คงมีแค่เพียงความคิดถึง ตลอดไป...

        เมย์กับเจนเป็นเพื่อนสนิทกันที่สุดในห้อง ม.3/1 นี่เป็นปีสุดท้ายที่ทั้งสองจะได้อยู่เป็นเพื่อนกัน เรียกได้ว่าความสนิทสนมของทั้ง 2 คนนั้นประหนึ่งแฝดก็ว่าได้ไม่ว่าจะทำไร ไปที่ไหน ก็อยู่ด้วยกันเสมอ เวลาที่คนนึงอกหักอีกคนก็จะคอยปลอบใจ เวลาที่อีกคนลำบากอีกก็จะช่วยประครองไปให้ถึงฝั่ง
     
         และนั่นทำให้เมย์รู้ว่า"เจน"คือเพื่อนแท้ของเธอ
 
         "นี่พวกเธอดู 2 คนนั้นสิ วันนี้ก็เดินมาเรียนพร้อมกันอีกแล้วนะ"เด็กผู้หญิงคนนึงเอ่ยขึ้นกับกลุ่มเพื่อน
 
         "นี่ดูสิเมย์ มีคนมองมาที่เรา 2 คนด้วย"เจนพูด
 
         "แหมๆๆ คงจะอิจฉาเรา 2 คนล่ะสิ 555+ ดีจังเลยเนอะที่เราได้มาเป็นเพื่อนกันเนี่ย ตั้งแต่ป.1 ยัน ม.3 เลยไม่รู้เลยว่าจะไปต่อที่ไหนดี"เมย์พูด
 
         "เอาน่าเก่งๆแบบเธอโรงเรียนดีๆ ที่ไหนก็อยากรับทั้งนั้นแหละจ๊ะ ไม่ต้องคิดมากหรอกนะ"เจนพูด
 
         "เจนเองก็เก่งไม่แพ้เราเหมือนกัน ปีนี้เป็นปีสุดท้ายเราจะได้เรียนที่นี่กันแล้ว สัญญานะว่าเธอจะอยู่กับเราตลอดไป จนถึงปิดเทอมใหญ่แล้วต้องมาเซ็นเฟรนชิปให้เราด้วยนะ"เมย์พูด
 
         "ได้สิ เราจะเขียนให้เธออ่านเยอะๆเลย เพราะว่าเรา 2 คนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งสุดๆ"เจนกอดคอเมย์เดินเข้าห้องเรียนอย่างมีความสุข
 
          ทุกเช้าเพื่อน ๆ  ในห้องจะเห็นภาพของเมย์และเจนเดินเข้าห้องพร้อมกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดนับได้ว่าเป็นเพื่อนที่ไม่ทิ้งกันจริงๆ
          
           วันเวลาผ่านไป จนวันนึงมีเรื่องทำให้ทั้ง 2 ต้องทะเลาะกัน !!
 
           "นี่มันอะไรกันน่ะเจน พี่โต้งเอาดอกกุหลาบมาให้เธอถึงห้องเชียวหรอ !!"เมย์โกรธจัด เพราะพี่โต้งเป็นคนที่สาวๆ ในโรงเรียนจับตามองเป็นอย่างมาก และหวังจะได้ครอบครองรวมทั้งเมย์ด้วยเช่นกัน
 
           "เราพยายามปฎิเสธพี่เขาแล้วนะ เรา... เราไม่กล้าปฎิเสธน้ำใจพี่เขา"เจนเสียงเศร้าก้มหน้า
 
           "ตอแหล ! ตอแหลที่สุดเธอไปอ่อยเขาล่ะสิ ไอ้เพื่อนทรยศเธอก็รู้ว่าฉันชอบเขา ทำไมถึงทำกับเพื่อนรักของเธอแบบนี้ ห๊ะ เจน"เมย์โกรธมากกว่าเดิม
 
           "ไม่ใช่เลยนะ เธอเข้าใจเราผิดนะเมย์"เจนน้ำตาคลอลุกขึ้นจากโต๊ะ
 
           เพี๊ยะ !!! เมย์เผลอตบหน้าเจนไปด้วยความโมโห
 
           ทุกสายตามองมาที่ทั้งคู่อย่างลุ้นระทึก แต่แล้วเสียงเพื่อนในห้องก็ตะโกนว่า "เอาเลย ตบเลย"
 
           "ไอ้เพื่อนชั่วๆ แย่งคนที่เพื่อนรักแบบนี้ ตบครั้งเดียวไม่พอหรอกเมย์"เด็กผู้หญิงคนนึงพูด
 
           "ใช่ แบบนี้ต้องตบสั่งสอน"เด็กอีกคนพูด
 
           "คิดดูสิว่าถ้าเจนไม่ไปอ่อยพี่เขา ป่านนี้เธอคงได้ดอกกุหลาบจากพี่เขามาแล้ว"อีกคนพูดเสริม  
 
 
           สาระพัดคำพูดที่คอยยุให้เมย์โกรธ แต่แล้วในที่สุดเมย์ก็ตบเจนอย่าเลือดเย็น เพื่อนในห้องรุมมุงกันนับสิบ มีทั้งเสียงเชียร์และการถ่ายคลิปวิดีโอที่เตรียมลงสู่โลกออนไลน์
 
            และไม่นานนักคลิปที่เมย์ตบกับเจนเพื่อนรักตั้งแต่ประถม ก็ถูกเผยแพร่ในอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็ว
 
          เข้าสู่เทอม 2 เมย์ไม่สามารถติดต่อเจนได้เลย เธอเองก็รู้สึกผิดที่ทำลงไปแบบนั้น เธอรู้สึกผิดมาโดยตลอด เจนย้ายออกจากโรงเรียนไปตอนเทอม 1 หลังจากที่มีเรื่องราวกับตบตี และลงสู่เน็ต ทางครอบครัวของเจนจึงสั่งให้ย้ายสถานที่เรียน ส่วนเมย์ก็โดนตำหนิจากผู้คนรอบข้าง รวมทั้งสังคมบนโลกออนไลน์และคนในครอบครัว ทำให้เธอรู้ว่าเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบที่ทำไปเพราะความโกรธ กลับกลายเป็นแผลที่เจ็บฝังลึกมาถึงทุกวันนี้
 
          และแล้ววันสุดท้ายของการเรียนก็มาถึง วันนี้เป็นวันที่อำลารุ่นพี่ ม.3 ด้วยความที่ว่าโรงเรียนนี้มีแค่ชั้น ม.3 เท่านั้นและนักเรียนจะต้องพากันไปต่อ ม.4 ที่อื่น บ้างก็ไปเรียนด้วยกันเป็นกลุ่ม บ้างก็ไปเรยนกันเป็นคู่
 
          เพื่อนๆ ในห้องรวมทั้งเมย์พากันเดินเซ็นสมุดเฟรนชิป เมย์ให้เพื่อนเซ็นทีล่ะคน ทีล่ะคน จนมาถึง หน้าที่เมย์จองไว้สำหรับเจน เป็นกระดาษชมพูดลายการ์ตูนน่ารัก เมย์จ้องดูอยู่นานจนน้ำตาของเธอค่อยๆ ไหลออกมาหยดลงหน้าเฟรนชิปดังกล่าว
 
           "เราขอโทษนะเจน ที่เราทำไม่ดีกับเธอ เราขอโทษ"เมย์กอดสมุดนั่นและร้องไห้ เพื่อนๆในห้องต่างมองมาที่เธอ เพราะทุกคนรู้ว่ายังไงเมย์และเจนก็ไม่มีวันตัดสายสัมพันธ์ความเป็นเพื่อนไปได้
 
 
            ตกดึกเมย์ได้แต่นั่งเม่อ ต่อจากนี้เธอคงไม่มีเพื่อนดีๆแบบเจนอีกต่อไปแล้ว เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอเพื่อนแบบไหน ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เธออยากจะย้อนกลับไปแก้ไขให้มันดี ไม่ใช่ เลวร้ายแบบนี้
 
            "ติ๊งงง" เสียงเฟสเด้งขึ้น มีข้อความของใครบางคน ส่งเข้ามาในเฟสบุ๊ค
 
            มันเป็นข้อความของคนที่เธอรอคอยมาตลอด
            และมันก็มีความหมายมากๆ สำหรับเธอ
 
         "เมย์ เจนขอโทษนะที่เจนไม่ได้เซ็นเฟรนชิปส์ตามที่ได้สัญญาไว้ เจนอยากกอดลาเมย์เหมือนกันนะ เจนไม่เคยโกรธเมย์เลยนะ เพราะเราเป็นเพื่อนกันนี่นา ไม่ว่าเมย์จะทำไม่ดีกับเรายังไง แต่เราก็จะให้อภัยเมย์เสมอนะ แต่ว่าหลังจากที่เมย์ได้อ่านข้อความนี้ เจนคงไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว เจนขอให้เมย์มีความสุขมากๆนะ ลาก่อนนะเพื่อนรักของฉัน :')"
 
 
 
         เมย์ร้องไห้อยู่หน้าจอด้วยความเศร้าเสียใจ เธอได้รู้ครอบครัวของเจนว่า เจนป่วยหนักมาก และเธอก็เสียชีวิตในที่สุด ก่อนที่เธอจะลาโลกนี้ไปเธอได้ทิ้งท้ายให้ครอบครัว ส่งข้อความดังกล่าวให้กับเมย์ในวันที่เมย์เรียนจบชั้น ม.3 เจนจดข้อความนั้นไว้ในเฟรนชิปของเธอ และยังจดไว้หน้าที่เธอจองไว้ให้เมย์ เธอหวังมาตลอดว่าจะต้องได้ส่งข้อความนี้ให้เพื่อนรักของเธอสักวันด้วยตัวเอง แต่ก็จากลาโลกนี้ไปเสียก่อน
 
              แต่อย่างน้อยๆ มันก็ทำให้เมย์รู้ว่า เจนรักเมย์มากแค่ไหน และมันคงเป็นมิตรถาพที่ดีตลอดไป..
                                   และไม่มีวันที่เธอจะลืม ความเป็นเพื่อนของเธอกับเจน