[Nadech&Mark] นายเป็นของฉัน

"หมากๆ"ณเดชน์สะกิดหมากโดยการใช้นิ้วจิ้มที่เอวสองที"เห็นท้องฟ้านั่นไหม?""เห็นสิ ออกจะกว้าง" หมากแหงนคอมองฟ้าเปิดที่ปราศจากเมฆ"แล้วทำไมมันเขียนคำว่ารักหมากไม่พออ่ะ"ณเดชน์ยิ้มกริ่ม ค่อยๆเอาแขนโอบรัดหมากจากข้างๆ หมากเขินจนหูแดง ทำอะไรไม่ถูก"คนบ้า!"หมากตีแขนณเดชน์ดังป้าป ลุกขึ้นเดินหนีเกือบจะเป็นวิ่ง ณเดชน์วิ่งตาม"จะไปไหนเล่า รอก่อนสิหมาก รอก่อน"
หมากเดินไปจนถึงบ้านพัก ..."หมาก... วิ่งมาไม่รอเลยนะ"ณเดชน์หอบแฮก มานั่งข้างๆตรงม้านั่งข้างบ้านพัก แล้วเริ่มแซว "เขินอ่อ""ใครเขิน ไม่มี้~""แล้วหนีมาทำไม หา?""ก็...ก็...มาดูว่าบอยกลับมาหรือยัง""เหรอ....?"ณเดชน์ทำหน้าไม่เชื่อ เอาจิ้มที่แก้มแดงๆของหมาก"อื้มมมมม!" หมากยืนยัน หน้าเริ่มบูด"จ้ะ เชื่อแล้วจ้ะ"ณเดชน์บอกพร้อมกับหยิกแก้มทั้งสองข้างของหมากแรงๆด้วยความรัก "เข้าบ้านแล้ว"ว่าแล้วหมากเดินดุ่มๆเข้าบ้านไป แล้วตะโกนหาพี่ชาย "พี่บอย~""พี่บอย~ กลับมาหรือยะ...เฮ้ยยย!"ณเดชน์ย่องเข้ามาโอบรัดไว้จากด้านหลัง แววตาหวานฉ่ำ "พี่บอยบอกว่าวันนี้จะไม่กลับบ้าน""แล้วยังไง""เหลือเราสองคน"ณเดชน์กระชับร่างของหมากแน่นขึ้น"ก็เหลือเราแค่สองคน..."ณเดชน์กระซิบเบาๆ"แบร์จะทำอะไร!?!" หมากถลึงตาใส่ณเดชน์ทุบหลังดังณเดชน์ดังอั้ก"ก็ทำ.....ในสิ่งที่อยากทำไง""..." (หน้าแดง)"ไป...."ณเดชน์ยังคงโอบหมากไม่ปล่อย ดันร่างบาง(?)ให้ออกเดินไปยังห้อง....ของเขา...."จะ...จะ...จะทำอะไร?""นอนลง"ณเดชน์ผลักหมากเบาให้ล้มนอนบนเตียงนุ่มค่อยๆปลดกระดุมเสื้อตัวเองทีละเม็ด... ลงมาที่กางเกง โยนเสื้อไปทาง กางเกงไปทาง ทีนี้ละสบายเลยเทียวหมากมองซิกแพคของณเดชน์ตามันวาว ณเดชน์เห็นอย่างนั้น เอ่ยปากแซว"ทำอย่างกับไม่เคยเห็นนะ หมาก""แล้วเคยเห็นซะที่ไหนล่ะ!""ก็เห็นอยู่นี่ไง"ณเดชน์ชี้ตรงซิกแพกของตน ทำตาหวานฉ่ำ"มองอะไร!?!""ก็มอง... ว่าเมื่อไหร่หมากจะถอดเสื้อสักที"ณเดชน์กอดอก พยักเพยิดไปทางเสื้อของหมาก"คนบ้า!!!" หมากปาหมอนใส่ณเดชน์ไม่ยั้ง"จะให้แบร์ถอดให้ใช่มั้ย?"หมากปาสิ่งของข้างเตียงใส่ณเดชน์อีกหน"ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก"ว่าแล้วณเดชน์ก็กระชากเสื้อหมากขาดเป็นชิ้น โยนลงใส่พื้น แล้วเริ่ม.....อ๊ะ! ต้องปลดเข็มขัดด้วย.... แล้วก็ทำหน้าที่ถอดทุกสิ่งรำคาญใจออกจากร่างกายของหมากเหลือเพียงร่างเปลือย...ของคนสองคน (*ยังมีบ๊อกเซอร์อยู่นะ*)เขาเริ่มรุกเร้าจากข้างบน ลิ้นร้อนลถกล้ำเข้าไปภายในปากที่ปิดสนิทของหมาก หมากเผยอปากให้การตอบรับของการรุกเร้านั้นเป็นอย่างดี ณเดชน์รุกหนักกว่า เริ่มไซ้ไปตามซอกร่างกายของหมากที่ส่วน จากคอ... ค่อยๆลงมา...ลูบไล้บริเวณหน้าอกอย่างกระหาย ขบเม้มบริเวณยอดอกเพื่อความเสียวซ่าน ร่างสูงของณเดชน์ลากไล้เลียลิ้นบริเวณหน้าท้องของหมาก มือสองมือค่อยๆสอดลงไปในกางเกงบ๊อกเซอร์ ดึงมันออกอย่างใจร้อน ทำให้หมากต้องคราง"อื๊อ..."หมากสัมผัสได้ถึงความเร่าร้อนและหวานล้ำไปในคราวเดียวกัน "ไม่ต้องกลัว ไม่มีอะไรให้กลัวหรอก"ปลอบเสร็จ เขาก็มอบความหวานล้ำ ที่ไม่มีใครเคยได้สัมผัส นอกจาก... หมาก ที่รักของเขา...หมากเริ่มจะเคลิ้มไปกับสิ่งนี้เสียแล้วสิ...มันทั้งเร่าร้อนและหวานล้ำ เขาทำได้ยังไงกัน?แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่อยากรู้......ที่รู้ตอนนี้ก็คือ หมากไม่ได้ต้องการอะไรแล้ว จากเขา สัมผัสที่หวานล้ำนี้... ...เป็นสิ่งเดียวที่ต้องการ จากเขา...ณเดชน์รุกต่อหลังจากนั้น .... และคืนนี้...เป็นคืนที่พิเศษ หวานล้ำ เร่าร้อน สำหรับเขาของสองคน และมันจะเป็นอย่างนี้ ไปตลอด...
>>>THE END<<<