ฆ่ากรรมต่อเนื่อง! ในบ้านร้าง!

     ในวันปิดภาคเรียนสาวๆกลุ่มหนึ่งได้เดินออกมาจากห้องเรียนพวกเขาต่างดีใจที่จะได้ปิดเทอม
"เฮ้ย ! ปิดเทอมคราวนี้พวกเเกไปเที่ยวไหนกันอ่ะ"
ซาโยพูดขึ้น
"เค้ากับยุมิยังไม่รู้เลยอ่ะ ตอนเเรกคุณเเม่จะให้เราไปเรียนพิเศษอ่ะ เเต่เค้ากับยุมิไม่ชอบเลยไม่ไป"
จิซึรุบอก
"งั้นไปเที่ยวออนเซนกันไหมรู้สึกอยากเเช่น้ำร้อนยังไงก็ไม่รู้"
โตโตมิเสนอ
"นี่เห็นไหมคนอื่นเค้าคุยกันอยู่พูดบ้างก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ"
ซาโย เริ่มรู้สึกอยากหาเรื่องมิคาซึจิ
"เอ๊ะ! อะไรอีกล่ะเห็นไหมชั้นเเต่หน้าอยู่ถ้าชั้นกรีดอายไลเนอร์เบี้ยวนะเเกโดนเเน่"
มิคาซึจิ อารมณ์เสียเพราะเวลาเเต่หน้าคือเวลาที่ใครๆก็ห้ามกวนเธอเด็ดขาด
"จ้าๆ เเต่งไปให้พอเลยนะหน้าอ่ะเเต่งมากๆ ระวังกามันจะบินมาประทับรอยเท้าบนหน้าเเกล่ะกัน"
"อร๊ายย! นี่หน้าชั้นเเก่หรอจริงอ่ะไม่ได้ๆรองพื้นๆ อยู่ไหนๆ!"
"อืมๆ ปล่อยเค้าเรามาคุยกันเรื่องเที่ยวดีกว่า ตกลงพวกเราจะไปไหนดี"
กริ๊งงง ! กริ๊งงง! ซาโยโทรศัพท์เข้าพอดี
"ฮัลโหลค่าเเม่มีไรค่ะ ห้ะ! ยายเสียเเล้วงานศพจัดพรุ่งนี้ได้ค่ะๆ พรุ่งนี่้หนูไปเเน่นอนค่ะ"
ซาโย เริ่มน้ำตามร่วงเมื่อเธอได้ทราบข่าวว่าคุณยายสุดที่รักของเธอได้เสียชีวิตลงเเล้ว
"ซาโย มีอะไรหรอ"
"คุณยาย! คุณยายท่านเสียเเ้ล้วอ่ะ"
ซาโย ร้องไห้อย่างหนักเลยทีเดียวเธอเสียใจเป็นอย่างมาก เพื่อนๆจึงมาช่วยกันปลอบ
"โอ๋ โย'เดี๋ยวพรุ่งนี้งานศพยายเธอใช่ไหมเดี๋ยวพวกเราไปเป็นเพื่อนนะ"
โตโตมิบอก
"จริงดิ พวกเเกจะไปได้ไงมันไกลนะเเล้วชั้นก็ต้องค้างที่นั่นสามอาทิตย์นะฉันอยู่เป็นเพื่อนเเม่อ่ัะ"
ซาโย สะอื้น
"ไปดิ ใช่ป่ะยังไงพวกเราก็เป็นเพื่อนกันอยู่เเล้วทางครอบครัวก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรด้วย"
"ขอบใจพวกเเกมากนะที่คอยอยู่ข้่างชั้น"
....วันเดินทาง.....
"นี่เตรียมของกันพร้อมหรือยังค้างสามอาทิตย์นะ"
"เรียบร้อยเเล้วจ้าออกรถได้เล้ย!"
ระหว่างเดินทาง..
"นี่ทุกคนทานเเอ๊ปเปิ้ลกันไหม"
ยุมิ หยิบกล่องสำหรับใส่ผลไม้ออกมา
"เอาๆ กำลังหิวพอดียุมินี่รู้ใจจริงๆ"
ซาโยบอก
ครืดดด ครือดดด (เสียงปอกเปลือกเเอ๊ปเปิ้ล)
ระหว่างที่ยุมิกำลังปอกเปลือกเเอ๊ปเปิ้ลอยู่นั้นรถได้เกิดการกระตุกขึ้นมาทำให้มีดบาดเข้าให้เต็มๆนิ้วของยุมิเลย
"โอ้ยย! เจ็บ"
"เฮ้ย! ยุมิเป็นไรอ่ะ"
"มีดบาดนิวอ่ะ เลือดเต็มเลย"
"ไหนมานี่สิเดี๋ยวพี่ทำเเผลให้ ยื่นมือมา"
โตโตมิ พี่ใหญ่ของกลุ่มทั้งใจดี ทั้งมีน้ำใจทำเเผลให้ยุมิอย่างนุ่มนวล
"อ่ะ เสร็จเเล้วจ้ะพี่ว่าเดี๋ยวค่อยกินดีกว่านะ เดี๋ยวมันจะเกิดอุบัติเหตุเเบบนี้อีก"
"ขอบคุณมากนะค่ะพี่โตโตมิ อุ๊ย! เลืดไหลอีกเเล้วไหลไม่หยุดเลย"
"นี่เเบบนี้อาจเป็นลางร้ายก็ได้นะ"
ซาโยบอก
"ทำไมหรอค่ะ? พี่ซาโย"
ยุมิทำหน้างงเเล้วถาม
"ก็มีเธอมีเเผลเเล้วเลือดมันไหลไม่หยุดเลือดอาจหมายถึงความตายเพราะฉะนั้นอาจต้องมีคนตายเพิ่มขึ้นๆก็ได้"
"นี่เเกจะบ้ารึไงมาพูดเรื่องเป็นเรื่องตายเเบบนี้ นี่เรากำลังไปงานศพนะเขาไม่ให้พุดเรื่องเเบบนี้ไม่ใช่หรอ"
"ปล่าว ฉันก็เเค่อยากบอกให้พวกเเกระวังตัวไว้"
"ถึงเเล้วหรอซาโย"
โตโตมิถาม
"อาห้ะ นี่เเหละบ้านของยายชั้น"
"นี่ๆ ! จิซึรุๆ ตื่นได้เเล้วหลับมาตลอดทางเลยนะ"
"ห้ะๆ! รายๆ ถึงเเล้วหรอไปๆลงๆ"
"อ้าว! มาเเล้วหรอซาโยนี่เพื่อนๆใช่ไหม"
คุณเเม่ของซาโยทักทาย
"หวัดดีค่ะเเม่ นี่โตโตมิ นี่มิคาซึจิ จึซึรุ เเล้วก็ยุมิค่ะ"
"เหนื่อยกันใช่ไหมเข้าไปทานน้ำก่อนไปเดี๋ยวงานใกล้จะเริ่มเเล้ว"
"ขอบคุณมากค่ะคุณป้า"
 
ตอนเเรกก็ธรรมดาไปก่อนเดี๋ยวตอนหน้าฝากติดตามด้วยนะ ^^