Girl form another.ปิ้งรักสาวต่างมิติ
-
เขียนโดย api3api
วันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.21 น.
18 ตอน
1 วิจารณ์
22.90K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 12.03 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ผมโดนแฟนทิ้งคร้าบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "เทอมหน้า ยุ้ย จะกลับมาทำงานพิเศษที่ร้านนี้อีกรึเปล่า" ผมถามเด็กสาวหน้าตาน่ารักที่สวมชุดพนักงานเสิร์ฟของร้านที่ผมทำงานอยู่
"ไม่รู้สิแล้วแต่แม่หนูอนุญาติ ทำใมคิดถึงเขาเหรอ" แหม เล่นถามตรงเผงตรงใจแบบนี้ ถ้าเธอคนนี้ไม่ได้เป็นคนที่ผมคบด้วยคงจะกระโดดกอดไปแล้วแน่
"กลับไปเจอเพื่อนเก่าๆ สังคมเก่าๆ เดี๋ยวก็ลืมพี่"
ผมพูดไปล้างแก้วขัดของไปพลาง ก็่ตำแหน่งบาร์นี่เนาะแถมต้องเตรียมของให้ทันเปิดร้านด้วย
"งั้นใหนๆพี่เกื้อจะซื้อโทรศัพท์ใหม่แล้วเครื่องนี้เขาขอได้ใหมล่ะ โหลดเกมให้เยอะๆด้วย คลิปลบออกด้วย"
ผมทำตาเจื่อนก็แน่ล่ะเลี่ยงคำตอบ แถมยังขอของอีกต่างหากเอาเหอะไม่ชอบไม่ให้นะเนี่ย
"งั้นเลิกงานค่อยเอาล่ะกัน เครื่องใหม่เขาจะมาส่งตอนบ่าย"
"จ้า ที่รัก"
น่าตาอันน่ารักและทะเล้นทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ ได้เวลาเลิกงานผมได้กลับบ้านพร้อมกัน เธอยังไม่ลืมโทรศัพท์มือถือ
"ดูเอา แบมือรอเชียว พรุ่งนี้นะเปิดเรียน โทรไปไม่ติดล่ะก็จะตามถึงที่เชียว"
"ต้าย น่ากลัวจะไม่กล้า แล้วรู้เหรอบ้านเขาอยู่ใหน คิก คิก"
ผมสับมะเหงกเบาๆลงหัว เราแยกกันเหมือนทุกที รอยยิ้มอันสดใสที่คุ้นเคย ท่าทางที่คุ้นเคยของเธอ จะต่องรอถึงเทอมหน้าถึงจะได้เจอเชียวเหรอ คบกับสาวต่างจังหวัดก็คงงี้ล่ะมั้ง
เราแยกจากกันตรงแยกประจำ ตอนนี้นผมไม่รู่้เลยว่าจากวันนี้ผมจะไม่ได้เจอเธออีกต่อไป
วันต่อมาโทรไม่ติด และไม่มีวันใหนเลยที่จะโทรติด จนผมเลิกโทรไปและยอมรับว่าโดนเธอทิ้งแล้วก็ปีนึงพอดี แปลกเนอะนี่ผมคงรักเธอมากเลยถึงบ้าโทรขนาดนี้ แต่เธอกลับหายไปเลยเหมือนไม่มีตัวตนในโลกนี่
+++++==========++===+++++++
"ไม่รู้สิแล้วแต่แม่หนูอนุญาติ ทำใมคิดถึงเขาเหรอ" แหม เล่นถามตรงเผงตรงใจแบบนี้ ถ้าเธอคนนี้ไม่ได้เป็นคนที่ผมคบด้วยคงจะกระโดดกอดไปแล้วแน่
"กลับไปเจอเพื่อนเก่าๆ สังคมเก่าๆ เดี๋ยวก็ลืมพี่"
ผมพูดไปล้างแก้วขัดของไปพลาง ก็่ตำแหน่งบาร์นี่เนาะแถมต้องเตรียมของให้ทันเปิดร้านด้วย
"งั้นใหนๆพี่เกื้อจะซื้อโทรศัพท์ใหม่แล้วเครื่องนี้เขาขอได้ใหมล่ะ โหลดเกมให้เยอะๆด้วย คลิปลบออกด้วย"
ผมทำตาเจื่อนก็แน่ล่ะเลี่ยงคำตอบ แถมยังขอของอีกต่างหากเอาเหอะไม่ชอบไม่ให้นะเนี่ย
"งั้นเลิกงานค่อยเอาล่ะกัน เครื่องใหม่เขาจะมาส่งตอนบ่าย"
"จ้า ที่รัก"
น่าตาอันน่ารักและทะเล้นทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ ได้เวลาเลิกงานผมได้กลับบ้านพร้อมกัน เธอยังไม่ลืมโทรศัพท์มือถือ
"ดูเอา แบมือรอเชียว พรุ่งนี้นะเปิดเรียน โทรไปไม่ติดล่ะก็จะตามถึงที่เชียว"
"ต้าย น่ากลัวจะไม่กล้า แล้วรู้เหรอบ้านเขาอยู่ใหน คิก คิก"
ผมสับมะเหงกเบาๆลงหัว เราแยกกันเหมือนทุกที รอยยิ้มอันสดใสที่คุ้นเคย ท่าทางที่คุ้นเคยของเธอ จะต่องรอถึงเทอมหน้าถึงจะได้เจอเชียวเหรอ คบกับสาวต่างจังหวัดก็คงงี้ล่ะมั้ง
เราแยกจากกันตรงแยกประจำ ตอนนี้นผมไม่รู่้เลยว่าจากวันนี้ผมจะไม่ได้เจอเธออีกต่อไป
วันต่อมาโทรไม่ติด และไม่มีวันใหนเลยที่จะโทรติด จนผมเลิกโทรไปและยอมรับว่าโดนเธอทิ้งแล้วก็ปีนึงพอดี แปลกเนอะนี่ผมคงรักเธอมากเลยถึงบ้าโทรขนาดนี้ แต่เธอกลับหายไปเลยเหมือนไม่มีตัวตนในโลกนี่
+++++==========++===+++++++
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ