Final Fantasy VIII (fan fic)ฉบับย่อ
9.7
เขียนโดย api3api
วันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.53 น.
8 ตอน
0 วิจารณ์
14.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2556 00.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ความฝัน การสอบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ อรัมบท
"ทะเล เกลียวคลื่นกระทบหาดทาย สายลมที่พัดผ่าน กาลเวลา"
ฉันจะอยู่ตรงนี้ ถ้าคุณมายังที่แห่งนี้ ก็จะเจอฉันล่ะ ฉันสัญญา
เสียงสาวน้อยล่องลอยผ่านกาลเวลา อบอวลด้วยกลิ่นดอกไม้ เหมือนจะมอบให้ใครสักคน
--------------------------------------------
การสอบภาคสนามต่างแตกตื่นเฝ้ามองชายหนุ่มสองคนสู้กันบนที่โล่ง
ชายหนุ่มผมสั้นสีทองธรรมชาติรุกไล่ชายในแจ็คเก็ตหนังสีดำอย่างไม่ลดละ เสียงดาบเล่มยาวปะทะกันเปรี้ยงปร้าง ชายหนุ่มในชุดหนังพลาดท่าจากการเล่นไม่ซื่อของหนุ่มผมทอง เขาแหกกฎประลองดาบด้วยการใช้เวทย์มนต์ช่วย คมดาบเชือดหน้าผากเขาเป็นแผลยาว
ด้วยอารมณ์โกรธเขาสวนกลับด้วยคมดาบฝากแผลที่หน้าผากของฝ่ายตรงข้ามเช่นกัน การต่อสู้จบลงด้วยเลือด
"เจ็บใหม แผลนั่น"
ชายหนุ่มในชุดหนังนอนฟังนิ่งในห้องพยาบาลหมอสาววัยกลางคนรู้สึกกังวล
"เธอชื่ออะไร จำได้ใหม"
"สคอลล์"
ชายหนุ่มตอบเรียบๆไร้สัมมาคาระวะหมอส่ายหน้าคิดในใจว่าหมอนี่นิสัยไม่ดีเสียจริง
"เอาล่ะใครก็รู้ว่าไซเฟอร์มันเกเร เธอยังเลือกทะเลาะกับเด็กคนนั้นได้"
"มันเริ่มก่อน ผมหนีก็กลัวน่ะสิ"
หมอส่ายหน้าปวดกบาลกับวัยรุ่นอารมณ์ร้อนนี่เสียจริง
"เฮ้อ ฉันเรียกครูฝึกเธอดีกว่า ควิชติต สินะ"
หมอเดินไปโทรศัพท์ ชายหนุ่มนอนเหนื่อยหน่าย เขาเห็นสาวสวยในชุดฟ้าทักเขาผ่านกระจกใส ซึ่งเขาไม่รู้ว่าใคร
"ฮัลโหล ควิชติต ใช่ๆแย่ แผลนั่นคงทิ้งแผลเป็นไว้นิดหน่อย" เสียงหมอคุยสาย ไม่เกินอึดใจ ครูฝึกก็เดินเข้ามา
สาวผมทองรวบผมไว้ข้างหลังปอยผมสองข้างปกลงสองแก้มและแว่นตาดูน่ารัก เธอเข้ามาเห็นสภาพของนักเรียนของเธอแล้วถอนหายใจ
ทางเดินระเบียงชายหนุ่มโดนสวดยับซึ่งมากพอที่จะทำให้เขาเสียอารม
"ธุระไม่ใช่"
สคอลล์กับครูสาวพูดขึ้นพร้อมกันเธอหัวเราะที่ดักคอลูกศิษย์สำเร็จส่วนชายหนุ่มสุดเซ็ง
สคอลล์เดินเข้าชั้นเรียนอย่างเซ็งจิตที่ต้องมานั่งข้างๆคู่อริเขา เพื่อลดอุณหภูมิร้อน ครูสาวจึงดักคอทั้งสองคน
"ไซเฟอร์ทีหลังห้ามทำร้ายเพื่อนขณะฝึกซ้อม แม่ไม่ปลื้มเข้าจั้ย"
หนุ่มหัวทองทุบโต้ะดังปังกัดฟันกรอดที่โดนหักหน้า เสียงออดแว่วดังหมดคาบ สคอลล์ถูกขอให้อยู่ต่อ
"เหลือเธอคนเดียวที่ไม่ได้สอบภาคสนามจนเสร็จ หลังเลิกเธอต้องสอบซ่อมที่ถ้ำอัคคี แบบตัวต่อตัวกับฉันเลย"
"แมร่ง เพราะเจ้านั่นคนเดียว"เขาคิดในใจพลางเดินตามครูสาวออกนอกชั้นเรียนท่ามกลางเพื่อนนักเรียนที่อิจฉาที่ได้สอบตัวต่อตัวกับครูคนสวย
"สายแล้ว สายแล้ว"
นักเรียนหญิงน่ารักคนหนึ่งรีบวิ่งไม่ระวังก็ชนเข้ากับสคอลล์ดักพลักนางล้มก้นจำ้เบ้า
ชายหนุ่มเงียบมองดูเด็กสาวยืนตัวเองขึ้น
"โฮมรูม จบแล้วเหรอ"
ชายหนุ่มพยักหน้าเด็กสาวตกใจอย่างมาก
"โธ่ แย่จัง คือฉันเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจ่กทาเบียการ์เด้นน่ะจ้ะเลยกะเวลาไม่ถูก ฉันมาใหม่ช่วยพาฉันดูรอบๆได้ใหม"
"โทษที ฉันไม่ว่าง"
เด็กสาวเสียดายจึงขอตัวไปอย่างขวยเขิน
บาเลมการ์เด้น เป็นโรงเรียนฝึกการต่อสู้ที่ฝึกนักรบเพื่อเหตุผลบางอย่าง โรงเรียนที่ล้ำสมัยอบอวลด้วเสียงระฆังดังไพเราะ
สคอลล์เดินมานอกโรงเรียนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีครูมาควบคุมความประพฤติด้วย
บาเลมการ์เด้น ตั้งอยู่ไกล้เมืองบาแลมทั้งหมดมีสภาพเป็นเกาะกลางทะเลทิวทัศน์จึงดูชื่นตา
ครูกับลูกศิษย์ไปยังถ้ำอัคคีที่อยู่ทางทิศตะวันออกเพื่อผนึกอสูรร้ายนามว่าอิฟรีท อสูรไฟ
ทางเข้ามีผู้คุมกฎของบาแลมการ์เด้นยืนอยู่ทั้งสองจึงเข้าไปทำความเคารพเบิกทาง
"เลือกเวลาทำการสอบ"
สองผู้คุมกฎให้เลือกเวลาสอบชายหนุ่มเซ็งจิต แมร่มต้องเลือกเวลาตายตูด้วยเร้อ
ทั้องสองเข้ามายังใจกลางถ้ำก็ได้พบกับอสูรเฝ้าถ้ำ
"ใครบังอาจ รบกวนการพักผ่อนของข้า"
มันอารมเสียกระฟัดกระเฟียด ลูกไฟพุ่งไปมาอันตราย
"สคอลล์ผนึกอิฟรีทได้ถือว่าจบการสอบ ฉันจะอยู่ด้วยถ้าเกิดอันตรายถึงชีวิต"
ชายหนุ่มชักกันเบลดออกมาพุ่งเข้าไปอย่างไม่คิดชีวิต
"งั้นเรอะ จะควบคุมจักกระ เอ้ยพลังของข้ารึเจ้าแมลงต่อยต่ำ"
มันพุ่งเวทมนต์อัคคีรอบๆตัวอย่างบ้าคลั่ง ควิชติทเห็นท่าไม่ดีจึงเรียกอสูรของตนออกมาช่วย
อสูรน้ำแข็งชีวานางมาในรูปลักษณ์สตรีสุดเซ็กซี่
อสูรชีวาแช่แข็งลาวาในถ้ำอัคคีจนหมด
"อะไรกันเจ้าควบคุมชีวาได้ด้วยงั้นรึ หึๆๆฮ่าๆๆ"
สคอลล์ตั้งท่าดาบนิ่งเขางงว่ามันหัวเราะทำใม
"ข้าแพ้เจ้าแล้วมนุษย์น้อย ชีวามีอำนาจเหนือข้า ข้าจะให้ยืมพลังก็ได้"
มันพูดจบสคอลล์ก็เอ่อล้นด้วยพลังเขาเห็นครูสาวยืนยิ้ม
"นี่เรียกว่า ผนึกพลังอสูร เธอสอบผ่านแล้ว"
----------------------------++++++-------------
*******เรื่องนี้ไม่มีกำหนดนะครับ คงเก็บทุกเม็ดไม่ไหว แต่รวบย่อให้เข้าใจง่ายเฉยๆครับ******
"ทะเล เกลียวคลื่นกระทบหาดทาย สายลมที่พัดผ่าน กาลเวลา"
ฉันจะอยู่ตรงนี้ ถ้าคุณมายังที่แห่งนี้ ก็จะเจอฉันล่ะ ฉันสัญญา
เสียงสาวน้อยล่องลอยผ่านกาลเวลา อบอวลด้วยกลิ่นดอกไม้ เหมือนจะมอบให้ใครสักคน
--------------------------------------------
การสอบภาคสนามต่างแตกตื่นเฝ้ามองชายหนุ่มสองคนสู้กันบนที่โล่ง
ชายหนุ่มผมสั้นสีทองธรรมชาติรุกไล่ชายในแจ็คเก็ตหนังสีดำอย่างไม่ลดละ เสียงดาบเล่มยาวปะทะกันเปรี้ยงปร้าง ชายหนุ่มในชุดหนังพลาดท่าจากการเล่นไม่ซื่อของหนุ่มผมทอง เขาแหกกฎประลองดาบด้วยการใช้เวทย์มนต์ช่วย คมดาบเชือดหน้าผากเขาเป็นแผลยาว
ด้วยอารมณ์โกรธเขาสวนกลับด้วยคมดาบฝากแผลที่หน้าผากของฝ่ายตรงข้ามเช่นกัน การต่อสู้จบลงด้วยเลือด
"เจ็บใหม แผลนั่น"
ชายหนุ่มในชุดหนังนอนฟังนิ่งในห้องพยาบาลหมอสาววัยกลางคนรู้สึกกังวล
"เธอชื่ออะไร จำได้ใหม"
"สคอลล์"
ชายหนุ่มตอบเรียบๆไร้สัมมาคาระวะหมอส่ายหน้าคิดในใจว่าหมอนี่นิสัยไม่ดีเสียจริง
"เอาล่ะใครก็รู้ว่าไซเฟอร์มันเกเร เธอยังเลือกทะเลาะกับเด็กคนนั้นได้"
"มันเริ่มก่อน ผมหนีก็กลัวน่ะสิ"
หมอส่ายหน้าปวดกบาลกับวัยรุ่นอารมณ์ร้อนนี่เสียจริง
"เฮ้อ ฉันเรียกครูฝึกเธอดีกว่า ควิชติต สินะ"
หมอเดินไปโทรศัพท์ ชายหนุ่มนอนเหนื่อยหน่าย เขาเห็นสาวสวยในชุดฟ้าทักเขาผ่านกระจกใส ซึ่งเขาไม่รู้ว่าใคร
"ฮัลโหล ควิชติต ใช่ๆแย่ แผลนั่นคงทิ้งแผลเป็นไว้นิดหน่อย" เสียงหมอคุยสาย ไม่เกินอึดใจ ครูฝึกก็เดินเข้ามา
สาวผมทองรวบผมไว้ข้างหลังปอยผมสองข้างปกลงสองแก้มและแว่นตาดูน่ารัก เธอเข้ามาเห็นสภาพของนักเรียนของเธอแล้วถอนหายใจ
ทางเดินระเบียงชายหนุ่มโดนสวดยับซึ่งมากพอที่จะทำให้เขาเสียอารม
"ธุระไม่ใช่"
สคอลล์กับครูสาวพูดขึ้นพร้อมกันเธอหัวเราะที่ดักคอลูกศิษย์สำเร็จส่วนชายหนุ่มสุดเซ็ง
สคอลล์เดินเข้าชั้นเรียนอย่างเซ็งจิตที่ต้องมานั่งข้างๆคู่อริเขา เพื่อลดอุณหภูมิร้อน ครูสาวจึงดักคอทั้งสองคน
"ไซเฟอร์ทีหลังห้ามทำร้ายเพื่อนขณะฝึกซ้อม แม่ไม่ปลื้มเข้าจั้ย"
หนุ่มหัวทองทุบโต้ะดังปังกัดฟันกรอดที่โดนหักหน้า เสียงออดแว่วดังหมดคาบ สคอลล์ถูกขอให้อยู่ต่อ
"เหลือเธอคนเดียวที่ไม่ได้สอบภาคสนามจนเสร็จ หลังเลิกเธอต้องสอบซ่อมที่ถ้ำอัคคี แบบตัวต่อตัวกับฉันเลย"
"แมร่ง เพราะเจ้านั่นคนเดียว"เขาคิดในใจพลางเดินตามครูสาวออกนอกชั้นเรียนท่ามกลางเพื่อนนักเรียนที่อิจฉาที่ได้สอบตัวต่อตัวกับครูคนสวย
"สายแล้ว สายแล้ว"
นักเรียนหญิงน่ารักคนหนึ่งรีบวิ่งไม่ระวังก็ชนเข้ากับสคอลล์ดักพลักนางล้มก้นจำ้เบ้า
ชายหนุ่มเงียบมองดูเด็กสาวยืนตัวเองขึ้น
"โฮมรูม จบแล้วเหรอ"
ชายหนุ่มพยักหน้าเด็กสาวตกใจอย่างมาก
"โธ่ แย่จัง คือฉันเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจ่กทาเบียการ์เด้นน่ะจ้ะเลยกะเวลาไม่ถูก ฉันมาใหม่ช่วยพาฉันดูรอบๆได้ใหม"
"โทษที ฉันไม่ว่าง"
เด็กสาวเสียดายจึงขอตัวไปอย่างขวยเขิน
บาเลมการ์เด้น เป็นโรงเรียนฝึกการต่อสู้ที่ฝึกนักรบเพื่อเหตุผลบางอย่าง โรงเรียนที่ล้ำสมัยอบอวลด้วเสียงระฆังดังไพเราะ
สคอลล์เดินมานอกโรงเรียนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีครูมาควบคุมความประพฤติด้วย
บาเลมการ์เด้น ตั้งอยู่ไกล้เมืองบาแลมทั้งหมดมีสภาพเป็นเกาะกลางทะเลทิวทัศน์จึงดูชื่นตา
ครูกับลูกศิษย์ไปยังถ้ำอัคคีที่อยู่ทางทิศตะวันออกเพื่อผนึกอสูรร้ายนามว่าอิฟรีท อสูรไฟ
ทางเข้ามีผู้คุมกฎของบาแลมการ์เด้นยืนอยู่ทั้งสองจึงเข้าไปทำความเคารพเบิกทาง
"เลือกเวลาทำการสอบ"
สองผู้คุมกฎให้เลือกเวลาสอบชายหนุ่มเซ็งจิต แมร่มต้องเลือกเวลาตายตูด้วยเร้อ
ทั้องสองเข้ามายังใจกลางถ้ำก็ได้พบกับอสูรเฝ้าถ้ำ
"ใครบังอาจ รบกวนการพักผ่อนของข้า"
มันอารมเสียกระฟัดกระเฟียด ลูกไฟพุ่งไปมาอันตราย
"สคอลล์ผนึกอิฟรีทได้ถือว่าจบการสอบ ฉันจะอยู่ด้วยถ้าเกิดอันตรายถึงชีวิต"
ชายหนุ่มชักกันเบลดออกมาพุ่งเข้าไปอย่างไม่คิดชีวิต
"งั้นเรอะ จะควบคุมจักกระ เอ้ยพลังของข้ารึเจ้าแมลงต่อยต่ำ"
มันพุ่งเวทมนต์อัคคีรอบๆตัวอย่างบ้าคลั่ง ควิชติทเห็นท่าไม่ดีจึงเรียกอสูรของตนออกมาช่วย
อสูรน้ำแข็งชีวานางมาในรูปลักษณ์สตรีสุดเซ็กซี่
อสูรชีวาแช่แข็งลาวาในถ้ำอัคคีจนหมด
"อะไรกันเจ้าควบคุมชีวาได้ด้วยงั้นรึ หึๆๆฮ่าๆๆ"
สคอลล์ตั้งท่าดาบนิ่งเขางงว่ามันหัวเราะทำใม
"ข้าแพ้เจ้าแล้วมนุษย์น้อย ชีวามีอำนาจเหนือข้า ข้าจะให้ยืมพลังก็ได้"
มันพูดจบสคอลล์ก็เอ่อล้นด้วยพลังเขาเห็นครูสาวยืนยิ้ม
"นี่เรียกว่า ผนึกพลังอสูร เธอสอบผ่านแล้ว"
----------------------------++++++-------------
*******เรื่องนี้ไม่มีกำหนดนะครับ คงเก็บทุกเม็ดไม่ไหว แต่รวบย่อให้เข้าใจง่ายเฉยๆครับ******
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ