รักและรอ ท้อก็ถอย

ผมเศร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ผมเกลียดมึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ผมชอบมึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ผมเหงาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ผมเบื่อออออออออออออออออออออออ
ผมเกลียดพวกคุณ เสียงดังทำอะไรครับ  ซันเดินหงุดหงิดขึ้นมาบนดาดฟ้าชั้นสามของบ้านเช่าที่เช่าอยู่กับเพื่อนๆ
เสียงดังทำอะไรพวกคุณมีทราบ คนจะอ่านหนังสือขอความกรุณาเงียบด้วยนะ กูขอร้องล่ะ  เอริน โผล่หัวออกมาจากบ้านข้างๆอย่างหงุดหงิด
เอาน่า เอ พรุ่งนี้พวกเธอก็ไม่ได้ยินแล้วนะ // ฉันรู้ว่าแกมันสาววาย ฉันจะถ่ายส่งไปให้เป็นเรื่องๆ เป็นรูปๆ
ดีเหมือนกันนะ ขอบใจนะ เอริ ^^
ไม่เป็นไรหรอก ^^ รีบไปเก็บของเถอะ เดี๋ยวบอดี้การ์ดเขาก็มารับแล้วนะ ไอก็อีกคนรีบไปเถอะ ^^
แน่ใจนะว่า เอริ อยู่คนเดียวได้ ไอเป็นห่วงจัง
ไม่เป็นไรหรอก เอ ไอ เราอยู่ได้จริงๆ เดินทางปลอดภัยนะ ^^
คุณหนูเอริน คุณหนูไอริน เชิญขึ้นรถครับ เดี๋ยวนายท่านรอนานครับ
จร๊ ^^ ไอหันไปยิ้มให้บอดี้การ์ดก่อนจะหันมาโบกมือให้เอริ ^^
รถเสียหรอคะ? เอริเดินเข้าไปถามเมื่อเห็นรถสีดำที่มาจอดรอรับ เอริน กับ ไอรินไม่ยอมเคลื่อนที่ไปไหน
นึกว่าจะไม่ถามซะอีกนะ เธอน่ะ รอรับเธอแหล่ะ                               
เพื่อ? เอริทำหน้างงๆ
นายท่านบอกอยากพบคุณ
ฉัน-ไม่-ยอม-ไป-กับ-ยา-กู-ซ่า หรอกนะ
ครับๆ รีบๆไปเถอะครับ นายท่านรออยู่
ฝากบอกท่านด้วยละกันนะว่าฉันไม่ว่าง ว่าจบประโยคแรก เอริทำท่าจะเดินกลับเข้าบ้านแต่  มีธุ...อุก ฟุบ
ฤทธิ์ เยอะนะคุณหนู แต่ ขอโทษด้วยนะครับ
หลังจากนั้นเพียงไม่นาน
นายท่านครับ ผมพาคุณหนูเอริมาแล้วครับ // เดินเข้ามาพร้อมร่างอ่อนปวกเปียกของเอริในอ้อมแขนแกร่ง
ไม่มาอีกแล้วสินะ วางไว้โซฟานั่นแหล่ะ
ครับ
อือ ที่นี้ที่ไหน?
ฟื้นแล้วเหรอน้องพี่...
ถ้าอยากเจอก็บอกมาตรงๆสิ
ขี้บ่นไม่เปลี่ยนนะน้องพี่
แล้วไง มีอะไรรีบพูดมา พรุ่งนี้สอบ จะไปอ่านหนังสือ
สบายดีไหม อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม?
สบายดี อยู่ได้แน่นอน
พี่เป็นห่วงน้องนะ กลับมาอยู่บ้านเถอะ
ไม่เอา ไม่อยู่ เอริอยากอยู่ที่หอมากกว่า นะคะพี่ชายอย่าบังคับให้น้องมาอยู่เลยนะคะ
ก็ได้ แต่พี่จะให้บอดี้การ์ดไปอยู่ด้วยนะ
ใครคะ?
คนที่พาน้องมานั่นแหล่ะ ดูแลน้องง่ายดี มหาวิทยาลัยเดียวกันด้วยนะ
ฮะ!!!!
ไม่เอาค่ะ
ไม่เอาไม่ได้หรออก อย่างน้อยเขาก็แก่กว่าน้องปีหนึ่งนะ เขาจะได้คอยไปรับและดูแลน้องได้ไง
ค่ะๆ
ได้ยินแล้วนะ ริริว
ครับ
หลังจากนั้นเกือบๆชั่วโมง
นายทำตัวตามสบายเลยนะ จะนอนห้องไหนก็เลือกเองเลยละกันนะ ห้องน้ำมีอยู่ทุกชั้นนะ ^^’’
ครับ
ปิ๊บๆ เสียงข้อความที่ส่งเรียบร้อยดังขึ้นหนึ่งที ก่อนที่ฝ่ายรับข้อความที่พึ่งจากไปจะตาโตเพราะได้เห็นภาพดุเด็ด
ภายในคืนนั้น
นายนอนยัง
ยังครับ
นอนด้วยคนดิ
ไม่ได้ครับ
งั้นก็ไม่เป็นไรหรอก ^^ // เดินขึ้นไปที่ชั้นสาม(ดาดฟ้าของตึก)
เฮ้พวกคุณเปิดประตูให้เราหน่อยสิ
หวัดดีเอริ มาทำอะไรดึกขนาดนี้ล่ะ? ซันถามอย่างสงสัย
เรานอนด้วยคนดิ นะ
เอ่อ มันจะ....
ดีสิอย่างน้อยพวกนายก็ไม่ใช่ชายแท้ไม่ใช่รึไง
มันก็ใช่ แต่...
แต่อะไรหรอ?
แต่ผมไม่อนุญาตไงครับ
ซัน เรานอนด้วยนะ นะที่รักนะ
พวกเราอะยังไงก็ได้นะแต่พี่ชายคนนั้นอะ เราไม่ขอยุ่งด้วยหรอกนะ ซน เดินออกมาบอกอย่างกล้าๆกลัวๆ
เรานอนบนนี้แหล่ะ พวกนายไปนอนกันเถอะ เดี๋ยวเรากางเต็นท์เอา
มันเย็นนะ เราว่ากลับไปนอนห้องเถอะ ซนยังคงพูดต่อ
เรากลัวผี
เอรี้ ลูกอย่าไปกลัวเลยลู๊ก  ถ้ามันมาบอกแม่ได้เลยลูก แม่จะเอามันให้ดู เอม เดินเข้ามากรี๊ดกร๊าดอย่างชอบใจ
แม่อะ แบบนี้พ่อก็งอลสิ เห็นมะพ่อหน้างอหมด
โถๆๆๆ พ่อก็อย่างอลนักสิ เอมเดินเข้าไปหาแฟนตัวเองพลางจุ๊บแก้ม
ได้เวลานอนแล้วนะครับ พรุ่งนี้จะตื่นสายนะครับ // พรึบ!!!
ฟุบ!!!
อ๊าก~~~~~~เอรี้ ลุกแม่ เอม อุทานอย่างตกใจ
คุณทำแรงไปรึเปล่า เดี๋ยวก็ไม่ฟื้นหรอกครับ ซนบอกอย่างเป็นห่วงเพื่อนสาว
ไม่เป็นไรหรอกครับ ^^
เช้าวันต่อมา
อือ ที่ไหนเนี้ย อืม
ตื่นแล้วหรอครับคุณเอริ
อื้อ // เดินไปอาบน้ำด้วยความงัวเงีย
เย็นวันเดียวกัน
น้องเอริคะ ริริว บอกว่ากลับก่อนเลยนะคะ วันนี้พวกพี่ต้องช่วยกันทำงานกลับดึกนะคะ
ค่ะ ^^
แม่ พ่อ เฮีย เจ๊ ซัน ซน ไปเที่ยวกันนะ ไหนๆริริวก็กลับดึกนี้นา นะ ไปแปปเดียวนะ
ลูกจะดีหรอคะ
ดีสิคะแม่ พ่อช่วยอ้อนแม่ให้หน่อยสิคะ
ไม่เอานะลูกไม่ไปนะ ลูกไม่รู้หรอ
รู้อะไรหรอ?
ก็พี่ริริวไง หล่อโหดเถื่อนนะน้อง เดย์บอกอย่างเกรงๆ
ไปเองก็ไป
อ่าๆ พวกเราไปด้วยก็ได้ เราไม่ปล่อยให้ลูกไปคนเดียวหรอกค่ะเป็นห่วง
ค่ะ รักทุกคนที่สุดเลยค่ะ
หลังจากนั้นเพียงไม่นาน
ลูกเอรี้ แม่ว่าเรากลับเถอะค่ะ
นั่นสิลูกพ่อว่าลูกเมาแล้วนะ
ม้ายมาว เอริ ม้ายมาว
เอริลูกเมาแล้วนะลูก ซัน ซน ลูกพาน้องกลับบ้านด้วย เดี๋ยวแม่จ่ายเงินก่อน
หลังจากนั้นนั้นเข็มนาฬิกาก็ตีบอกเวลาเกือบสี่ทุ่ม
ลูกนอนซะนะ พวกเราจะมาดูอาการลุกนะถ้าพวกเราอาบน้ำเสร็จ  เอมลูบหัวเอริก่อนเดินออกไปอย่างเป็นห่วง
หลังจากนั้นเพียงไม่นาน(ไม่นานจริงๆพอที่มาส่งปิดประตู ริริวก็เดินเข้ามาเลย)
คุณเอริหลับ...เอ๊ะ กลิ่นเหล้า
เอรี้ลูกพวกเรา....กลับกันเถอะพ่อลูกๆ เอมเดินถอยหลังพร้อมกับล็อคประตูลงกลอนอย่างอกสั่นขวัญหาย
น่ากลัวนะที่รัก เรานอนกันเถอะนะ โอมบอกก่อนกอดเอมและหลับลงไปทันที
ซัน และ ซนก็เช่นกัน
สิน และ สนก็ไม่แพ้กัน
เป็นห่วงลูกอะพ่อ
นั่นสิแม่
พวกเราก็เหมือนกัน แต่ก็กลัวพี่ริริวอะ
เช้าวันถัดมา
อื้อ กี่โมงแล้วเนี้ย เอริตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลีย และ ปวดหัว
ข้าวเช้า น้ำ แล้วก็ ยา ครับ หกโมงครึ่งครับ กินเสร็จก็พักผ่อนด้วยนะครับ วันนี้คุณไม่มีเวลาเรียนครับ หลับให้สบายเลยนะครับ ริริว เดินเข้ามาพร้อมอาหารก่อนร่ายบทสวดที่ยาวเหยียดก่อนเดินออกไป
ปิ๊บๆ เสียงข้อความเข้า “เป็นไงบ้าง”
“สบายดีไม่ต้องเป็นห่วง วันนี้ไม่มีเรียน คงจะนอน เย็นนี้เจอกันบนดาดฟ้าชั้นสามนะ ฝันดี ม๊า ป๊า เฮีย เจ๊ ซน ซัน ^^”
คุณเอริครับ....หลับไปแล้วนี้นา เอ๊ะ!!! คุณเอริตื่นมาทานข้าวก่อนสิครับ
อือๆ  วางไว้นั่นแหล่ะ เดี๋ยวลุกไปกินเองน่า ขอนอนแปป
เวลาเที่ยงตรง
อือ เที่ยงแล้วสินะ ตื่นสายจังเรา // ลุกขึ้นไปอาบน้ำ แปรงฟัน
หลังจากอาบน้ำเสร็จ
//เดินเอาอาหารไปเก็บอย่างเงียบๆ หลังจากนั้นก็เดินกลับมาทำการบ้าน เกือบ ชั่วโมงก่อนที่จะเดินไปเช็คนู้นนั้นนี้ จนเวลาเกือบสองโมงครึ่ง
เบื่อจัง BL จ๋า อยู่ไหน จร๊ มาหาเราหน่อยสิ BL เอริ หาหนังสือBLพร้อมกับส่งเสียงเรียกอย่างฝันหา
หานี้อยู่หรอ?
0lll0 // หน้าซีดเผือด // ใช่นายเอาไปหรอ เอาไปทำไม สนใจหรอ
เปล่า
แล้วเอาไปทำไมหรอ
เธออ่านแบบนี้ด้วยหรอ
อ่าน ทำไม?
เลิกอ่านซะ ผมไม่ชอบ
ฉันอ่านก็เรื่องของฉันสิ เอาคืนมานะ
ครับ ถ้าผมเอาคืนคุณต้องเลิกอ่านถ้าคุณอ่านเล่มสุดท้ายจบ
อือ ก็ได้ เอามาก่อนสิ
ครับ หวังว่าจะรักษาสัญญานะครับ
รู้แล้วน่า
เย็นนี้ผมไม่อยู่นะครับ จะไปเตรียมงานแสดงที่มหา’ลัย นอนก่อนเลยนะครับ
อือ
หลังจากนั้นประมาณสองชั่วโมง
สี่โมงแล้วๆ // เดินไปอาบน้ำ
ห้าโมงตรง ทุกคนก็ได้สนุกสนานกันอย่างมีความสุข