ยัยเฟี้ยวสุดซ่านายบ้าสุดโหด

  คิิดถึง คุณพ่อคุณแม่จังเมื่อไรน่ะ...จะกลับมาอย่าปล่อยให้ ฟูจิรอเกอน่ัะ ไม่งั้นโกรธไม่หาย
แน่!!! ฟูจิคิดถึงเพื่อนที่โน้นแร้วน่ะ เมื่อไรจะได้เจอกันก็ไม่รู้.... หลังจากคิดอะไรเรื่อยเปลื่อย
พี่โยชิก็มาตามเข้าไปในบ้าน
'' ฟูจิ มานี่เร็ว'' ขัดจริงๆๆ
'' ค่ะ! เดี๋ยวไปค่ะ'' เบื่อจังเลย
'' ไปหาคุณอากันคุณอามีเรื่องจะคุยกับเราน่ะเรื่องน่าจะดีด้วย'' ดีจริงอ่ะป่ๅวว
'' พีรู้ ป่าว เรื่องไร''
'' ไม่รู้...ป่ะไปกันเถอะ'' ตลอดเบื่อจังพี่ชายคนนี้
 หลังเรา 2 คน เดินเข้ามาในบ้านสิ่งที่พบอยู่ตรงน่าไม่ใช่ใครที่ไหน... ไม่อยากเชื่อว่าที่อยู่ตรงหน้า
มันคือ นายทัศสึมิ คู่กัดของฉัน นายนี้คงเพิ่งตื่นแน่นอนขนาดนั่งจะยังไมลืมตาเลย แต่ว่านายนี้ขยี้ตา
เสร็จชี้น่าใส่ฉันแล้วพูดว่า...
'' นี่เทอ ... เข้ามาบ้านฉันทำไม'' ไม่อยากจะมาหรอกย๊ะ
'' ทำไมจะมาไม่ได้'' น่าหมั้นไส้นายนี่ ทำน่าตากวน ต...
'' มาทางไหนออกไปทางนั้นเลยน่ะ'' แล้วนายนี่ก็มากระชากแขนฉันอย่างแรงเกือบล้ม
'' ปล่อยน่ะ ฉันเจ็บ คุณอาช่วย ฟูจิด้วย'' อีตาบ้านายเห็นดีกันแน่
'' อะไรน่ะ เมื่อกี้เทอพูดอะไรฉันฟังไม่ถนัด'' หูมีปัญหาหรอย๊ะ
'' ฉันบอกว่า ช่วยด้วยค่ะคุณอา ชัดยัง''  
คุณอาพูดขึ้นมาว่า หยุด! ได้แล้ว ทัศสึมิ ไปทำกับฟูจิได้ไง มานั่งตรงนี่เลยน่ะ คุณอาพูดเสียงแข็งท
ำให้นายทัศปล่อยฉัน... เจ็บเป็นบ้าเลย