Hidden Love รักนี้ห้ามเปิดเผย
เขียนโดย Kete
วันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.33 น.
แก้ไขเมื่อ 16 กันยายน พ.ศ. 2556 22.10 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) (EP.1) สมาคม Lady Guard
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ1
สมาคม Lady Guard
“นี่ไลลา เธอทำงานของสมาคมบ้างรึป่าว ทำไมเดือนนี้ผลสำรวจออกมาเป็นแบบนี้!” หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าฉันกำลังจ้องมองมาที่ฉันและตั้งคำถามอย่างเอาจริงเอาจังด้วยความโมโห
“พวกเราก็พยายามทำงานกันตลอดนะแล้วก็ทำตามแผนที่วางไว้ทุกอย่าง แต่.....” เสียงเพื่อนคนสนิทของฉันรีบตอบโต้กลับไปในทันทีแต่ก็ยังไม่ทันได้พูดจบยัยแม่มดก็แทรกขึ้นมาทันที
“ทำแล้วยังไง นี่เธอไม่เห็นหรอ สถิตินักเรียนโรงเรียนเรามีแฟนเพิ่มขึ้นตั้งเท่าไร ผลการเรียนก็ตกต่ำ สมาคมเราก็เสียชื่อ ฉันควรจะใจเย็นได้อีกหรอ”เธอตอบกลับมาด้วยท่าทางเอาเรื่องเป็นที่สุด
“ใจเย็นก่อนเถอะเรียว ให้โอกาสพวกเค้าอีกสักครั้งแล้วกัน”ฮานะ พูดขึ้นมาทำให้ยัยเรียวดูท่าทางสงบสติอารมณ์ได้มากขึ้น คนอะไรโมโหไม่เข้าเรื่อง -..-
“งั้นเธอให้โอกาสพวกเราอีกสักครั้งแล้วกัน” เบล่าเพื่อนสนิทของฉันรีบอ้อนวอนขอโอกาสจากยัยเรียวประธานสมาคมสุดจะเย่อหยิ่ง เธอเป็นประธานชมรมก็เพราะพ่อของเธอเป็นคนให้การสนับสนุนหลักกับสมาคมนี้ถ้าแม่ของเธอไม่ทุ่มเงินสนับสนุนขนาดนี้คงจะไม่มีทางได้เป็นหรอก
“นี่แค่ความผิดพลาดครั้งแรกเองนะ แกลองคิดดูดีๆสิเรียว ไลลาเป็นถึงรองประธานสมาคมเลยนะ”ฮานะเสริมต่อ ยัยเรียวทำหน้าตาครุ่นคิดอยู่สักพักจะไล่ประธานสมาคมออกเลยหรอยะ เธอจะกล้ามากเกินไปแล้ว
“ถ้าภายในเดือนนี้เธอสองคนไม่มีผลงานคืบหน้า ฉันคงต้องรายงานอาจารย์ให้จัดการตามกฎของสมาคมเราแล้วละ”ยัยเรียวพูดจบก็ลุกขึ้นสะบัดก้นเดินออกจากห้องสมาคมไปทันที ตามด้วยสมาชิกในสมาพันธ์ที่ต่างพากันซุบซิบนินทาถึงประธานชมรมเจ้าอารมณ์คนนี้
“นี่แก ฉันว่าลาออกจากสมาคมเถอะ ฉันเบื่อยัยนี่เต็มทีแล้ว” ฉันหันไปพูดกับเบล่าเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชักจูงฉันมาตรงหลุมพรางของสมาคมนี้ เหตุผลน่ะหรอก็เธอดันมีฮานะเป็นไอดอลน่ะสิ ทุกคนที่มาเข้าสมาคมนี้ก็ล้วนมาจากการชักชวนของฮานะทั้งนั้น แต่ที่ฮานะไม่ได้เป็นประธานชมรมก็เพราะเธอไม่อยากมีปัญหากับเพื่อนเจ้าอารมณ์แบบยัยเรียวเท่านั้นเอง
“ไม่ได้นะแก เราจะทิ้งฮานะไว้กับยัยปีศาจได้ยังไง ฉันจะอยู่คอยช่วยฮานะส่วนแกก็ต้องอยู่กับฉันด้วยเพราะแกเป็นถึงรองประธานชมรม ^_^”เบล่าตอบกลับมาด้วยที่หน้าที่สดใส ก็แกตั้งใจมาอยู่สมาคมนี้แต่แรกส่วนฉันก็ตามแกมาเพราะดันย้ายไม่ได้ไงละยะ
“แต่ถ้าไม่ไหวฉันจะออก”ฉันตอบโต้กลับไปในทันที มีประธานสมาคมแบบนี้ใครจะอยากทำงานด้วยละ
“แกลืมกฎของสมาคมไปแล้วหรอ”ยัยเบล่าถามฉันด้วยสีหน้าจริงจัง
“กฎอะไรอ่ะ บริจาคเงินเข้าสมาคมปีละสามพันอ่ะหรอ” ตอนเข้ามาฉันก็เห็นแค่ข้อนี้แหละ ก็ในใบสมัครเล่นเน้นเป็นตัวหนาสีแดงใครจะมองไม่เห็นกัน
“แกจะบ้าหรอ กฎก็คือถ้าใครลาออกสมาคมจะต้องถูกย้ายสถานศึกษาไปเรียนที่โรงเรียนวัดหนองปลาช่อนน่ะสิ”อะไรนะ มีกฎข้อนี้ด้วยหรอวะทำไมตอนเซ็นต์ใบสมัครเข้าชมรมไม่เห็นมีเลยละ
“แกโกหกฉันป่ะ โรงเรียนแบบนั้นให้ตายฉันก็ไม่ไป”โรงเรียนวัดหนองปลาช่อนเป็นโรงเรียนเล็กๆที่อุปถัมภ์โดยวัดหนองปลาช่อนเป็นโรงเรียนที่รับนักเรียนจากทุกปัญหาไม่ว่าจะเป็น ทะเลาะวิวาท ชู้สาว การพนัน โรงเรียนนี้ยินดีโอบอุ้มพวกนี้เสมอยึดหลักที่ว่าทุกคนสามารถเปลี่ยนตนเองได้ -.-
“ไม่โกหกแหละแก หันไปดูที่บอร์ดห้องสิ กฎก็มีเขียนติดไว้”
กฎของสมาคม Lady Guard
1.ห้ามสมาชิกทุกคมประพฤติตนทางชู้สาว
2.ห้ามสมาชิกทุกคนเปิดเผยความลับของสมาคม
3.สนับสนุนการพัฒนาสมาคม 3,000 บาทต่อปี
4.หากลาออกจากสมาคมต้องย้ายสถานศึกษา (โรงเรียนวัดหนองปลาช่อน)
** หากผิดกฎจะมีการพิจารณาไล่ออกทันที และต้องย้ายสถานศึกษา**
ฉันหันไปมองถึงกับต้องตาค้างมันมีข้อนี้อยู่ด้วยจริงๆ สงสัยฉันต้องทนทำงานเป็นทาสยัยเรียวต่อไปงั้นหรอเนี่ย T^T
“ฉันจะบ้าตาย!” ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากอดทนและอดทน ปีนี้ปีสุดท้ายแล้วด้วยถ้าใบสำเร็จการศึกษาของฉันกลายเป็นโรงเรียนวัดหนองปลาช่อนคงจะไม่น่ารักแน่ๆอดทนไว้ไลลา
“ฉันว่าเรามาวางแผนทำงานกันดีกว่า เย็นนี้เราจะไปทำผลงานที่ไหนกันดี” ยัยเบล่าพยายามคิดแผนในการจับผิดนักเรียนโรงเรียนเราที่กำลังจะแอบไปเสื่อมเสียชื่อเสียงโรงเรียน แอบไปเดินกุ๊กกิ๊กกับเด็กผู้ชายโรงเรียนชายซอยก่อนหน้ายังไม่รวมพวกเด็กที่มายืนคอยส่องหน้าโรงเรียนอีกนะ หน้าที่ของพวกเราคือห้ามให้นักเรียนหญิงในโรงเรียนแห่งนี้ไปยุ่งเกี่ยวกับนักเรียนชายจากสถาบันอื่นโดยเด็ดขาด พวกเราคือสมาคมเลดี้การ์ท( Lady Guard)เป็นสมาคมที่ผู้อำนวยการโรงเรียนหญิงล้วนแห่งนี้ตั้งขึ้นเพื่อให้เรียนในโรงเรียนรักศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้หญิงมากขึ้นและเพื่อป้องกันปัญหาต่างๆไม่ว่าจะเป็ฯท้องก่อนเรียนจบ หนีออกจากบ้าน ผลการเรียนตกต่ำ อกหักรักคุดตุ๊ดแย่งแฟน จึงให้ตั้งชมรมนี้ขึ้นเพื่อสอดส่องสาวๆในโรงเรียนไม่ให้ออกนอกลู่นอกทางนั่นเองและที่สำคัญคือพวกเราเองที่ห้ามออกนอกลู่นอกทางเด็ดขาด!
“งั้นครั้งนี้ฉันจะสร้างผลงานชิ้นโบว์แดงให้ดู” คอยดูนะ ฉันจะสร้างผลงานชิ้นโบว์แดงเลย เผื่อว่าท่านผู้อำนวยการจะเห็นแววความเก่งและฉลาดในตัวฉัน ตำแหน่งประธานสมาคมอาจจะเปลี่ยนมาเป็นของฉันก็ได้ โฮะๆ ยัยเรียวเตรียมตกกระป๋องได้เลย
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ