นายสุดกวน ฉันรักนาย
1.3
เขียนโดย fadfa111
วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.22 น.
5 ตอน
1 วิจารณ์
8,523 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2558 14.25 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เขาว่ากันว่า 'ความรักของคนขี้ขลาดคือการแอบมอง'ฉันก็คงจะเป็นหนึ่งในนั้นสินะ
"พี่ไปร์ท"
"กรี๊ด><พี่ไปร์ท หล่อที่สุด"
"พี่ไปร์ท ของช้าน:O"
ในขนาดที่คนอื่นๆชื่นชมอย่างไม่เขินอายแต่ฉันต้องคอยหลบอยู่ตลอดเวลา
'สไปร์ท'หนึ่งในสมาชิกของวง NJ ที่โด่งดังภายในข้ามคืน
ยัยเด็กแว่นซื่อๆอย่างฉันจะมีโอกาศได้เข้าไกล้กับพี่ไปร์ทบ้างไหมเพราะสาวๆที่กำลังรุมล้อมพี่ไปร์ท ฉันก็ไม่รู้ทำไมฉันไม่กล้าอย่างพวกเขาบ้าง
เจ้าของแววตาที่น้ำตาลและรอยยิ้มบาดใจอยู่ท่ามกลางสาวๆ แค่นี้ก็พอรู้ว่าฉันคงหมดหวังแล้ว
"มัวยืนอยู่ต้องนี้เขาจะรู้ไหมว่าเธอชอบ"
"ฮะ"
เฮ้ย!!
เจ้าของน้ำเสียงกวนอารมณ์ที่ยืนอยู่ข้างหลังฉันไม่ใช่ใครนายยูโล่นั้นเองที่เป็นเพียงคนเดียวที่รู้ว่าฉันชอบพี่ไปร์ท เพราะฉันมันชุมชามที่ทำสมุดบันทึกหาย แต่ที่ซวยที่สุดคือคนที่เก็บมันได้คือนายยูโล่
ฉันล่ะเกลียดนายนี่จริงๆ
"แล้วจะไปไหน ไม่ไปกรี๊ดไอ้ไปร์ทเหรอ:)"
พอฉันจะเดินหนี นายยูโล่ยังไม่เลิกตาม กวนประสาทฉันอยู่ได้ ทุกวี่ทุกวัน
"มันเรื่องของฉัน ที่จะไปกรี๊ดใครหรือไม่กรี๊ดใคร นายไม่จำเป็นต้องยุ้ง"
"เฮ้!!ฉันก็แค่หวังดีน่ะจูลลี่"
"ความหวังดีของนายฉันไม่ต้องการ"
ฉันจบคำพูดแค่นั้นก่อนที่ฉันจะเดินเพื่อไปเรียนชั่วโมงต่อไป
พักกลางวัน
"นี่ยัยจูออน ฉันมีไรจะบอก"
ฉันล่ะเบื่อนายยูโล่จริงๆเลย ฉันชื่อจูลลี่ไม่ใช่จูออน นายนี่หาเรื่องจริงๆ กวนประสาทไม่เลิก
"ฉันไม่ว่างฟังหรอกนะ ฉันจะอ่านหนังสือ"
"ฉันมีโอกาศดีๆให้เธอไปบอกชอบไอ้ไปร์ท ถ้าเธอไม่สนใจก็ได้นะ"
"โอกาศอะไรของนาย"
ฉันปิดหนังสือลง ในขนาดที่นายยูโล่กำลังจะเดินไป
"เธอต้องการให้ฉันอยู่ไหม..?"
"ถ้านายต้องการก็ได้"
"มันแน่นอนอยู่แล้ว"
ยูโล่ยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะหนังลง
ยูโล่บอกว่าสัปดาห์หน้าเป็นวันเกิดของพี่ไปร์ทให้ฉันไปช่วยจัดงานให้ นี้ฉันควรจะดีใจใช่ไหม
"จูออนตกลงไหม"
"ตามนั้น"
วันนี้ฉันก็มายืนรอนายยูโล่ตั้งแต่สิบโมง และตอนนี้ก็เลยมาสิบนาทีแล้ว
การให้ผู้หญิงมารอแบบนี้ ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย
"ขอโทษนะ จูออน พอดี...."
"พอดีอะไร ไม่ต้องแก้ตัว"
ขวับ!!
(ติดตามตอนต่อไป)
"พี่ไปร์ท"
"กรี๊ด><พี่ไปร์ท หล่อที่สุด"
"พี่ไปร์ท ของช้าน:O"
ในขนาดที่คนอื่นๆชื่นชมอย่างไม่เขินอายแต่ฉันต้องคอยหลบอยู่ตลอดเวลา
'สไปร์ท'หนึ่งในสมาชิกของวง NJ ที่โด่งดังภายในข้ามคืน
ยัยเด็กแว่นซื่อๆอย่างฉันจะมีโอกาศได้เข้าไกล้กับพี่ไปร์ทบ้างไหมเพราะสาวๆที่กำลังรุมล้อมพี่ไปร์ท ฉันก็ไม่รู้ทำไมฉันไม่กล้าอย่างพวกเขาบ้าง
เจ้าของแววตาที่น้ำตาลและรอยยิ้มบาดใจอยู่ท่ามกลางสาวๆ แค่นี้ก็พอรู้ว่าฉันคงหมดหวังแล้ว
"มัวยืนอยู่ต้องนี้เขาจะรู้ไหมว่าเธอชอบ"
"ฮะ"
เฮ้ย!!
เจ้าของน้ำเสียงกวนอารมณ์ที่ยืนอยู่ข้างหลังฉันไม่ใช่ใครนายยูโล่นั้นเองที่เป็นเพียงคนเดียวที่รู้ว่าฉันชอบพี่ไปร์ท เพราะฉันมันชุมชามที่ทำสมุดบันทึกหาย แต่ที่ซวยที่สุดคือคนที่เก็บมันได้คือนายยูโล่
ฉันล่ะเกลียดนายนี่จริงๆ
"แล้วจะไปไหน ไม่ไปกรี๊ดไอ้ไปร์ทเหรอ:)"
พอฉันจะเดินหนี นายยูโล่ยังไม่เลิกตาม กวนประสาทฉันอยู่ได้ ทุกวี่ทุกวัน
"มันเรื่องของฉัน ที่จะไปกรี๊ดใครหรือไม่กรี๊ดใคร นายไม่จำเป็นต้องยุ้ง"
"เฮ้!!ฉันก็แค่หวังดีน่ะจูลลี่"
"ความหวังดีของนายฉันไม่ต้องการ"
ฉันจบคำพูดแค่นั้นก่อนที่ฉันจะเดินเพื่อไปเรียนชั่วโมงต่อไป
พักกลางวัน
"นี่ยัยจูออน ฉันมีไรจะบอก"
ฉันล่ะเบื่อนายยูโล่จริงๆเลย ฉันชื่อจูลลี่ไม่ใช่จูออน นายนี่หาเรื่องจริงๆ กวนประสาทไม่เลิก
"ฉันไม่ว่างฟังหรอกนะ ฉันจะอ่านหนังสือ"
"ฉันมีโอกาศดีๆให้เธอไปบอกชอบไอ้ไปร์ท ถ้าเธอไม่สนใจก็ได้นะ"
"โอกาศอะไรของนาย"
ฉันปิดหนังสือลง ในขนาดที่นายยูโล่กำลังจะเดินไป
"เธอต้องการให้ฉันอยู่ไหม..?"
"ถ้านายต้องการก็ได้"
"มันแน่นอนอยู่แล้ว"
ยูโล่ยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะหนังลง
ยูโล่บอกว่าสัปดาห์หน้าเป็นวันเกิดของพี่ไปร์ทให้ฉันไปช่วยจัดงานให้ นี้ฉันควรจะดีใจใช่ไหม
"จูออนตกลงไหม"
"ตามนั้น"
วันนี้ฉันก็มายืนรอนายยูโล่ตั้งแต่สิบโมง และตอนนี้ก็เลยมาสิบนาทีแล้ว
การให้ผู้หญิงมารอแบบนี้ ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย
"ขอโทษนะ จูออน พอดี...."
"พอดีอะไร ไม่ต้องแก้ตัว"
ขวับ!!
(ติดตามตอนต่อไป)
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ