memo

ณ โรงเรียน 

ครู// เบล เรียกเพื่อนๆมาช่วยจัดหนังสือที่ห้องสมุดหน่อย

เบล// ค่ะ แล้วจะตามไป

 

 

เบล// นี่!!!!!   ไปช่วยจัดหนังสือที่ห้องสมุดหน่อยเด้ เร็วๆเลย

ทุกคน// ok เปิดแอร์ให้ด้วยน้าาาา~

เบล// อือ รู้แล้วหน่า 

----------เบลเป็นคนที่มีอำนาจสูง โดยเฉพาะในห้องสมุดเธอเป็นประธานเลยแหละ----------

 

ณ ห้องสมุด

ทุกคนก็จัดหนังสือไปด้วยเล่นไปด้วย ส่วนเบลก็มาเก็บหนังสือที่ไม่เอาใส่ลังเตรียมเอาไปบริจาค

เบล// นี่!!!!! นายฟรานมาช่วยจับเชือกให้หน่อยเด้ จะผูกกองหนังสืออะ

ฟราน// มาแล้วๆ โวยวายอยู่ได้อยู่ได้เดี๋ยวก็เจ็บคอหรอก

เบล// ขอโทษค่ะ (พูดแบบประชดๆ) อะจับเร็วๆ

------เมื่อทั้งคู่ทำงานใส่ส่วนของตนเองจนจะถึงขั้นตอนสุดท้าย คือยกใส่ลัง---------

เบล// เฮ้อ มัดเสร็จซักที นี่! นาย เปิดลังสิ ชั้นจะยกลงไปใส่เอง

ฟราน// ไม่เอาอะ เดี๋ยวชั้นยกเอง เธออะไปเปิดลัง

เบล// เดี๋ยวชั้นยกเอง

ฟราน// เดี๋ยวยกให้ ไปเปิดลังเหอะ

เบล// ชั้นยกไหวหน่า เดี๋ยวยกเองไม่เป็นไรหรอก

ฟราน// --ไม่พูด แต่มองด้วยสายตาที่บ่งบอกว่า "ชั้นจะยก"--

เบล// อะ อยากยกก็ยก 

ฟราน// แค่เนี๊ยก็จบ :)

-------ระหว่างที่ฟรานกำลังยกหนังสือกองสุดท้าย เบลก็เอามือปัดแมลงที่บินอยู่แถวๆหน้าเธอ จนนิ้วก้อยของเธอไปโดนกับมุมหนังสือที่ห่อปกพลาสติดไว้ ทำให้นิ้วของเธอเลือดออก เธอแค่รู้สึกแสบๆแล้วไม่ได้ดู หรือสนใจอะไร แล้วเดินไปหยิบขวดน้ำมากินอย่างสบายใจ--------------

ฟราน// เย้ เสร็จแล้ว

เบล// เหนื่อยป่ะ

ฟราน// เหนื่อยดิ จะป้อนน้ำหรอ

เบล// เปล่า จะบอกว่า (ยิ้มอย่างมีเรศนัย)

ฟราน// --มองด้วยสายตาที่ลุ้นว่าเบลจะพูดอะไรออกมา--

เบล// ว่าสมน้ำหน้า บอกแล้วว่าเดี๋ยวยกเองๆ 

ฟราน// โธ่ ยัยตัวแสบ นึกว่าจะพูดอะไรซะอีก เอาน้ำมานี่เลย

-------แย่งน้ำจากมือเบลแล้วเอามากินอย่างหน้าตาเฉย--------

เบล// ชิ ไหนๆนายก็กินและ ฝากเอาไปทิ้งด้วยแล้วกัน

ฟราน// ok  เล่นงัดข้อกันมั๊ย

เบล// ได้ ถ้านายไม่กลัวแพ้อะนะ

ฟราน// มาเลยดีกว่า

หมับ~       เสียงฝ่ามือประกบฝ่ามือ ท่าเตรียมพร้อมที่จะงัดข้อ ทั้งสองคนกำมือกันอย่างแน่น

ฟราน//เฮ้ยเบล --เข้าคลายมือออกทันทีที่เห็นแผลของเบล

เบล// อะไรของนาย

ฟราน// เธอไม่รู้ตัวเลยหรอว่าเลือดไหลอะ

เบล// เลือดอะไร ไม่เห็นรู้เรื่อง 

ฟราน// --จับมือเบลแล้วให้เบลดูแผลของตัวเอง--   นี่ไง

เบล// อ๋อ ต้องเป็นตอนนั้นแน่ๆ

-------ยังไม่ทันที่เบลจะพูดจบ ฟรานก็จับมือเบลแล้วลากไปที่ห้องพยาบาล

เบล// โอ๊ยยย จะรีบเดินไปถึงไหนพ่อนักบาส แผลแค่เนี๊ยแขนชั้นไม่ขาดหรอก

ฟราน// ก็เพราะเธอคิดแบบนี้ไง เดี๋ยวมันก็ไม่หายกันพอดี แล้วพอทำอะไรก็มาบ่น

 

ณ ห้องพยาบาล 

เบล// โอ๊ยๆ นี่ทำเบาๆหน่อยสิ มันเจ็บนะ

ฟราน// มันต้องเช็ดคราบเลือดออกให้หมด ดูดิเป็นคราบเต็มไปหมดแล้ว 

เบล// --เมินหน้าใส่ฟราน--  ไม่ใส่แอลกอฮอล์นะ

ฟราน// ไม่ได้

เบล// ทำไม

ฟราน// ใส่ๆไปเหอะ

เบล// ไม่

ฟราน// ok ไม่ก็ไม่

เบล// --มองออกไปนอกหน้าต่าง--

ฟราน// --หึ ยัยตัวแสบ เธอโดนหลอกแล้ว--

เบล// โอ๊ยยยยยยย นี่นายทำอะไรเนี๊ย

ฟราน// ใส่แอลกอฮอล์ไง

เบล// มันแสบนะ

ฟราน// อะไรกันแม่คนเก่ง แผลแค่นี้เอง

เบล// ชิ~

ฟราน// --ยังคงทำแผลต่อไป--  อะ เสร็จแล้ว

เบล// อ้าวติดพลาสเตอร์แบบนี้ก็งอนิ้วไม่ได้อะดิ

ฟราน// ใช่ ทนๆไปเถอะ

เบล// โห่ นี่......

ฟราน// เที่ยงแล้ว ไปกินข้าวกันเหอะ --ไม่ทันที่เบลจะพูดจบฟรานก็แทรกขึ้นมาก่อน--

เบล// ใครว่าชั้นจะไปกับนาย ชั้นจะไปกับเพื่อนชั้น

ฟราน// เพื่อนเธอหรอ นู้น เค้ากินกันอิ่มหมดและ --ชี้ไปข้างล่างของตึก--

เบล// หึยย พวกแกกินไม่รอชั้นเลย

ฟราน// หน่าๆ อย่าโวยวายไป ไปกินข้าวเถอะ --พูดพร้อมลากเบลไปกินข้าว--

 

ณ โรงอาหาร

เบล// ทำไมนายนั่นไปซื้อข้าวนานจัง

ฟราน// มาแล้ววว หิวอะดิ หน้ายับเลย 

เบล// หน้าคนนะ ไม่ไช้กระดาษจะยับได้ไง

ฟราน// ประชดคร้าบบ แม่คนเก่ง

เบล// ประชดกลับไงคะ พ่อนักบาส

ฟราน// ครับ กินข้าวเหอะ

เบล// --นั่งกินไปแล้วมองไปรอบๆตัว--  นี่ฟราน ชั้นว่านะเรารีบๆกินดีกว่ามั๊ย

ฟราน// ทำไมอะ

เบล// นายก็มองคนรอบๆดิ เหมือนกำลังนินทาเราอยู่

ฟราน// อะนะ ก็คนมันหล่อ ก็ต้องมีสาวๆมามองเป็นธรรมดา

เบล// หรออออ งั้นผู้ชายพวกนั้นก็คงหลงความหล่อของนายด้วยล่ะมั้ง

ฟราน// เฮ้ย ไม่ใช่เเละ พวกนั้นอะ แฟนคลับเธอต่างหาก

เบล// หล่อตายอะนายอะ

ฟราน// อย่ามาแอบรักแล้วกัน

เบล// ไม่มีทาง

ฟราน// จริงหรอ ไม่แน่นะ ตอนนี้เธออาจจะหลงรักชั้นฉันไปแล้วก็ได้ ใครจะรู้

เบล// นี่นาย!!   --ยัดขนมปังใส่ปากฟราน-- รีบๆกินไปเลย 

ฟราน// เขินอะดิ

เบล// เขินบ้าอะไรล่ะ รีบๆกินไปเลยนะ ไม่งั้นชั้นจะต่อยนาย --ฮึ้ย พูดมากอยู่ได้ เขินจนตอนนี้หน้าจะแดงรึเปล่าก็ไม่รู้ ไอฟรานบ้า--

ฟราน//  ไม่เขินก็ไม่เขิน กินเหอะ --โธ่ ยัยตัวแสบเอ้ย เขินจนหน้าแดงหมดและ น่ารักชิปเลย--

----ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังก้มหน้าก้มตากินข้าว  ผอ. ก็เดินมาที่โต๊ะของพวกเขา-----

ผอ// หนูเบลช่วยอะไรอาหน่อยสิ

-----ความจริงเบลกับ ผอ ก็ไม่ได้เป็น อาหลานกันหรอก แค่ว่าเบลทำงานให้กับโรงเรียนมามากมาย จึงสนิทกับ ผอ เวลาที่ไม่เป็นทางการ ผอ จึงให้เรียกว่าอา-----

เบล// ค่ะ คุณอามีอะไรรึเปล่าคะ

ผอ// คือคนที่อาให้หนูซ้อมมอบช่อดอกไม้แล้วก็เป็นพิธีกรเมื่อวานน่ะ เค้าตกบันได้ขาหัก ส่วนตัวสำรองทั้งหญิงและชายก็ไปดูงานนอกสถานที่ ตัวจริงผู้ชายก็ถูกดึงตัวให้ไปแข่งบอลด่วนน่ะ อาก็เลยอยากให้หนูเป็นึนมอบช่อดอกไม้และพิธีกรแทน เพราะหนูเป็นคนซ้อม ส่วนฝ่ายชายก็   นายฟรานแล้วกัน ตามนี้นะ เดี๋ยวอาขึ้นไปลาให้ที่ห้องเรียนนะ กินข้าวเสร็จก็ไปเปลี่ยนชุดเลย

เบล// เอ่อ แล้วซ้อมคนใหม่ไ่ม่ได้หรอคะ

ผอ// ไม่ทันหรอก นะ ช่วยหน่อยเถอะ

เบล// โออเคค่ะ

ผอ// ขอบใจมากนะ เดี๋ยวอาไปเตรียมตัวก่อนนะ

เบล//ค่ะ

-- เมื่อ ผอ เดินไป--

เบล// ซวยชะมัด

ฟราน// ซวยอะไร

เบล// ก็ต้องมาเป็นพิธีกรอะไรนั่นอะ

ฟราน// งั้นชั้นก็ซวยเหมือนกกัน

เบล// ถ้าปล่อยชั้นไปกินข้าวคนเดียวแต่แรกนายก็ไม่ซวยแล้ว ช่วยไม่ได้ 

ฟราน// ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้ สบาย~ --ใครจะปล่อยเธอไปกินข้าวคนเดียว ขืนทำอย่างงั้นก็โดนผู้ชายล้อมหน้าล้อมหลังกันพอดี--

เบล// นี่ นั่งเหม่ออะไรอยู่ได้ รีบๆกินแล้วไปเปลี่ยนชุดกัน

ฟราน// เปลี่ยนชุดกัน? เปลี่ยนด้วยกันเลยหรอ

เบล// ทะลึ่ง คิดอะไรของนายอะ

ฟราน// เธอแหละคิดอะไร ชั้นแค่ถามอยู่ๆมาด่าเฉยเลย

เบล// นี่นาย....

ฟราน// เอาเถอะ รีบกินแล้วไปกันได้แล้ว เดี๋ยวงานจะเสีย

เบล// คิดไรดีๆก็เป็นหรอเนี๊ย --บ่นเบาๆ--

ฟราน// แฮ่ม ได้ยินนะ

เบล// ได้ยินอะไร 

ฟราน// ก็ที่เธอ.....

เบล// ชั้นกินเสร็จและ ไปก่อนนะ รีบๆตามมาล่ะ

ฟราน// หืม ยัยตัวแสบ

ณ ห้องรับรอง

----เมื่อทั้งคู่เปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว-----

ฟราน// เธอแต่ตัวแบบนี้ก็ดูแปลกตาดีนะ

เบล// ไม่ต้องมาพูดเลย รีบๆท่องสคริบไป  --หึย เเปลกตางั้นหรอ นี่ถ้าไม่มีผู้ใหญ่อยู่เยอะชั้นขย้ำหัวนายเละไปแล้วนะนายฟราน--

ฟราน// --แปลกตาในที่นี้มันคืือน่ารักต่างหาก ยัยเบลบ๊อง--

-----แล้วทั้งคู่ก็ปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายได้เป็นอย่างดี จนจบลง------

ผอ// ของใจเธอทั้งสองมากนะ เดี๋ยวอาพาไปเลี้ยงข้าวเอามั๊ย

ฟราน// ไม่ดีกว่าครับ นี่ก้มืดแล้วด้วย ผมว่าเราสองคนกลับบ้านไปนอนดีกว่า 

เบล// --นายฟรานน นายแย่งชั้นพูด ได้ ยัง ไง ฮะ!!!!!--

ฟราน// (ยักคิ้วให้เบลเมื่อเห็นแววตาเบลแล้วรู้ว่าเบลคิดอะไรอยู่)

ผอ// เอางั้นก็ได้ ไว้เดี๋ยววันหลังอาซื้อของมาฝากแล้วกัน งั้นวันนี้อาไปก่อนนะ กลับกันดีๆล่ะ

เบล// ค่ะ

ฟราน// ครับ

-------เบลเดินออกมาจากห้องรับรองแล้วไปที่ลานจอดรถ เธอน่ะขับรถมาโรงเรียนเอง---------

ฟราน// เบล ไปส่งบ้านหน่อยดิ

เบล// ทำไมชั้นต้องไปส่งอะ

ฟราน// ก็บ้านเธออยู่ข้างบ้านชั้น มันคือทางเดียวกัน ขอไปด้วยนะ

เบล// ไม่เอาอะ

ฟราน// คุณเบลครับ ไปส่งผมหน่อยนะ นะครับ นะครับ นะครับ นะครับ

เบล// ^_^ พอได้แล้ว มาเร็วขึ้นรถ

ฟราน// ครับผม

----ระหว่างที่เบลขับรถกลับบ้าน ทั้งคู่ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย จนถึงบ้าน------

เบล// นี่นายฟราน ลงไปได้และ ถึงบ้านนายแล้ว

ฟราน// ขอบคุณนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นเลี้ยงข้าว

เบล// ไม่เอาอะ ชั้นไม่ไปกินข้าวกับนายแล้ว สายตาสาวๆที่มองฉันกับนานยนั่งด้วยกันมันช่าง....

ฟราน// เธอกลัวงั้นหรอ

เบล// เปล่าเลย ชั้นแค่กลัวว่าห้องพยาบาลจะเต็ม ก็เท่านั้น

ฟราน// เหอะๆ งั้นเอาเป็นว่าไว้มีโอกาสจะเลี้ยงแล้วกัน หรืออยากได้อะไรก็บอก

เบล// ok คราวเนี๊ยลงไปได้ยัง ชั้นจะรีบไปอาบน้ำนอนแล้ว

ฟราน// ครับๆ 

-----ฟรานก็ลงไปแล้วปิดประตูรถ------

เบล// ชิ จะบอกฝันดีหน่อยก็ไม่ได้

-----เมื่อเบลจอดรถและเข้าบ้านอาบน้ำเสร็จก็เปิดคอมเล่น------

ฟราน// --นั่นเบลนี่หน่า skype ไปหาดีกว่า-- (ฟรานมองเบลจากทางหน้าต่าง)

เบล// เอ๊ะ นายฟราน skype มาทำไมเนี๊ย

-----เบลกดรับ----

ฟราน// ไหนบอกจะรีบนอนไง

เบล// ก็มันไม่ง่วงแล้วอะ

ฟราน// อ๋อ เคๆ 

เบล// skype มาทำไม

ฟราน// จะมาบอกอะไรสองอย่างน่ะ

เบล// อะไร (ทำหน้างงๆ)

ฟราน// 1. ปิดผ้าม่านก่อนนอนด้วยนะ ฉันไม่อยากเห็นเธอน้ำลายยืด

เบล// (มองไปที่หน้าต่าง)  เฮ้ย!!! (วิ่งไปปิด)

ฟราน// ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้

เบล// ชิ แล้ว 2. อะ

ฟราน// 2. หรอ จะบอกว่า ฝันดีนะ

แกร็ง~    เสียงเปิดประตูห้องเบล

แม่เบล// เบล ทำไรลูก เมื่อกี๊ได้ยินร้องซะเสียงดังเลย

เบล// อ๋อ skype อะค่ะ

แม่เบล// skype กับใครน้า~~ (ยิ้มเชิงล้อเลียน)

เบล// นายฟรานไงแม่ (พร้อมหันหน้าโน๊ตบุ๊คให้แม่ดู

ฟราน// สวัสดีครับ

แม่เบล// อ๋อ จ้ะๆ เดี๋ยวนอนกันได้แล้วนะ ดึกแล้ว 

ฟราน// ครับ

เบล// นี่นายฟราน แม่เค้าบอกชั้น ไม่ใช่นายนะ

ฟราน// แม่เธออะบอกชั้น

แม่เบล// บอกสองคนนั่นแหละจ้ะ

ฟราน// เห็นมั๊ย แบร่

เบล// แม่อะ

แม่เบล// 55แม่ไปแล้วนะ 

เบล// ค่ะ

ฟราน// ครับ

เบล// นี่นาย 

ฟราน// อะไรฮะ

เบล// แค่นี้นะชั้นจะนอนแล้ว

ฟราน// แหมๆรีบเชียวนะ

เบล// (กำลังจะกดปิด)

ฟราน// เดี๋ยวๆๆๆ

เบล// อะไรอีก

ฟราน// ฝันดีนะ จุ๊บๆ

เบล// ยี๋ ไอบ้า  (ปิด)

----บ้านฟราน----

ฟราน// 555 ยัยเบลคงฟินไปเลย แล้วเรากล้าพูดไปได้ไงว่ะเนี๊ย บ้าชิปเลย

พ่อฟราน// เฮ้ยๆ ไอลูกชาย ไม่หลับไม่นอน คุยคนเดียวอยู่ได้

ฟราน// ไม่ใช่นะพ่อ ผม skype กับยัยเบลต่างหาก ไม่ได้คุยคนเดียว

พ่อฟราน// หนูเบลบ้านนั้นอะหรอ

ฟราน// ครับ

พ่อฟราน// (ยิ้มล้อเลียนแล้วปิดประตูไป)

ฟราน// พ่อนะพ่อ นอนดีกว่า

----บ้านเบล----

เบล// ไอเบลบ้าเอ้ย พูดไรเนี๊ยขนลุกชะมัด เฮ้ออ นอนดีกว่า

 

 

----------------------------------------------------------------------------------