เพราะ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด แม่ขาอย่าทิ้งหนู"

เสียงกรีดร้องของเด็กอายุห้าขวบที่มีนามว่าพิณ ร้องเรียกมารดาด้วยความเศร้า แต่ด้วยอะไรก็ตามเธอโดนแม่เอามาทิ้งไว้ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

-สิบปีต่อมา-

พิณได้ถุกชายแก่มีอายุอาสามารับเธอไปแล้ว แต่ พิณเกลีบยดเขาคนนั้นมาก

ด้วยเหตุผลที่ว่า คุณมาแยกฉันจากแม่"

พ่อ:พิณลูก ไปเที่ยวกันไหม
พิณ:ไม่ มี วัน ฉันไม่ไปก็คุณหรอกนะ (หนีออกไปร้องไห้หน้าบ้าน)
พ่อ:โธ่เว้ยย -ปั้ง-(เสียยิ่งปืน)

พิณ:พ่อ อย่าทิ้งพิณสิพ่อออออ พิณขอโทษพ่อกลับมาเถอะนะ

ป้าแม่บ้าน: คุณหนูรูไหม ที่คุณท่านต้องทำแบบนี้ เพราะท่านรักคุณหนูมากๆนะคะ
คุณท่านไม่อยากให้คุณหนูเกลียดท่านเลย ทุกครั้งที่คุณหนูทำอไรไม่ถูกต้องหรืออะไรก็ตาม ที่เห็นว่าท่านตามใจท่านจริงๆป้าว่าท่านก็ไม่อยากทำหรอก แต่ป้าว่สที่ท่านทำไปหน่ะ เพราะท่านไม่อยากให้คุณหนูเกลียดท่านมากไปกว่านี้หรอกนะ พอคุณท่านทำไปทุกคืนท่ายนก็เครียดมาก ไหนจะเรื่องงาน ไหนจะเรื่องคุณหนูนะค่ะ จนท่านเครียดสะสมจนมาครั้งนี้ท่านไม่ไหวจริงๆท่านเลย ฆ่าตัวตามเพื่อไม่ให้คุณหนูรำคาญไงค่ะ คุณหนูควรสำนึกผิดนะ ค่ะ ป้าเป็นกำลังใจให้

"พ่อขาพิณขอโทษพิณมันไม่ดีฮื่ออออออ"

อยากทำอะไรให้รีบทำก่อนจะไม่ได้ทำนะจ๊ะ