head or heart

     เขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น  ความรู้สึกเหมือนถูกคีมแข็งๆเข้ากอบกุม แม้จะเจ็บปวดแต่ก็อบอุ่นในคาเดียวกัน มันทำให้ฉันนึกสงสัยขึ้นมาว่า หากเขาโมโหขึ้นมา พลังกล้ามเนื้อของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกกี่เท่ากันนะ  ความแตกต่างด้านสรีระระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง ทำให้เรารู้เลยว่าผู้ชายนั้นแข็งแกร่งกว่าเรามากนัก 

“หิวหรือยัง”

เกรทถามพรึมพรำขณะที่ปลายจมูกของเขายังสูดเอากลิ่นแชมพูจากเลือนผมของฉัน  ตัดสินใจถูกแล้วล่ะที่สระผมตอนเช้า ไม่งั้นฉันคงไม่ยอมเป็นแม่หญิงใจง่ายให้เขาใกล้ชิดแบบนี้หรอก

“อื้อ..ยัง”

ฉันขืนตัวเล็กน้อย แต่ก็ถูกวงแขนนั้นกอดให้จมปุ๊กอยู่กับอกแข็งๆนั้น เราใกล้ชิดกันมากเสียจน ฉันได้ยินจังหวะหัวใจที่เต้นสม่ำเสมอ และลมหายใจที่เป่ารดเลือนผม  บอกตามตรงนะ ว่าฉันชอบเวลาแบบนี้มากที่สุด  เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกเป็นคนสำคัญที่สุด ที่เขาจะไม่สนใจอย่างอื่นนอกจากฉัน

“งั้นถ้าหิวแล้ว ค่อยไปหาอะไรทานกันเถอะนะ”

เกรทบอกก่อนจะคลายอ้อมแขนออกเล็กน้อย  ฉันเริ่มจะเสียคนเพราะเขาแล้วนะเนี่ย ไม่มีสักครั้งเลยที่ตาทึ่มนี้จะไม่ตามใจ เรียกว่าขัดใจยังไม่เคยเลย  แต่ฉันเป็นประเภทว่าเปลี่ยนใจเร็วซะด้วยซิ

“เปลี่ยนใจแล้ว ไปร้านอาหารกันเถอะ”

ฉันขืนตัวเองให้ลุกขึ้น พยายามห้ามใจไม่ให้ตัวเองลงไปนอนเอกเขนกบนอกแข็งแกร่งนั้น  เกรทคลายอ้อมแขนอย่างว่าง่าย ลุกเดินตามฉันไปอย่างเต็มใจ  แต่แขนเขาดูจะอยู่ไม่สุขเท่าไหร่ ถึงได้เอาขึ้นมาเกาะเกี่ยวรอบเอวขนาด 28 ของฉัน  กอดจะเหนี่ยวรั้งตัวฉันไปหาใกล้ๆ

“เดี๋ยว ผู้ชายคนอื่นมอง”

เกรททำเสียงเข้ม นี่เขาหวงฉันเหรอเนี่ย พอรู้แบบนี้แล้วรู้สึกเขินนะนี่  จริงอยู่ที่ฉันชอบแต่งตัวเปิดนั้นปิดนี่ เช่นวันนี้เหมือนกัน ฉันเลือกสวมเสื้อมินิสเกิด์แบบโชว์เอว เพราะเสื้อสีดำเลยทำให้หน้าท้องฉันดูโดดเด่นขึ้น เมื่อสวมเข้าคู่กับกางเกงยืนเอวสูงสีเข้ม ลายเข็มขัดเส้นเก๋ๆ  และสวมรองเท้าบูทจากร้านเมดาลี่แล้ว ก็ทำให้ฉันดูเป็นสาวเปรี้ยวมาดเซอร์ 

ที่ทุกก้าวอย่างจะต้องมีคนหันมาแล  มีฉันเป็นแฟนสวยขนาดนี้ (เหรอ)  เขาควรที่จะภูมิใจ เวลาที่เอาฉันไปโชว์จะไม่ได้อายใคร

“ร้านอาหารญี่ปุ่นแล้วกันนะ”

ฉันเป็นคนเลือก ส่วนเกรทเป็นคนจ่ายตังค์ ลึกๆฉันรู้สึกสงสารเขาอยู่นะนี่ แต่ก็นะ เงินแค่พันกว่าๆ เขาจ่ายมันได้สบายๆอยู่แล้ว เพราะบ้านเขารวย  อะๆ ฉันไม่ได้คบเกรท เพราะว่าเขารวยหรอกนะ  อย่าเข้าใจผิด  เพราะฉันรักเขาด้วยใจ..

"2ที่ ใช่ไหมค่ะ"  พนักงานสาวเสียงหวานเอ่ยถาม เมื่อเห็นเราสองคนเดินมาเคียงคู่ เกรทตอบรับ ก่อนจะโอบวงแขนพาฉันไปยังโต๊ะตามที่พนักงานนำไป  เราได้โต๊ะติดมุมกระจกของร้าน  พอนั่งลงบนเก้าอี้เท่านั้นแหละ เกรทก็จัดแจงสั่งเมนูอาหารมาอย่างคล่องแคล่ว โดยที่ฉันไม่ต้องออกแรงอะไรมาก แค่นั่งยิ้มหวาน ดูดน้ำกีวี่ปั่นที่พนักงานนำมาเสริฟ์ และหันไปมองข้างนอกดูคนเดินผ่านไปมา  ระหว่างที่รออาหาร  

"หนาวเหรอ" เกรทถาม

"หืม" 

"ทำไมไม่ใส่เสื้อที่ผมซื้อให้มาด้วย"  เกรทขมวดคิ้ว  ดูเขาจะใส่ใจสุขภาพฉันมากจนเกินเหตุ  ฉันยิ้มและหัวเราะร่วน

"ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง  ขืนใส่มา เดี๋ยวอดโชว์หุ่นสวยๆพอดีซิ"

ฉันแกล้งแหย่ให้เขางอน  แต่เกรทเหมือนจะรู้ทัน

"ถ้าจะโชว์ เอาไว้โชว์ต่อหน้าผม ในห้องสองต่อสองแล้วกันนะ"

เพราะคำพูดของเขาทำให้ฉันหน้าแดงแปร๊ด >///< ตาบ้านี้ พูดอะไรก็ไม่รู้ แถมยังทำตากรุมกริมอีก 

"บ้า" >///<

"เอ้า พูดจริง ฮ่าๆๆๆ" 

เขาหัวเราะอย่างชอบใจ มันยิ่งทำให้ฉันเขิลเข้าไปอีก  ฉันเลยคว้าเจ้าตะเกียบขึ้นมาตีเขาทีหนึ่ง ความกว้างของโต๊ะไม่เป็นอุปสรรคสำหรับฉันเลย แม้เขาจะนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามแต่ฉันก็ยังสามารถเอื้อมมือไปลงโทษเขาจนได้  

"ฮ่าๆๆ หน้าแดงใหญ่แล้วนะ"

"ไม่มีวันนั้นหรอก แบร่ " ฉันแลบลิ้นให้เขา กลบเกลื่อนความเขินอาย  จริงอยู่ที่เราเป็นแฟนกันมาห้าเดือนแล้ว แต่เขาไม่เคยหอมแก้ม ไม่เคยจูบ และยังไม่ถึงขั้นมีอะไรด้วย เพราะเกรทเป็นสุภาพบุรุษพอสมควร และฉันก็ดีใจที่เขาให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก และสัญญาว่าจะรอจนถึงเวลาเราแต่งงานกัน   ฉันคิดว่า ฉันชอบเขาตรงนี้แหละ....

"ก็ลองดูซิ ที่รัก ^_^"

เขายิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่เจ้าเลห์ อร๊ายย! ตาบ้านี้

"พอแล้ว จะทานข้าว" =///=

ฉันทำแก้มป่อง แกล้งหันเหความสนใจไปทางอื่น  และความสนใจฉันก็พุ่งไปยังโต๊ะหลังเกรท  มีผู้ชายหนึ่งนั่งอยู่ ดูท่าจะมาคนเดียว เพราะดูเหมือนเขาจะไม่สนใจอย่างอื่นเลยนอกจากเจ้าซูชิตรงหน้าที่ยัดใส่ปากคำแล้วคำเล่า  แม้จะไม่เห็นใบหน้าชัดเจน แต่ฉันก็พอดูออกว่าเขามีใบหน้าสะกดใจสาวๆพอสมควร เป็นเกย์หรือเปล่านะ ถ้าเป็นนะหน้าเสียดายเลย เหมือนเขาจะรู้ตัวว่ามีคนมองอยู่เพราะ  เขาเงยหน้าขึ้นมาสบตาฉันพอดี  

 ฝากผลงานเรื่องที่สองด้วยนะค่ะ