เรื่องลึกลับ....

          พวกฉันเดินเข้าไปพร้อมกันทั้ง6คนแล้วประตูก็ปิดลง

กึก! กึก!

"ประตูล็อคอะ!!"

ยัยปริมอุทานขึ้นมายัยนี่ปอดแหกมากเลยนะ แล้วเราก็เดินได้แค่ก้าวเดียวเท่านั้นเหมือนมีเศษละอองอะไรซักอย่างเข้ามาในจมูก แล้วพวกเราก็สลบลงไปนอนกองกันบนพื้น...นี่มันอะไรกันเนี่ย????

          ฟีซิส TI : บาย อาละวาด.....

     สวัสดีครับ ผม ไท เองนะครับ ตอนนี้ผมรู้สึกกังวลเรื่องน้องสาวของผม เฟริน เองครับ ผมโทรไปหาเธอตั้งหลายครั้งแล้ว แต่เธอยังไม่รับเลย...เป็นไรรึปล่าวหนอ???

"ไอ้พี่ไท!! เกิดเรื่องใหญ่แล้ววะ!"

นั่นน้องผมเอง โน้ต มันชอบแหกปากโวยวายพูดมาก น่ารำคาญจริง! = =*

"มีไรวะ?"

ผมถามมันไปทั้งๆที่ผมอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอยู่...

"ไอ้....อะ....ไอ้ แฮก แฮก.....โอ้ย!!! เหนื่อยโว้ยยยยย"

"ก็หยุดพักก่อนดิวะ ค่อยๆบอกก็ได้ (บร๊ะ!!ไอ้พี่นี่!เรื่องใหญ่นะเว้ย!! : โน้ต)"

"ไอ้บายมันอาละวาดแล้วเว้ย!"

O.O<<<หน้าผม

"ห๊ะ!! ไอ้บายที่ว่าสะดุดขี้มดตกตึกตายน่ะนะ!!??"

"เออ ใช่..แต่...มันเอากล้องตูไปไหนแล้วไม่รู้ YOY"

ซวยแล้วไงคราวนี้..เฮ้อ.....

ผมขึ้นไปบนห้องประกาศข่าวแล้วรีบประกาศทันที

{ประกาศจากสภานักเรียนครับ}

อ้อ!ลืมบอกผมเป็นประธานนักเรียนน่ะ

{ให้ทุกท่านมารวมตัวกันที่ห้องประชุมด่วนเลยนะครับ}

พอประกาศเสร็จผมกับไอ้โน้ตก็รีบวิ่งติดจรวดลงมาห้องประชุมโดยเร็ว...แล้วผมก็จับไมค์ขึ้นมา..

"ผม ประธานนักเรียน ฐิติวัจน์ พลหาราช ครับ"

แล้วผมก็ส่งไมค์ให้โน้ต

"ผม รองประธานนักเรียน ชิติพัทธ์ หมั่นผดุง ครับ ผมมีเรื่องจะบอกครับ มีนักเรียนที่ชื่อ บาย ที่ตายไปแล้วที่ตึกกอรลเดนซิส เขาอาละวาดแล้วละครับ"

แต่ละคนตกใจกันมากแล้วหน้าซีดลงทันที มีน้องคนหนึ่งถามว่า

"พี่ครับ เขาตายเพราะอะไรครับ?"

"สะดุดขี้มดตกตึกตายครับ"

.....

"55555555555555555555"

จากที่เงียบเมื่อกี้ ดันกลายมาเป็นหัวเราะกันลั่นทั้งห้องประชุมเลยทีเดียว _ _"

ฉึบ!!

แล้วอาจารย์ทิพพาวัลก็หยิบไมค์ออกจากมือโน้ตแล้วมาบอกผมว่า..

"เธอกับชิติพัทธ์ ไปจัดการซะ"

=[]=!!! <<หน้าผมกับโน้ตตอนนี้

พวกผมคงทำอะไรไม่ได้ ต้องทำตามคำสั่งเท่านั้น ใช่สิ! T^T ผมน่ะเป็นประธานนักเรียนนี่หว่า YOY

ผมกับโน้ตเดินตรงไปที่ตึก กอรลเดนซิสที่ไม่ถูกปิดตายเลย ทั้งๆที่มีคนตายนี่นะ??? แต่ยังไงก็ไม่มีใครไปตึกนั้นอยู่ดี ตึก3ชั้นนั้นเลยกลายเป็นห้องเก็บของไปซะงั้น

ผมสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอด ..............

"แหวะๆ!! เหม็นว่ะ!!"

ผมอุทานขึ้นมา

"555 ใครให้แกสูดหายใจวะ555"

อ้อ!!ที่มันเรียกผมว่า แก เนี่ย เราเป็นแฝดที่ไม่ค่อยจะเหมือนกัน?ครับ ผมเกิดก่อนมัน2นาที แล้วมันก็เกิดออกมา

ก็เลยสนิทกันมาก จนเป็นเสี่ยวกันเลยก็ว่าได้.....

"เข้าไปเหอะ!"

เอี๊ยดดดด....

เสียงเปิดประตูไม้ที่มีอะไรต่อมีอะไรเกาะเต็มไปหมด เปิดขึ้นแล้วพวกเราก็ก้าวเข้าไป....ประตูก็ปิดลงดัง ปัง!!!

"เฮ้ย!!!"

ผมตกใจมากเลยเพราะผมมันพวกปอดแหก T T

"ตกใจทำไมวะ??แกพี่ตูนะโว้ยยย!!"

ไอ้นี่ก็แหกปากอยู่ได้ _ _" ตอนเด็กยัง พี่ไทครับ พี่ไทฮะ อยู่เลย ชิชะ!!

ผมเดินตามไอ้โน้ตไปเรื่อยๆจนถึงประตูบานหนึ่ง..เป็นประตูที่ดูสวยไม้ ประตูไม้แกะสลักอย่างดี..ไม่มีฝุ่นเลยแหะ??? อ๊ะ! มีป้ายเขียนไว้ว่า ห้ามเข้า 

"ห้ามเข้าก็ห้ามเข้าดิ ตูจะเข้า!"

ไอ้โน้ตมันลากแขนผมเข้าไปในห้องนั้นทันที...กลัวนะเว้ย!!

แอ๊ดดดด....!

และสิ่งที่ผมเห็นนั้นคือ....

"!!!!เฟริน!!!!"

__________________________________________________________

ตอนที่3จบ....