very handsome ขอหัวใจให้ฉันเถอะยัยแว่นหนา

     "อึก!!" ผมถึงกับพูดไม่ออก ยะยัยนี่สวยชะมัดเลย ไม่น่าเชื่อเลยว่ายัยโรคจิตจะสวยขนาดนี้ โอ๊ะ!!ไม่ได้สิผมจะเคลิ้มกับหน้าตายัยนี่ไม่ได้ถึงจะสวยยังไงก็เป็นโรคจิต 
ห้ามๆ ห้ามเด็ดขาด  พอยัยนี่รู้ว่าแว่นตัวเองหล่นก็รีบคลำหา
ผมเห็นอย่างนั้นจึงถามว่า "เธอสั้นเท่าไหร่หรอ"
"*520" เมื่อผมได้คำตอบแล้วจึงหยิบแว่นให้ยัยโรคจิตพร้อมกับถามว่า"เธอมาดึกกางเกงฉันทำไม"
ยัยนั่นได้ยินผมถามแล้วจึงตอบว่า"ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจ ตอนนั้นฉันเห็นนายเอาของขวัญมาที่พวกผู้หญิงอุตส่าให้นาย(มั้ง)มาทิ้งฉันก็เลยจะไปจัดการ แต่ดันสดุดขาตัวเองเลยล้มลงไปดึงกางเกงนาย ฉันขอโทษจริงๆนะ" ผมได้ยินดังนั้นจึงหัวเราะเสียงดังลั่น ยัยโรคจิต เอ้ย ไม่ใช่สิต้องเรียกว่ายัยซุ่มซ่ามสิถึงจะถูก เอ่อช่างเหอะร่อดีกว่า ยัยซุ่มซ่ามหันมามองผมด้วยท่าทางงงๆ ผมจึงบอกไปว่า"ไม่ต้องสงสัยหรอกที่ฉันขำก็เพราะความซุ่มซ่ามของเธอนั่นแหละที่ทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่ "ไม่ใช่เรื่องเล็กซะหน่อย!!"ยัยนั่นพูดขึ้น "นายเห็นพวกผู้หญิงอะไร ถ้านายไม่อยากได้ก็บอกพวกนั้นไปสิ พวกเค้าจะได้เอาของขวัญพวกนั้นไปให้คนอื่น"    "ฉันขอโทษ._."ผมพูดเสียงอ่อย "นายจะมาขอโทษฉัน
 
ทำไม ฉันไม่ได้เป็นคนให้ของขวัญนายซักหน่อย"เธอพูดเสียงดัง   "ต่อไปนี้ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว"ผมพูด   "ดีมาก งั้นฉันไปก่อนนะ"เธอพูด   "อืม"        แต่ที่เธอกำลังจะไป ผมเห็นเธอตัวสั่นด้วย นี่ผมทำเธอร้องไห้เลยหรอนี่
 
         ช่วยกันแชร์ช่วยกันเม้นหน่อยน้าา
            1เม้น = กำลังใจมหาศาลมากกก
      เพราะฉะนั้นช่วยกันแชร์ หรือช่วยกันเม้นหน่อยน้าา