ญี่ปุ่น-ไทยรักระยะไกล หัวใจว้าวุ่น

วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องออกเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น เเปลกเเหะรู้สึกเศร้าๆยังไงก็ไม่รู้
"มิ เค้าไปเเล้วนะ"
ก่อนที่จะออกเดินทางฉันกล่าวลาพี่สาวฝาเเฝดของฉันก่อนเพราะว่าจะไม่ได้เจอพี่มิอีกตั้ง 2 เดือนฉันคงเหงาตายพอดี
"พี่ก็คิดถึง สิ นะตั้งสองเดือนพี่คงเหงาเเย่เลย ว่างๆก็โทรมาบางนะ" (^_^)
"บายนะสิต้องไปเเล้วคิดถึงพี่มิน้าาา"
....เเละเเล้วก็มาถึงประเทศญี่ปุ่นจนได้(ไวเหมือนโกหกอ่ะ)....
"หว๊าา !! ที่หรอประเทศญี่ปุ่นสวยโคตรอ่าา" (oOo!!)
เพราะฉันมาที่ประเทศนี้เป็นครั้งเเรกจึงตื่นเต้นเป็นพิเศษ กระโดดดลกเต้นใหญ่เลย
ระหว่างที่กระโดดโลดเต้นอยู่นั้นมีคุณยายเดินมาหาฉัน
"หนูเปนโคนทายช่ายไหมจ๊ะ" (หนูเป็นคนไทยใช่ไหมจ๊ะ)
"อาใช่ค่ะคุณยายพูดไทยได้ไหมค่ะ"
"ด้ายนิหน่อยจ๊ะ" (ได้นิดหน่อยจ๊ะ)
"คุณยายมีอะไรให้หนูช่วยหรือปล่าวค่ะ"
"ป๊าวจ๊ายายเเค่อยากมาทากทายหนูเฉยๆจ๊า ยายปายก่อนน๊ะ" (ปล่าวจ้ายายเเค่อยากาทักทายหนูเฉยๆ ยาไปก่อนนะ)
ตอนนั้นที่คุยกับคุณยายเสร็จฉันก็เดินทางไปขึ้นรถไฟฟ้าพอดีเเต่ว่า...
"กระเป๋าๆ จ่ายตังค์ๆ~" (~^_^~)
"เห้ย! อย่าบอกนะว่ากระเป๋าตังค์หาย!!" (oOo!!!)
ตอนนั้่นฉันตกใจมาก กระเป๋าตังค์หายไปไหนก็ไม่ได้ฉันเลยพึ่งมารู้ว่ากระเป๋าฉันโดนกรีด ฉันจึงรีบโทรไปหาพี่สาวเเละเล่าเรื่องนี้ให้ฟังทันที
"มิ ๆ ช่วยเค้าด้วยเค้าโดนล้วงกระเป๋า!!"
"เห้ย! จริงดิเเล้วหายหมดเลยหรอ เเล้วรู้ไหมใครเอาไป"
"ไม่รู้อ่ะ เค้าไปไหนไม่ได้เลยตังค์ไม่เหลือเลยอ่ะ"
"ใจเย็นๆนะ พี่มีรุ่นน้องอยู่ที่ผับ....(ชื่อผับ) ลองไปหาเข้าดูเเล้วก็อาศัยอยู่กับเขาไปก่อนนะ"
"นี่มิจะให้เค้าไปอยู่กับใครก็ไม่รู้เนี่ยนะ"
"เขาไม่ได้เป็นคนร้ายเเรงอะไรหรอก เขาเป็นคนซื่อๆ รายได้เขาก็เยอะ นะทนๆหน่อย"
"อาๆ ก็ได้ๆ"