ตายก่อน
7.7
เขียนโดย AraTemp
วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.11 น.
1 ตอน
2 วิจารณ์
4,212 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มกราคม พ.ศ. 2557 13.13 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ตายก่อน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ วันนั้นเป็นวันที่ นักศึกษาหนุ่มมีเรียนช่วงบ่าย เมื่อถึงเวลาเรียนก็ออกไปเรียนตามปกติกับเพื่อนสนิทของเค้า เมื่อไปถึงห้อง เรียน อาจารย์ก็ได้ประกาศรายชื่อคนที่ส่งงานและไม่ได้ส่งงาน นักศึกษาหนุ่มคนนั้นก็ได้แต่นั่งรอฟังรายชื่อไปเรื่อยๆจนถึงชื่อของตนเอง แต่แล้วกลับปรากฎว่า เค้าไม่ได้ส่งงานทำให้เค้าตกใจมาก ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นหนึ่งวัน เค้าได้เอางานไปปริ้นและฝากเพื่อนสนิทของตนไปส่งเนื่องจากเค้าต้องรีบไป เรียน ซึ่งเพื่อนของเค้าก็เอาไปส่งให้เรียบร้อยไม่มีปัญหาอะไร แล้วมันหายไปได้ยังไง ทำไมถึงไม่ได้ส่ง นักศึกษาหนุ่มจึงหันไปมองเพื่อนของตนที่เอางานไปส่งให้ แต่เพื่อนของเค้าก็ยืนยันว่าตนเอาไปส่งแล้ว นักศึกษาหนุ่มจึงขออาจารย์กลับไปเอาไฟล์งานมาเพื่อยืนยัน อาจารย์ได้อนุญาต แต่เนื่องจากเป็นเวลาเรียนและขณะนั้นกำลังเช็คชื่ออยู่ เค้าจึงต้องแข่งกับเวลานักศึกษาหนุ่มรีบไปที่รถมอเตอร์ไซด์ของตนและรีบขับ ออกไปโดยไม่รอช้า ความเร็วของรถค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนถึงความเร็วเท่าที่รถจะเร่งได้ด้วย ความกังวลเรื่องเวลาและความสงสัยที่งานของตนนั้นหายไปได้ยังไง ยิ่งทำให้อารมณ์ของเค้าหงุดหงิดและโมโหมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมาถึงหอพักที่ อยู่หลังมอ นักศึกษาหนุ่มรีบเปิดห้องหยิบแฟลชไดร์ที่ใส่งานเอาไว้ จากนั้นก็ล๊อกกุญแจห้องแล้วรีบกลับเข้ามอเมื่อมาถึงอาคารเรียนเค้าก็รีบไป ยังห้องเรียน ขณะนั้นทุกคนกำลังนั่งรอเช็คชื่ออยู่ เค้าหันไปมองนาฬิกา จากนั้นอาจารย์ก็ขอเอาแฟลชไดร์ไปเพื่อไม่ให้เกิดการทุจริตหรือแก้งาน เค้าจึงส่งให้อาจารย์จากนั้นก็นั่งเรียนตามปกติ แต่ด้วยความเหนื่อยทำให้เค้านั่งหอบอยู่สักพักจึงฟุบตัวนอนไปกับโต๊ะด้วย ความรู้สึกที่ปวดไปร่างกาย อาการปวดหัวที่มากขึ้นเรื่อยๆ ในใจก็ได้แต่คิดว่า สงสัยปวดเพราะรีบมากเกินไปทั้งวิ่งทั้งขับรถ แต่อย่างน้อยสิ่งที่ทำไปก็จะ ช่วยยืนยันได้ว่า เค้าส่งงานจริง เค้าบริสุทธิ์จริงๆ มันก็คุ้มแล้ว เมื่อหมดคาบนักศึกษาหนุ่มไปคุยกับอาจารย์เรื่องงานเมื่อเสร็จเรียบร้อยก็ไป เรียนต่อ ซึ่งวิชาต่อไปมีการสอบเมื่อสอบเสร็จก็กลับได้เลย รออยู่สักพักก็ถึงคิวสอบ พอสอบเสร็จเนื่องด้วยความเหนื่อยและอาการปวดที่ไม่ลดลงไปเลยเค้าจึงตัดสินใจ ที่จะกลับหอโดยทันที ระหว่างขับรถกลับก็มีจุดหนึ่งที่มีรอยเหมือนเกิดอุบัติเหตุ มีทั้งรอยเลือดที่แห้งแล้ว เศษกระจกที่แตกกระจัดกระจาย หนุ่มนักศึกษาก็ได้แต่มองแล้วก็ขับผ่านไป แต่แล้วก็สังเกตเห็นบางสิ่งตกอยู่ที่พื้น ถึงจะมีรอยเลือดย้อมสิ่งนั้นจนเป็นสีแดงเข้มก็ตาม แต่ก็ยังพอมองออกว่านั้นคือ แฟลชไดร์ และ มันก็มีลักษณะเหมือนกับของเค้ามาก แล้วจู่ๆเค้าก็รู้สึกปวดตามร่างกาย ร่างทั้งร่างสั่นระริก ภาพที่มองอยู่เบื้องหน้าไม่เหมือนเดิม ทุกอย่างดูเปลี่ยนไปเค้าเห็นศพๆหนึ่งนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้นถนน เค้าค่อยๆมองไปยังใบหน้าของศพนั้น ถึงแม้ว่าใบหน้านั้นจะเปลี่ยนไปจากเดิม แต่นั้นก็ไม่ทำให้เค้าลืมใบหน้านั้นได้ใบหน้าของตนเองที่ถึงแม้ว่าจะฉ้ำ มีบาดแผลเต็มไปหมด แต่เค้าก็ยังจำได้อยู่ดี ทำให้เค้ารู้ว่าตัวเองตายไปแล้ว เค้าได้จากโลกนี้ไปแล้ว เค้าได้แต่ยืนมองศพตัวเองซึ่งเป็นเพียงความทรงจำสุดท้าย แล้วนึกย้อนกลับไป ช่วงระหว่างขับกลับไปยังอาคารเรียน รถในช่วงนั้นถึงจะไม่มากเท่าไร แต่ก็ทำให้ขับเร็วไม่ค่อยได้เช่นกัน เค้าจึงตัดสินใจขับข้ามไปยังอีกฝั่งของถนนซึ่งไว้สำหรับรถที่ขับสวนมา เมื่อข้ามมาอีกฝั่งแล้ว เค้าก็รีบเร่งความเร็วของรถโดยไม่รอช้า แต่แล้วก็มีรถที่ขับเลี้ยวเข้ามาในฝั่งนั้นทำให้เค้าแทบจะไม่ทันได้แตะเบรก เลย รถมอเตอร์ไซด์ก็พุ่งเข้าไปชนกับหน้ารถของรถยนต์ที่เลี้ยวออกมา ร่างของนักศึกษาหนุ่มลอยข้ามรถตกลงมากระแทกกับพื้นถนนด้วยความเร็วของรถ แรงกระแทกที่ชน และร่วงลงมากระแทกกับพื้น ทำให้เค้าตายในทันทีโดยที่ในมือยังกำแฟลชไดร์เอาไว้ เลือดที่ค่อยๆไหลออกมานองเต็มพื้นถนนดวงตาของเค้ายังคงเปิดมองไปยังสิ่งที่ กำเอาไว้ในมือ สิ่งที่ช่วยยืนยันความบริสุทธิ์ว่าตนส่งงานแล้วจริงๆเอาไว้ แต่สุดท้ายก็ต้องมาตายและไม่สามารถทำสิ่งที่ปราถนาเอาไว้ได้ เหลือไว้เพียงร่องรอยและคราบเลือดที่ยังคงอยู่ ตรงจุดที่เค้าตายวิญญาณที่ไร้ร่างของเค้ายังคงอยู่ ณ จุดนั้น ถึงแม้ภาพที่เค้ากลับไปยังห้องเรียนได้ส่งงานนั้นจะเป็นเพียง ความฝันสุดท้ายที่เค้าต้องการก่อนตาย แต่สุดท้ายแล้วในโลกความเป็นจริง นักศึกษาหนุ่มได้ตายไปเสียแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ