ยัยขี้อายกับนายขี้แกล้ง

เลิกเรียน...
 
“อะไรเนี้ย !! นี้มันเรื่องบ้าอะไรฟ่ะ !!!”
 
“อืม..ใจเย็นๆก่อนนะจ๊ะ”
 
ฉันตะหวาดแว้ดออกมาในระหว่างที่กำลังเดินไปหอประชุมกับซันนี่
 
“ฉัน !! ฉัน!! ฉันไม่เก่งคีร์บอดนะ !”
 
อ๊าก !! โมโหเป็นบ้าโมโหจริงๆให้ตายสิ !! ไอโอก็ไม่มาอยู่เป็นเพื่อนเลย ! หนีกลับไปซะดื้อๆ ทิ้งท้ายไว้แค่ว่า ‘โชคดีแล้วกันนะยัยมะเขือเทศ’ ไอ้บ้าเอ้ย >[]< !! ใจร้ายใจดำที่สุด !!
 
“เสียดายนะ..กาวน์น่าจะมาด้วย แต่ช่วยไม่ได้นิเนอะ เค้าดันไม่ชอบอะไรพวกนี้ซะด้วย” กาวน์นะกาวน์ T^T นี้ก็ทิ้งฉันไปอีกคน ทำไมเพื่อนฉันถึงเป็นแบบนี้~
 
“อืม...ดูเหมือนจะถึงแล้วนะจ๊ะ เตรียมพร้อมรึยัง ฉันยังตื่นเต้นอยู่เลย” ซันเอามือวางบนอกตัวเอง ฉันแอบเห็นมือเธอสั่นๆด้วย แต่สู้ฉันไม่ได้หรอก ขามันสั่นจนก้าวไม่ออกแล้วล่ะ T^T
 
“ก็..ก็...ก็ดีนะ....ฉัน..ฉัน..ไม่กล้าอ่ะ” แม่จ้าพ่อจ้า มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะที่หนูจะทำอะไรแบบนี้ได้ TOT
 
“ไม่ได้หรอก เราตกลงแล้วก็ต้องไปให้ได้นะ” อ่า~ อย่าลากฉันเลยซันนี่ ตัวมันแข็งไปหมดแล้ว ฉันไม่อยากเห็นหน้าตานั่น
 
“อ่ะ !...จ๊ะเอ๋ !!”
 
“กรี๊ดดดดดด!!!”
 
เพี๊ยะ !!!
 
“อ๊ากกกก !!”
 
อ๊า O[a]O !! ฉันเผลอตบหน้าตาบอมเข้าซะแล้ว!! ช่วยไม่ได้นิ!ก็เล่นมาจ๊ะเอ๋ทั้งๆที่ฉันยังไม่พร้อม อย่ามาเล่นอะไรแบบนี้นะ !!
 
“ว้าย...พี่ค่ะเป็นอะไรมั้ย..” ซันเดินไปดูที่หน้าของตาบอม โห.....แดงเชียว ดูเหมือนฉันจะตบแรงไป
 
“อะไรน่ะ เกิดอะไรขึ้น !” เสียงพี่จอยส์ตะโกนมาแต่ไกล จนสุดท้ายมาหยุดอยู่ตรงตาบอม
 
“โหน้อง....สุดยอดอ่ะ มาเข้าชมรมพี่เถอะ” พี่ดรีมเอามือมาคลอเคลียกับมือฉัน
 
“อ่ะ...เอิ่ม....คือว่าหนู....” กรี๊ด! อย่าเข้ามาใกล้นะ เลือดกำเดาจะไหล =.,= !
 
“ไอ้ดรีม นั่นเด็กนะ..” อ่ะ อ้าว ? พี่เกมส์อยู่ด้วยหรอค่ะ ยังเถื่อนแบบหล่อๆเหมือนเดิมเลยนะค่ะ
 
“พอเถอะ น้องเขาอายใหญ่แล้ว ไอ้บอม..ไปล้างหน้าไป” พี่จอยส์สั่งการ ทำให้พี่ๆทั้งสองถอยห่างไป ส่วนพี่บอมค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้น โดยมีพี่จอยส์ยืนประคองอยู่ข้างๆ
 
“คนทำต้องพาไปนะ...”
 
ห๊า =///[]///= !! ไม่เอาอ่ะ ไม่ไปนะ แค่นี้ใจก็เต้นรัวจนจะเด้งออกมาอยู่แล้ว !
 
“หืม...เอางั้นหรอ น้องค่ะ ขอความร่วมมือหน่อยนะ” พี่จอยส์!! อย่ายิ้มให้หนูแบบจริงใจสิค่ะ !เดี๋ยวหนูจะบอกปฏิเสธไม่ได้ TT !!
 
“เอ่อ.....คือหนู....”
 
“เอาสิพาย เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อนก็ได้นะ” ซันนี่ที่รัก ขอบใจมากจ๊ะ T^T
 
“อ่อ.....น้องไวโอลินสินะ โทษทีนะ แต่น้องต้องรีบมาดูโน้ตก่อนแล้วล่ะ เวลาจะไม่มีแล้ว” พี่จอยส์พูดขัดขึ้น
 
“อ่อ..ค่ะ งั้นพาย ฉันไปซ้อมก่อนนะ ขอโทษที” ฉันทำมือโบกๆ เพื่อให้ซันไปซ้อมก่อนเลย ง่า !! ตอนนี้ก็เหลือฉันกับตาบอมสองคนน่ะเส่ !!
 
“ไง มือหนักเอาการนะครับน้อง”
 
“...” ขอ...ขอไม่พูดนะค่ะ =/////=
 
“กลัวพี่หรอ แต่พี่แสบหน้าหมดแล้วล่ะ”
 
“...” เรื่อง...เรื่องของพี่ค่ะ =/////=
 
“หืม...พี่ยังไม่ได้ถามชื่อเลยนี้..”
 
“...” ละ...ล้างหน้าสักทีเถอะค่ะ ถึงแล้วนะ =////=
 
ซู่ ซุม~~!! ฟืดๆๆ.....ซุมๆๆ....แปะๆ...ติ่งๆ..
 
“...” พี่ล้างหน้าได้สะอาดมาก =////=
 
“นี่....หน้าพี่ยังแดงอยู่มั้ย?”
 
อ่ะ... ผู้ชายอะไรเวลาไหนก็หล่อแหะ ถึงใบหน้าของเขาจะมีแต่น้ำเป็นหยดๆก็เถอะ แต่ผมที่เปียกโชคของเขามันทำให้เขาดูเซ็กซี่มากขึ้น ใบหน้าขาวสะอาดของเขา ฉันชักอยากจะสัมผัสใบหน้านุ่มนิ่มนั่นจัง...
 
ไม่ได้สิ! ฉันคิดอะไรอยู่เนี้ย !
 
“เงียบเลยนะ พี่หล่อล่ะสิ” ตาบอมยักคิ้วใส่ข้างหนึ่ง
 
“ใคร..ใครว่าล่ะ !”
 
“อ้าว....พูดกับเค้าได้ด้วยหรอ?” ฉันก็ต้องพูดได้สิย่ะ !!
 
“>หน้าบึ้ง<”
 
“ฮ่าฮ่า พี่ล้อเล่นน่า ไม่โกรธพี่นะ” ว่าแล้วก็เอามือนุ่มนิ่มนั่นมาลูบบนหัวของฉัน
 
อยากกุมมือนั่นจัง....
 
“เอามือ..ออกไปนะ” ฉันใช้มือของตัวเองปัดมือของเค้าออก
 
“หึหึ อย่าเพิ่งได้ใจไป..เดี๋ยวพอถึงเวลาซ้อม พี่จะไม่ใจดีแบบนี้หรอกนะ เพราะงั้นรีบๆกอบโกยความสุขที่มีอยู่ซะ”
 
ทำไมต้องยิ้มหน้าทะเล้นแบบนั่นนะ =////= ไม่รู้ตัวหรอว่านายน่ะ....
 
น่ารักมากเลยนะ..