หิมะแรก
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหิมะแรกที่ฮอกไกโด เก็บเกี่ยวความทรงจำที่ถูกแช่ไว้ในธารน้ำแข็ง
ผมพบกับเธอ ในวันที่ลมหายใจเสียดสีกับอากาศจนล่องลอยออกมาเป็นควันสีจาง
น้ำแข็งปกคลุมใจผม ร่องรอยบาดแผลจากริมน้ำสุมิดะ กระหวัดเกี่ยวร้อยราวกับเส้นหนาม
เมื่อลมพัดมาทางทิศตะวันออก เส้นผมสีดำขลับของเธอปลิวสยาย
เธอยกมือน้อยขึ้นมาอังที่ปาก ไอจากอากาศให้ความอบอุ่นกับเธอเพียงชั่วครู่ เราสบตากันแล้ว เธอยิ้ม และผมยังเย็นชา
เลือดยังคงไหลริน อยู่ที่ไหนสักแห่ง อาจเป็นที่ตลาดนัดตุ๊กตาดารุมะ สีแดงของตุ๊กตากับสีแดงของเลือดผมเป็นคนละเฉด
ผมเสียใจที่ตุ๊กตาไม่ได้ช่วยขับไล่โรคร้าย
เลือดยังคงไหลริน ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ณ เทศกาลบงเท็น เราขอพรเพื่อความอุดมสมบูรณ์ เพื่อความแข็งแรงของร่างกาย และผมพบว่าเราขอพรกันพร่ำเพรื่อมากเกินไป
สาวน้อย อย่าถามผมเลยว่าผมเดินทางมาจากแห่งไหน คำถามบางอย่างที่คุณได้ถามมานั้น คำตอบได้ถูกแช่แข็งไปพร้อมกับหิมะนานแล้ว
'ฉันรอคุณอยู่ที่นี่'
ผมจ้องไปที่ดวงตาสุกใสของเธอ ในปลายเดือนมกราที่หนาวเหน็บ ความเงียบก่อตัวเป็นกำแพงใหญ่ ความอบอุ่นเจือจางแผ่ไอประหลาดมาจากตัวของเธอ
พายุหิมะท่วมทับตัวผม ปลิดปลิวถาโถมมาจากทั่วทิศ เธอมองผมครั้งสุดท้ายด้วยความอาทร
ก่อนที่หิมะบดบังสายตาผมจนมิด
'ที่รัก'
คำสุดท้ายจากปากหญิงสาว ก่อนที่ผมจะหมดสติ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ