทษนะคะ เอริบอกกับคนที่กำลังมุงดูก่อนจะตะบึ่งรถไปอู่ซ่อมที่ไปประจำ
 
สามโมงเวลานัดที่เราต้องมานั่งฟังพวกพี่ๆพล่ามเพื่อเตรียมตัวรับน้องสุดหฤโหด
 
ลูก เรามาช้าไปห้านาทีอะ เอมบอกอีกคนก่อนจะลากไปยังใต้อาคาร
พวกคุณทำไมมาช้า พี่ว๊ากคนหนึ่งตะโกนขึ้นก่อนที่ทุกคนจะหันมามองทางเราสองคน
คือ....
เอารถไปซ่อม พอดีโดนพวกเห้..เอารถมาเสยก็เลยมาช้าครับ เอมพูดตัดก่อนที่เอริจะได้พูดอะไรด้วยหน้าตาไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
คุณว่าใครครับ พี่อีกคนเดินเข้ามาถาม
คนที่ทำ....เอมตอบก่อนจะ...มองอีกคนนิ่ง
พวกเราไปนั่งได้รึยังคะ เอริถามออกไปอย่างเบื่อๆ
เชิญครับ ^^ พี่อีกคนบอกก่อนที่พวกเราไปไปนั่ง
มันทำรถแม่นะลูก เอมบอกอีกคนอย่างแค้นๆ