เรื่องลึกลับ....

10.0

เขียนโดย หยดน้ำค้าง

วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.42 น.

  5 ตอน
  7 วิจารณ์
  8,802 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน พ.ศ. 2557 21.47 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

5) มันน่าโมโห!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          ฉัน เฟรินเองนะ ตอนนี้ฉันซ่อนแอบแบบเนียนมาก ตรงไหนน่ะหรอ....ข้างบนห้องใต้หลังคาน่ะสิ ฉับแอบดูรูเล็กๆที่เชื่อมต่อไปยังห้องที่รินอยู่ ฉันเห็นนาฬิกาทรายค่อยๆลดลงไปข้างล่างจนหมดและเวลาก็หมด พวกเราก็รอด.....
"เฮ้อ! รอดซะที!!"
ไอ้พี่โน้ตทำหน้ายังกับคนที่ไม่ได้ขี้มา10วัน (เกินไป!)
แล้วรินก็พาเราไปยังด่านต่อไป...
"ด่านนี้มีชื่อว่า..ความเข้าใจกัน ค่ะ"
เข้าใจกันงั้นหรอ???
"ด่านนี้พูดง่ายๆก็คือการเข้าใจกันไม่ทะเลาะโหวกเหวกโวยวายไม่งั้นจะ........"
"จะ???"
"บอกไม่ได้ค่ะ"
อ่าว! ไหง๋เป็นงี้อะ!?
แล้วพวกเราก็จับฉลากกันฉันไปกับ ติกกี้ ไท ส่วนอีกกลุ่มก็ วรรณา อาตอม โน้ต แล้วพวกเราก็เข้าไป
ในห้องๆหนึ่ง เข้าไปแล้วมีแต่รูปภาพ เหมือนสื่ออะไรซักอย่าง?? ไอ้พี่ไทหาอย่างจริงจังส่วนฉันกับติกกี้น่ะหรอ......ดูคู่จิ้น เอก เบส อยู่ไง >w< (สาววายค่ะ)
"ทำไมพวกแกไม่มาช่วยกันวะ!!"
แล้วไอ้พี่ไทก็ฉุดโทรศัพท์จากมือฉันไป...
"ทุเรศที่สุด! แกล้อเลียนเกมเมอร์อย่างนี้ได้ไงเกมเมอร์ไม่ได้มีไว้เป็นคู่จิ้นกันหรือไงฮึพวกคุณมันไม่รู้จุดประสงค์ของเกมเมอร์ที่แท้จริงเลยรึ"
เกมเมอร์...นั่นคือความใฝ่ฝันอย่างหนึ่งของฉัน แต่.....ช่วยไม่ได้นี่เนอะ สัญชาตญาณสาววายนี่นา!!
"แล้วไงอะ!!? พี่เห็นอะไรที่พี่ไม่ชอบก็บอกว่าทุเรศ!! แล้วถ้าคนอื่นเห็นสิ่งที่พี่ชอบเป็นสิ่งที่น่ารังเกลียดแบบนี้พี่จะเป็นยังไง!!! ห๊ะ!!"
ฉันหมดความอดทนกับมันแล้วนะ!! ถึงจะเป็นพี่ฉันก็เถอะ!!! ไม่สนใจมันแล้ว!!
"อย่ามาตะคอกใส่นะเว้ย!!กูพี่มึงนะ!!"
เพี๊ยะ!!!
ฉันโดนฝ่ามือหนักๆของไอ้พี่ไทตบหน้าฉันเข้าจังๆ!!!
"ขอโทษเฟริน..พี่ไม่ได้ตั้งใจ!!!"
อย่ามาพูดแบบนี้..!!ความอดทนไม่เหลือแล้วนะ!!! เรื่องแค่นี้ทำเป็นจริงจัง!!แค่เอานักแคสเตอร์มาจิ้นแค่นี้!!ทำเป็นทำตายพ่อแม่พี่รึไง!!! ไม่ไหวแล้ว....!!!
"ได้!งั้นก็อย่ามายุ่งกับหนู ไปซะ!!! ไปสู่โลกอันเหม็นเน่าของแกซะเถอะ!!!"
ฉึก!!!
"หึหึหึหึหึหึหึ....แค่นี้ก็ไม่มีแกอยู่แล้ว!!ไอ้ไทเอ๊ย!! แกคิดว่าฉันคิดดีกับแกรึไง!!ไอ้อวดเก่ง!!หึหึหึ.."
เหมือนมีอะไรบางอย่างเข้ามาในตัวฉันแล้วแทงมีดเล่มนั้น แทงเข้าไปเรื่อยๆ แทงไปในลูกตาไอ้ไท....หึหึหึ
"ไส้ทะลักออกเลยละ....สะใจจริงๆหึหึหึหึ....ไปตายซะ!!ไอ้ไท!!!"
แล้วฉันก็ควักสมองกับหัวใจมันออกมา....หึหึหึ..สีแดงสดสวยจริงๆ...
"พวกคุณทั้งหมดทำผิดกฎ เพราะฉนั้นต้องถูกลงโทษทุกคน"
อะไรนะ!!ยัยบ้ารินนี่!!แกอย่ามาซ่ากับฉันนะ!!! ฉันวิ่งไปตะโกนไปพร้อมกับจะเอามีดแทงยัยรินนั่น!!
วูบ!
เหมือนเราทั้งหมดตกลงมาอยู่ในเครื่องอะไรซักอย่าง...เดี๋ยวนะ!!
"ปุ่ม..เริ่มทำงานได้!!"
"เครื่องบด!!!!!"
ฉันตะโกนเสียงดังลั่น....แล้วมันก็ค่อยๆบดร่างกายของพวกฉันให้ละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย....
     ณ โรงอาหาร โรงเรียนฟามี่....
"นี่ๆพวกเธอดูสิ เนื้อ นี่อร่อยมากเลยอะ"
"เออ!ใช่!!ไปซื้ออีกดีกว่าอร่อยมากเลย อยากรู้จังว่าทำยังไง??"
"แม่ค้าค่ะ ทำเนื้อยังไงถึงอร่อยขนาดนี้คะ??"
"ถ้าอยากรู้ล่ะก็....."
....เข้าไปพิสูจท์ที่ตึกฟาเรียดูสิ.....
-------------------------------------------
จบ...
 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา