ฉันมองเห็น.....?

 
ฉันมองเห็นเส้นทางที่ฉันจะเดินไป แม้ว่าเส้นทางนั้นจะยากลำบากแค่ไหนก็ตาม
 
ฉันมองเห็นว่าเส้นทางนั้นมันไกลเกินไป จนกระทั่งฉันได้มากเจอกับเว็บไซต์นี้เข้า
 
ฉันมองเห็นนิยายและเรื่องสั้นต่างๆ มากมายในเว็บนี้
 
ฉันมองเห็นเส้นทางที่ฉันค้นหามานาน และก็มายืนอยู่ที่แห่งนี้จนได้
 
ฉันมองเห็นความสุขที่เกิดขึ้นในจิตใจของฉัน แม้ว่ามันจะไม่มากเท่าไรนั้น
 
ฉันมองเห็นความหวังอันน้อยนิด แต่เป็นความหวังที่ฉันจะต้องทำมันให้ได้
 
ฉันมองเห็นนักเขียนที่ร่วมเดินเส้นทางเดียวกับฉันมากมายหลายคน
 
ฉันมองเห็นลวดลายในการบรรเลงอักษรบรรจงความรู้สึกของนักเขียนมากฝีมือต่างๆ มากมาย
 
ฉันมองเห็นความรู้สึกของนักอ่านที่คอยให้กำลังนักเขียนอย่างมีความสุข
 
ฉันมองเห็นและได้อ่านเรื่องราวที่นักเขียนต่างๆ เขียนขึ้นด้วยความตั้งใจของตัวเอง
 
ฉันมองเห็นเรื่องราวที่นักเขียนพยายามถ่ายทอดความรู้สึกของตัวละครเป็นบทบรรยายให้นักอ่านอย่างฉันเข้าใจ
 
ฉันมองเห็นมิติของตัวละครต่างๆ ที่นักเขียนแต่ละคนได้บรรยายออกมาด้วยความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองโดยไม่ซ้ำแบบใครๆ
 
ฉันมองเห็นความสุขลึกๆ ในจิตใจทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องราวต่างๆ ในเว็บแห่งนี้
 
ฉันมองเห็นความคิดของตัวเองที่ลอยมาเหมือนสายลมว่า ฉันจะเขียนเรื่องราวต่างๆ ที่สนุกแบบนี้ได้มั้ย? ผู้ที่ได้อ่านเรื่องของฉันจะมีความรู้สึกอย่างไร? ฉันคิดแบบนี้ตลอดจนฉันได้อัพเรื่องสั้นของฉันลงในเว็บไซต์นี้
 
ฉันมองเห็นความกลัวที่ฉันคิดไปเองต่างๆ นานาไปว่า ถ้าเอามาลงแล้วผู้อ่านจะติเรื่องสั้นที่ฉันพยายามขีดเขียนขึ้นเรื่องนี้ก็ได้มั้ยนะ?
 
ฉันมองเห็นเรื่องสั้นของฉันที่ฉันอัพลงตั้งอาทิตย์หนึ่งแล้ว แต่ตอนนี้มันก็ยังไม่มีแม้แต่คำวิจารณ์หรือคะแนนโหวตให้สำหรับเรื่องสั้นที่ฉันพยายามเขียนเลยแม้แต่นิดเดียว
 
ฉันมองเห็นกำลังใจของฉันที่จะเขียนเรื่องต่อๆ ไปลดลงเรื่อยๆ จนฉันท้อไม่อยากหันไปมองมันอีกแล้ว
 
ฉันมองเห็นนักเขียนหน้าใหม่ที่ยังไม่มีชื่อเสียงและยังไม่มีใครรู้จัก ฉันคิดว่าพวกเขาคงมีความรู้สึกท้อแท้เช่นเดียวกันกับฉันก็ได้ในตอนนี้ไม่มากก็น้อย
 
ฉันมองเห็นความคิดอีกด้านหนึ่งของฉันว่า นักเขียนที่ประสบกับความสำเร็จ เขาคงเคยเจอกับเหตุการณ์แบบนี้เช่นเดียวกัน ก่อนที่เขาจะมีชื่อเสียงและได้นำเรื่องตัวเองออกพิมพ์ลงในหนังสือสำนักพิมพ์ต่างๆ
 
ฉันมองเห็นตัวเองเริ่มมีกำลังใจเพิ่มขึ้น แม้ว่าเรื่องที่ฉันเขียนจะไม่มีใครมาสนใจก็ตาม แต่อย่างน้อยๆ ฉันก็ได้แสดงฝีมือของตัวเองในฐานะนักเขียนคนหนึ่งเช่นกัน ต่อจากนี้ไม่ว่าเส้นทางสายนักเขียนแห่งนี้จะยากเย็นสักแค่ไหน ฉันก็จะไม่ยอมแพ้และไม่ยอมเลิกราที่จะเขียนเรื่องราวของฉันต่อไป เพราะหวังว่าสักวันฉันจะต้องไปถึงจุดๆ นั้น แม้ว่าไปไม่ถึงแต่อย่างน้อยๆ ฉันจะเขียนต่อไปเพื่อนักอ่านที่ได้มาอ่านเรื่องที่ฉันได้เขียนขึ้นนี้มี.....ความสุข
 
ท้อได้แต่อย่าหมดหวัง..สู้ๆ ต่อไปครับ..ผมเป็นกำลังใจให้ขอรับทุกท่าน