เรื่องลึกลับ....

          ณ โรงเรียนฟามี่ ที่ห้องพักของเฟรินและติกกี้...

"ZzZzZzZzZz"

"ตู้ดๆๆๆ..."

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในห้องที่เงียบกริบ.... ฉันเอามือคลำหาโทรศัพท์แล้วรับสายเลย ทั้งๆที่ไม่ได้ดูว่าเบอร์ใคร

ตื้ด!!

"ฮาาาาา.....โหลลลล....."

[!!!!!เฟรินนน!!!!!]

กรี้ดดดดด!!! เสียงใครวะ!!!ดังซะเกิน180เดซิเบลเลย!!! หูจะแตกมั้ยวะ T^T

"ใครคะ???"

"อ้าว! แค่นี้ทำเป็นจำไม่ได้!!"

เอ....ใครน้า...?? อ๋อ!!

"ไอ้โน้ต!! O[]O"

"เฮ้ย! เรียกว่าพี่สิวะ!!ตูพี่แกนะโว้ยยย!!"

ชิ! ให้พี่น่ารำคาญ

"เออๆ โทรมาทำไมดึกดื่นป่านนี้ คนจะหลับจะนอนโว้ย!! อย่าบอกนะว่ามีผีตัวไหนมาขโมยกล้องพี่ไป?"

เอาละ!!ฉันดันกวนอะไรพี่โน้ตเล่นๆ...แต่ไอ้พี่ดันเงียบไปเลย...เอ๊ะหรือจริง =w=

"เอ่อ.....ก็อะนะ.."

"เฮ้ย!!จริงดิ!!"

โห...แม่นจังเรา งี้ใบ้หวยดีกว่า เอาละ เลขออก XXX นะ ^^ (กวนตี_ล่ะคราวนี้)

"ไงเฟริน.."

นี่มันเสียงไอ้พี่ไทนี่หว่า!! O[]O

"เอ่อ....หวัดดี"

"พี่อยากจะขอให้เฟรินช่วยอะไรหน่อยได้มั้ย???"

"ช่วยไรอะ??"

"ช่วย....เอิ่ม...ก็ไม่รู้สินะ _ _;"

อ่าว.....

"ไม่มีอะไรให้ช่วยแล้วโทรมาทำไมวะ??โอ๊ะ!!คนจะหลับจะนอน!"

"เดี๋ยว!! พี่มีเรื่องจะ...."

ติ๊ด!!

ฉันกดวางสายพี่ชายคนโตไปทั้งๆที่พี่เขายังพูดไม่จบ! ช่วยไม่ได้อะ!! คนมันง่วง นอนดีกว่า...

"ZzZZZzZzZzZz......"

          ตอนเช้า....ไม่สิ....ไม่ใช่ตอนเช้าซะหน่อย.....

"เฮ้ย!!!"

"หาววววววว!...-O- ติกกี้เช้าแล้วหรอส่งเสียงร้องแต่เช้าเลยนะ"

ฉันแคะขี้ตาแล้วลุกออกจากเตียงเดินมาอยู่กับเพื่อนสาวของฉัน..

"จะไม่ให้ฉันร้องได้ไง!!ทั้งๆที่นาฬิกาชี้6โมงแต่ข้างนอกกลับ....."

ไหนดูซิ...

"O_O"<<<หน้าฉัน

คือ..จะอธิบายให้ฟังนะคะ ถึงนาฬิกาจะบอกว่า6โมง แต่ท้องฟ้าดัน...มืดมิด เหมือนฝนจะตกอยู่เลยอะ...

"ตะ....ติกกี้...นาฬิกาแกพังมั้ง..."

"พังบ้าอะไรเล่า!!เพิ่งซื้อเมื่อวานนะโว้ย!"

แล้วมันเป็นงี้ได้ไงอ้ะ!!

"เฟริน! เอาเป็นว่าอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบลงไปข้างล่างด่วนเลยนะ"

"อืมๆ.."

แล้วฉันก็รีบจัดการชำระล้างตัวเองจนเรียบร้อยแล้วลงมาตามที่ติกกี้บอก...

"เฮ้!! เฟริน!!!"

ฉันมองไปตามเสียงนั่นเห็นยัย อีฟ วรรณา ปริม อาตอมวิ่งมาหน้าตาแตกตื่นกันเลยทีเดียว..

"เป็นอะไรกันวะ??"

ฉันถามพวกนั้นไป อาตอมมองหน้าติกกี้เหมือนคุยอะไรบางอย่างทางสายตา...แล้วสีหน้าทุกคนก็ซีดลงทันที....บรรยากาศเงียบกริบ!! ฉันสงสัยจึงถามติกกี้

"นี่!!เกิดอะไรขึ้นหรอ??"

ตุบ!!

ยัยปริมมันจับไหล่ฉันสองข้างแล้วพูดกับฉันว่า

"ไปที่ห้องประชุมที่ตึกฟามี่ด่วนเลย!!"

"อืม.."

ฉันโดนปริมลากแขนไปและเพื่อนๆก็วิ่งตามจนถึงห้องประชุม...

"ทุกคนมองไป...ที่เพชรบนเวทีเร็ว!"

ฉันทำตามที่อาตอมบอกโดยเร็ว!!

"เพชรเปลี่ยนเป็นสีแดง!!!"

ทั้ง5เสียงพูดประสานกัน ยกเว้นฉัน...

"นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยฉันไม่เข้าใจ?"

ฉันหันหน้าไปหาติกกี้ที่ทำหน้าสลดเหมือนขี้ไม่ออกมา5วัน (เกินไปละ)

"เธอเคยได้ยินตำนานของโรงเรียนเราไหม??เฟริน"

"ไม่อะ"

"งั้นฉันจะเล่าให้ฟังนะ เพชรที่อยู่บนเวทีนี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับโรงเรียนเรามากแต่เดิมแล้วท่านแมรี่(ผู้ก่อตั้งโรงเรียน)เป็น ผ.อ โรงเรียนนี้ ท่านเลยอยากได้สัญลักษณ์โรงเรียน เลยได้เพชรนี่มาจากชายคนหนึ่งที่ให้ไว้ และให้มันเป็นสัญลักณษ์โรงเรียนเรา..แต่เดิมแล้วเพชรนี้เป็นสีทะเลดูสวยงามราคากว่าล้าน แต่..วันนี้มันเปลี่ยนเป็นสีแดง...รู้มั้ยว่าแปลว่าอะไร??เฟริน"

ควับ! ควับ! ( O.O)-(O.O )ฉันส่ายหน้าทันที

"มันหมายถึง...หายนะครั้งใหญ่เริ่มคลืบคลานเข้ามาแล้ว..."

หน้าฉันซีดลงทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนี้...

{ประกาศจากสภานักเรียนฟามี่ขอให้ทุกคนและอาจารย์ทุกท่านมารวมกันที่ห้องประชุมกว้างด่วน}

พวกฉันรีบนั่งที่ทันทีเพราะมาถึงแล้ว

          ณ ตึกฟามี่ ที่ห้องประชุมกว้าง....

"เอาล่ะทุกคนคงรู้กันแล้วสินะ คงไม่ต้องอธิบาย"

แต่ละคนในห้องประชุมหน้าซีดยังกับไก่ต้มกันหมดทุกคน...ฉันก็ด้วย

"เราจะส่งตัวแทน6คนไปที่ตึกฟาเรียเพื่อหยุด เกรซ...ผีเฮี้ยนตัวนี้ให้ได้"

แต่ละคนตกใจกันเลยทีเดียว

"งั้น..ใครจะไป??"

......เงียบ.....ไม่มีเสียงใดๆทั้งสิ้น....ฉันมองซ้ายมองขวากับเพื่อนๆทั้ง5คนว่าใครจะรับนะ??

"เด็กที่นั่งมองซ้ายมองขวา6คนนั้น ขึ้นมา!"

พวกฉันสะดุ้งลุกขึ้นเลย

"งั้น..6คนนี้ไปละกันนะ ^0^"

=[]= =[]= =[]= =[]= =[]= =_= <<สีหน้าแต่ละ แต่อาตอมไท่สะทกสะท้านเลย

"มีอะไรไม่พอใจมั้ย?? ^^++"

พี่ประธานนักเรียนสุดสวยมองมาทางพวกเราด้วยสีหน้าแบบว่า 'ถ้าพวกเธอไม่รับตาย!!'อะไรทำนองนี้แหละ T^T

"ค่ะ"

6เสียงพูดประสานกันแล้วเดินตรงไปที่ตึกฟาเรียทันที...

"พร้อมนะทุกคน...."

ฉันพูดพลางกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ลงคอ

"พร้อมแล้ว!!"

แล้วประตูเหล็กที่ขึ้นสนิมก็เปิดออก

'เอี๊ยด....!!'

มีป้ายเขียนไว้เหมือนมีคนรู้ว่าเราจะมา....

[ยินดีต้อนรับ...ท่านสู่ตึกฟาเรีย...]

________________________________________

ตอนที่2จบ....