24 ชั่วโมงในอวกาศ

     อวกาศคือสถานที่ที่แสนกว้างใหญ่ไพศาลมืดมิดไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่แม้แต่เซลล์เดียวเว้นแต่ยานอวกาศลำนึงที่มีชื่อว่า helper 09 ลอยเข้าสู่วงโคจรของดาวอังคารเพื่อสำรวจที่อยู่แห่งใหม่ให้มวลมนุษยชาติ เนื่องจาก ที่อยู่เก่าหรือที่เรียกกันว่า "โลก" ได้เกิดเสื่อมสลายเพราะมนุษย์ได้ใช้ทรัพยากรธรรมชาติเกินความจำเป็น และได้ใช้อย่างฟุ่มเฟือยจนทำให้เกิดภัยธรรมชาติ และนักวิทยาศาสตร์ได้คาดการณ์ไว้ว่าอีกไม่นานโลกนี้ก็จะไม่สามารถอยู่ได้อีกต่อไป หลายๆประเทศที่เจริญแล้วได้ร่วมกันหาที่อยู่ใหม่โดยการส่งยานอวกาศออกไปนอกโลกเพื่อหาดาวที่สามารถอาศัยอยู่ได้ ซึ่งปัจจุบันนี้ได้ส่งไปแล้ว9ลำ ในชื่อโครงการว่า helper และในตอนนี้ helper 09 ที่บรรทุกนักบินอวกาศมือฉมังมา 2 คน และ นักวิทยาศาสตร์อีก1 คน โดยมี จอห์น เป็นนักบินหลัก เบ็น เป็นผู้ช่วยนักบิน และทอม เป็นนักวิทยาศาสตร์ประจำเครื่อง ในระหว่างที่เครื่องบินออกสู่ชั้นบรรยากาศของโลก เบ็นที่มีนิสัยไม่ค่อยปฏิบัติตามกฏต่างๆ ก็ได้ตะโกนออกมาว่า "เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย!"

"เบ็น นายเป็นอะไร" จอห์นกับทอมต่างตกใจจึงพากันถามเบ็น

"ฉันลืมเช็คเชื้อเพลิงในยานก่อนขึ้นเครื่อง ตอนนี้เชื้อเพลิงในยานเราเหลือน้อยมากแล้ว"

เพราะไม่ได้เช็คเชื้อเพลิงในยานทำให้มีเชื้อเพลิงในยานเพียง 25% ไม่พอในการกลับโลกซึ่งกว่าจะรู้ก็บินออกสู่ชั้นบรรยากาศจนจะเข้าสู่วงจรดาวอังคารแล้ว ซึ่งจอห์นก็ได้ตัดสินใจ นำยานลงดาวเคราะห์น้อยที่ใกล้ที่สุดเพื่อประหยัดพลังงาน

เมื่อยานลงจอด จอห์นก็ได้เอ่ยชวนเบ็นลงไปสำรวจว่า "เบ็นนายกับฉันไปสำรวจดาวดวงนี้กันส่วนทอมให้ตรวจเช็คว่ามีพลังงานสำรองเก็บไว้ในยานไหม และ เส้นทางการบินที่ใกล้ที่สุดในการกลับโลกเส้นทางไหน" หลังจากที่จอห์น เเละ เบ็น ลงไปสำรวจ ทอมก็ได้ตรวจและพบว่าเชื้อเพลิงนั้นเหลือเพียง 7%เท่านั้นจึงตะโกนเสียงสั่นว่า "เหวอออออออ!!! มันเหลือแค่นี้เองหรอเนี่ย คงมีเวลาเหลือแค่24ชม.เอง" ทอมตัวสั่นเทาด้วยความกลัว รีบหาทางส่งข่าวไปที่โลกโดยไม่ได้สังเกตุว่า มีเชื้อเพลิงสำรองเก็บอยู่ใต้ท้องยาน

ส่วนจอห์น กับ เบ็นที่กำลังสำรวจก็ได้ตะโกนออกมาพร้อมกันว่า "เฮ้ย! นั่นธารน้ำ!!!" จอห์นและเบ็นพบธารน้ำ และ สิ่งมีชีวิตเล็กๆจึงเก็บตัวอย่างมาแล้วกลับไปที่ยานในระหว่างขากลับ เบ็นได้กลิ่นลอยเข้ามาผ่านชุดอวกาศเข้ามากระทบกับจมูกด้วยความเหม็นจึงตะโกนออกมา "โอ้ยยยยยยยย! นี่มันกลิ่นอะไรเนี่ย"

"นายเป็นอะไรน่ะเบ็น" จอห์นตกใจนึกว่าเบ็นป็นอะไรจึงรีบตะโกนถาม

"ไม่มีอะไรแล้ว รีบกลับยานเถอะ" เบ็นซึ่งไม่ได้กลิ่นแล้วจึงรีบบอกปัดเพราะกลัวจะโดนตำหนิ

ทันทีที่กลับถึงยานทอมก็รีบเข้ามาหาพูดด้วยความกระวนกระวาย " ฉันกลัวจริงๆเลยจอห์นเวลาพวกเราเหลือแค่24ชม.แล้วนะ" จอห์นนึกถึงด็อกเตอร์บิลลี่ขึ้นมาจึงรีบสั่งเบ็นว่า "นายติดต่อกับ      ด็อกเตอร์บิลลี่ให้ทีเบ็น"

เมื่อเบ็นติดต่อด็อกเตอร์เขารีบยิงคำถามทันที

"ด็อกเตอร์ครับตอนนี้เชื้อเพลิงหมด จะทำยังไงดีครับ ด็อกเตอร์พอจะมีทางช่วยเราไหม"

"ตรวจสอบยานให้ดีๆสิเบ็น จำไม่ได้หรอที่สอนไว้ว่ายานทุกลำจะมีถังเชื้อเพลิงสำรองอยู่ที่ใต้ท้องเรือน่ะ" ด็อกเตอร์บิลลี่พูดย้ำเตือนเบ็น

เบ็นก็ได้รีบสำรวจที่ใต้ลำจนเจอจึงรีบนำออกมาเพื่อจะมาเติมแต่ในระหว่างที่จะเติม จอห์นได้พูดขึ้นว่า

"เบ็นเดี๋ยวฉันเติมเอง"จอห์นอาสาจะเติมให้เองแต่เบ็นไม่ยอมและยังพูดขึ้นว่า

"ไม่ต้อง! ฉันเติมเองไม่พลาดหรอก"

เบ็นยังดึงดันที่จะเติมเองแต่ขณะที่จะเติม อยู่ดีๆเบ็นก็เผลอปล่อยมือทำให้ถังเชื้อเพลิงลื่นหลุดมือลอยไปตามวงโคจร ทำให้ไม่มีเชื้อเพลิงที่จะเติมอีก จอห์นโมโหเบ็นมากจนทนไม่ไหวตะคอกใส่เบ็น "นายทำอะไรของนายตอนนี้เวลาเราเหลือน้อยลงทุกทีทำไมนายถึงไม่เคยระมัดระวังอะไรเลย!!!" ทั้งคู่เริ่มโต้เถียงกันทอมก็ได้ห้ามและพูดว่า"จะทะเลาะกันทำไม พลาดไปแล้วมาแก้ปัญหากันใหม่เถอะ"   จนทั้งคู่ใจเย็นลง และผ่านไปจนเหลือแค่18ชม.อยู่ๆเบ็นก็ได้ตะโกนขึ้น "ฉันคิดออกแล้วไอ้กลิ่นเหม็นนั่นอาจช่วยเราได้!!!" และเริ่มเล่าว่าตอนที่ลงไปสำรวจตนเองได้กลิ่นเหม็นๆนั่นเหมือนกลิ่นของเชื้อเพลิง จึงได้อาสาจะลงจากยานไปนำเชื้อเพลิงกลับมา เมื่อเบ็นลงไปจอห์นก็ได้กล่าวกับทอมว่า "ระหว่างที่เบ็นไปนายช่วยติดต่อกับด็อกเตอร์อีกทีละกัน"

ทอมก็ได้ติดต่อไปยังด็อกเตอร์บิลลี่อีกครั้งหนึ่ง โดยได้บอกว่า"เชื้อเพลิงสำรองในยานได้เกิดอุบัติเหตไม่สามารถเติมได้และเบ็นได้สันนิษฐานว่าบนดาวที่จอดมีเชื้อเพลิงแบบเดียวกันจึงจะไปนำกลับมา มันจะเป็นไปได้ไหมฮะ" ดอกเตอร์ก็ได้พูดว่า "อืม.. มันก็น่าจะเป็นไปได้นะแต่ถ้าเอามาต้องลองสกัดดูก่อนนะ"หลังจากนั้นดอกเตอร์ก็ได้อธิบายวิธีการสกัดและวิธีการใช้ เมื่อเบ็นที่กลับมาก็ได้นำสิ่งที่คาดว่าจะเป็นเชื้อเพลิงมาด้วย

"นี่แหละ! พอจะใช้ได้ไหม"เบ็นพูดขึ้น

"ทอมนายรีบๆไปวิเคราะห์ได้ไหม เหลือแค่12ชม.แล้วนะ" จอห์นเร่งทอมทันที

ทอมก็รีบนำมาวิเคราะห์และลองสกัดให้สามารถใส่ในยานเป็นเวลานานหลายชั่วโมงจนพูดขึ้นว่า"มันก็สามารถนำมาใช้ได้!!!ซึ่งตอนนี้เวลาเหลือแค่7ชม.เท่านั้น

 "มาเดี๋ยวฉันกับเบ็นจะช่วยกันรีบนำมาบรรจุใส่ถังและเติมลงไปในยานเอง" เมื่อลองเติมแล้วยานก็สามารถขับได้ทุกคนในยานจึงร้องตะโกนด้วยความดีใจ จอห์นพูดขึ้นว่า

"ทุกคนรีบนำยานขึ้นและขับกลับโลกกันเถอะเวลาเหลือแค่5ชม."

"ทอมคำนวณการเดินทางที"

"เบ็นติดต่อสนามบินที่โลก"

หลังจากแบ่งงานกันเรียบร้อยเครื่องก็ได้ขึ้นและบินกลับโลกอย่างรวดเร็ว เมื่อถึงโลกจอห์นก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่และเอ่ยขึ้นกับเพื่อนๆว่า"ช้ากว่านี้นิดเดียวได้ตายกันหมดแน่ๆ" ทุกคนต่างก็คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหากนานกว่านี้พวกเขาคงไม่ได้กลับมาใช้ชีวิตอีกต่อไป ทุกคนต่างแยกย้าย ไปหาครอบครัว ส่วนจอห์นก็นำตัวอย่างที่เก็บมาจากดาวเคราะห์นำไปสำรวจจนพบว่าตัวอย่างดาวดวงนั้นตรงกับของโลกและได้นำให้นักวิทยาศาสตร์ท่านอื่นสำรวจต่อจนพบว่าดาวดวงนั้นสามารถให้มนุษย์อาศัยอยู่ได้ และในอนาคตดาวดวงนั้นก็เป็นที่อาศัยแห่งใหม่ของมนุษย์และมนุษย์ทุกคนก็พร้อมใจกันประหยัดทรัพยากรบนดาวและไม่ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือยเป็นอีกครั้งที่สอง เพื่อไม่ให้เป็นแบบโลกที่เขาเคยอาศัยอยู่ และใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกันอีกยาวนาน