รักเอ่ย
-
เขียนโดย ดำรักษ์กวี
วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 10.43 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,893 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 10.47 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) รักแรกพบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าสายวันหนึ่งของทุกวัน..เป็นวันธรรรมดาของเด็กสาวชื่อว่า นาย ที่ต้องตื่นนอน ตั้งแต่
7.00น. ต้องอาบน้ำไปโรงเรียน ที่มีแต่ผู้คนมากมาย เพราะต้องย้ายโรงเรียนใหม่ เรียนต่อ ม.4 ที่
ใหม่ ตื่นมาก็ต้องล้างหน้าแปรงฟันด้วยความรวดเร็วอย่างรีบร้อนเพราะเปิดโรงเรียนวันแรก ต้องแต่งตัว
ชุดใหม่เอี่ยม พอเสร็จก็ต้องกินข้าว ขึ้นรถให้แม่ไปส่ง ถึงโรงเรียนแล้วก็ขอเงินแม่ "แม่ขอตังค์หน่อย
ค๊" แอบยิ้ม อิอิ "เอาเท่าไรละ" แม่ถาม "แค่30 ก็พอแล้วค๊" จากนั้นก็เดินเข้าไป ณ ประตูทางเข้า
ของโรงเรียน ทำใจลำบากจริงๆไม่รู้จักใครสักคนเลยอ่ะ "คิดในใจ" แต่ว่าอย่างไงก็ต้องเข้าเรียนให้
ได้เลย พอเข้าไป พบคนมากมายในโรงเรียนก็อาย ได้แต่เดินก้มหน้า ไปเรื่อย เงิบค๊ 55 พอเข้า
แถวเสร็จก็มาพบครูประจำชั้น ครูที่ปรึกษา ครูคนนี้เป็นครูที่ใจดีมาก เขาชื่อว่าครูนี ครูนีเป็นคนที่รัก
เด็กในห้องเรียน รับฟังปัญหาทุกๆ อย่างของเด็กในห้อง ครูนีชอบแต่งตัวเรียบร้อย สุภาพอ่อนหวาน
ทำให้มิครูหนุ่มๆมาแอบชอบหลายต่อหลายคน....
พอมาพบกับเพื่อนๆ และได้รู้จัก ก็ดีใจเพื่อนๆ ช่างมีน้ำใจและน่ารักกันทุกๆคน
แห่ม'' วันนี้เจอแต่คนดีๆ ทั้งนั้นเลย
พอเรียนคาบเรียนเช้าหมดไป เสียงดนตรีก็ส่งสัญณาณ ดังมาก "ติ้ง ติ่ง ติ้ง ติ่ง" นักเรียน
ก็พากันดีใจ และชวนกันมากินข้าว ที่โรงอาหาร นายรีบวิ่งมากๆ เพราะต้องตามให่ทันเพื่อนๆ
แต่...รีบวิ่งจนลืมดูข้างหน้า ก็เลยไปชนใส่..พี่คนหนึ่ง เขาอยู่ม.5/5 ดีที่พี่เขาไม่เป็นอะไร พอนาย
เห็นหน้าพี่เขาครั้งแรกก็ ทำหน้าแดง อมยิ้ม .. เพราะพี่เขาหล่อมาก จนลืมนึกที่จะถามไป เออ..คือ
ขอโทษทีค๊ นายบอกด้วยความเขิน"พี่ไรป่าวค๊ " นายถาม
"อ่อ..ไม่เป็นไรค๊"พี่ตอบ เห้ย"โล่งอกไปที...
นายถามต่อ "พี่อยู่ห้องอะไรค๊"
"อ่อ.. พี่อยู่ ม.5/5 ค๊ น้องไม่เป็นไรก็ดีแล้วน่ะ"
จากนั้นพี่ ม.5/5ก็เดิน จากไปอย่างช้าๆ แต่นายยังคงยืนและเขินอาย อยู่ลำพัง จนเพื่อนๆรอไม่ไหว
จึงเรียกนายเข้ามาซื้อข้าวกิน "นี้! นายจะซื้อข้าวกินไหมเนี้ย!" เพื่อนถาม "กิน กิน ดิ ไปๆ" นาย
เดินออกมาซื้อข้าวด้วยความปลื้มใจ...
พอเรียนเสร็จก็กลับบ้าน แล้วแม่ก็มารับ ไป พอถึงบ้าน นายก็เดินเข้าไปในห้อง ทั้งๆที่
พ่อ-แม่ถาม "วันนี้เรียนเป็นไงบ้างละลูก" นายไม่สนใจเดินเข้าไปในห้องอย่างเดียว "ไอ่ลูกคนนี้เป็น
นอะไร " ถามไม่ยอมตอบ แม่บ่นออกมา พอตกมื้อเย็นแม่ก็เรียกนายมากินข้าว นายเดินออกมา ทำ
หน้าตายิ้ม แย้ม หน้าตาดูมีความสุขมาก พอแม่เห็นหน้านายแม่ก็ดีใจ "วันนี้ลูกคงจะมีความสุขกับ
โรงเรียนใหม่ของลูกมากๆ เลยน๊นาย แม่ก็ดีใจที่เห็นลูกมีความสุขน๊จ๊" แม่บอกนาย.....
ถ้าชอบก็บอกถ้าไม่ชอบอยากให้เปลี่ยนตรงไหนบอกได้ มีตอนต่อไปอยู่เน้อ.......
7.00น. ต้องอาบน้ำไปโรงเรียน ที่มีแต่ผู้คนมากมาย เพราะต้องย้ายโรงเรียนใหม่ เรียนต่อ ม.4 ที่
ใหม่ ตื่นมาก็ต้องล้างหน้าแปรงฟันด้วยความรวดเร็วอย่างรีบร้อนเพราะเปิดโรงเรียนวันแรก ต้องแต่งตัว
ชุดใหม่เอี่ยม พอเสร็จก็ต้องกินข้าว ขึ้นรถให้แม่ไปส่ง ถึงโรงเรียนแล้วก็ขอเงินแม่ "แม่ขอตังค์หน่อย
ค๊" แอบยิ้ม อิอิ "เอาเท่าไรละ" แม่ถาม "แค่30 ก็พอแล้วค๊" จากนั้นก็เดินเข้าไป ณ ประตูทางเข้า
ของโรงเรียน ทำใจลำบากจริงๆไม่รู้จักใครสักคนเลยอ่ะ "คิดในใจ" แต่ว่าอย่างไงก็ต้องเข้าเรียนให้
ได้เลย พอเข้าไป พบคนมากมายในโรงเรียนก็อาย ได้แต่เดินก้มหน้า ไปเรื่อย เงิบค๊ 55 พอเข้า
แถวเสร็จก็มาพบครูประจำชั้น ครูที่ปรึกษา ครูคนนี้เป็นครูที่ใจดีมาก เขาชื่อว่าครูนี ครูนีเป็นคนที่รัก
เด็กในห้องเรียน รับฟังปัญหาทุกๆ อย่างของเด็กในห้อง ครูนีชอบแต่งตัวเรียบร้อย สุภาพอ่อนหวาน
ทำให้มิครูหนุ่มๆมาแอบชอบหลายต่อหลายคน....
พอมาพบกับเพื่อนๆ และได้รู้จัก ก็ดีใจเพื่อนๆ ช่างมีน้ำใจและน่ารักกันทุกๆคน
แห่ม'' วันนี้เจอแต่คนดีๆ ทั้งนั้นเลย
พอเรียนคาบเรียนเช้าหมดไป เสียงดนตรีก็ส่งสัญณาณ ดังมาก "ติ้ง ติ่ง ติ้ง ติ่ง" นักเรียน
ก็พากันดีใจ และชวนกันมากินข้าว ที่โรงอาหาร นายรีบวิ่งมากๆ เพราะต้องตามให่ทันเพื่อนๆ
แต่...รีบวิ่งจนลืมดูข้างหน้า ก็เลยไปชนใส่..พี่คนหนึ่ง เขาอยู่ม.5/5 ดีที่พี่เขาไม่เป็นอะไร พอนาย
เห็นหน้าพี่เขาครั้งแรกก็ ทำหน้าแดง อมยิ้ม .. เพราะพี่เขาหล่อมาก จนลืมนึกที่จะถามไป เออ..คือ
ขอโทษทีค๊ นายบอกด้วยความเขิน"พี่ไรป่าวค๊ " นายถาม
"อ่อ..ไม่เป็นไรค๊"พี่ตอบ เห้ย"โล่งอกไปที...
นายถามต่อ "พี่อยู่ห้องอะไรค๊"
"อ่อ.. พี่อยู่ ม.5/5 ค๊ น้องไม่เป็นไรก็ดีแล้วน่ะ"
จากนั้นพี่ ม.5/5ก็เดิน จากไปอย่างช้าๆ แต่นายยังคงยืนและเขินอาย อยู่ลำพัง จนเพื่อนๆรอไม่ไหว
จึงเรียกนายเข้ามาซื้อข้าวกิน "นี้! นายจะซื้อข้าวกินไหมเนี้ย!" เพื่อนถาม "กิน กิน ดิ ไปๆ" นาย
เดินออกมาซื้อข้าวด้วยความปลื้มใจ...
พอเรียนเสร็จก็กลับบ้าน แล้วแม่ก็มารับ ไป พอถึงบ้าน นายก็เดินเข้าไปในห้อง ทั้งๆที่
พ่อ-แม่ถาม "วันนี้เรียนเป็นไงบ้างละลูก" นายไม่สนใจเดินเข้าไปในห้องอย่างเดียว "ไอ่ลูกคนนี้เป็น
นอะไร " ถามไม่ยอมตอบ แม่บ่นออกมา พอตกมื้อเย็นแม่ก็เรียกนายมากินข้าว นายเดินออกมา ทำ
หน้าตายิ้ม แย้ม หน้าตาดูมีความสุขมาก พอแม่เห็นหน้านายแม่ก็ดีใจ "วันนี้ลูกคงจะมีความสุขกับ
โรงเรียนใหม่ของลูกมากๆ เลยน๊นาย แม่ก็ดีใจที่เห็นลูกมีความสุขน๊จ๊" แม่บอกนาย.....
ถ้าชอบก็บอกถ้าไม่ชอบอยากให้เปลี่ยนตรงไหนบอกได้ มีตอนต่อไปอยู่เน้อ.......
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ