ยัยขี้อายกับนายขี้แกล้ง

กลับถึงบ้าน...
 
“ห๊า!อิ่มจังเลย!”
 
ฉันเดินเอาผ้าเช็ดหัวไปตามทางบันไดเพื่อจะไปกินข้าว แม่ได้ยินจึงถามขึ้น
 
“ไปกินอะไรมาพาย?แม่อุตส่าเตรียมกับข้าวไว้ตั้งเยอะ!” แม่ทำหน้าบูดบึ้ง
 
“พายให้เจ้าโอเลี้ยงไอติมแล้ว ได้กินตั้งสองแก้วแน่ะ !!” ฉันชูสองนิ้วไปทางแม่ แม่ทำหน้างงนิดหน่อย
 
“โอ? ฟันโอน่ะหรอ..หลานของยายมารีน่ะนะ?”
 
“อืมใช่!...เมื่อวานฟันโอมันก็เอาการ์ตูนมาให้ แต่เป็นยายมาแทน” ฉันขำนิดหน่อย
 
“เห็นยายมารีแกบอกว่า..ฟันโอมันชอบพายไม่ใช่หรอ ^^?” ห๊า =___=?
 
“จะบ้าหรอแม่! เพื่อนกัน!”
 
“วันนี้พาไปกินไอติมด้วยนี่ อิจฉาวัยรุ่นจริ๊งจริง” จากนั้นแม่ก็เดินลอยละลิ่วหายไปในครัว ปล่อยให้ฉันยืนงงในดงหญ้าอยู่ตั้งนาน อ๊าก! แม่พูดบ้าอะไรน่ะ !
 
 เช้าวันรุ่งขึ้น..
 
“ห้าววว...ง่วงเป็นบ้าเลย”
 
“ก็กลับไปนอนซะสิ”
 
“กวนแล้วนะเธอ วันนี้เลี้ยงข้าวฉันเลยนะ”
 
“เลี้ยงเรื่องอะไรย่ะ!! เมื่อวานนายทำฉันวุ่นวายเองนี่ ฮ่า ฮ่า ได้ตั้งสองแก้ว!”
 
วันนี้ฉันเดินมาร.ร.กับฟันโอ เพราะเขาและฉันอยู่ร.ร.เดียวกัน ก่อนออกจากบ้านคุณยายทำข้าวกล่องให้ตาโอด้วย มีของฉันด้วยนะ คุณยายใจดีจริงๆเลย ฮ่าฮ่า
 
“ว่าแต่เธออยู่ห้องไหนล่ะ?” นายโอถามขึ้น
 
“ห้อง3น่ะ”
 
“อ้าว!? ฉันก็ห้อง3นะ!” โอทำตาเหลือกใส่ฉันเมื่อรู้ว่าได้อยู่ห้องเดียวกัน
 
“นรกยังไม่จบล่ะสินะ เห้อ~~” ฉันถอนหายใจยาว แกล้งพูดให้ตาโอโมโหเล่นแต่ไม่ใช่!ตานี้ยิ่งชอบใจใหญ่เลย ไอ้ตัวประหลาดเอ้ย!!
 
“อยู่กับฉันสนุกจะตาย มานี้เลยยัยมะเขือเทศอัดกระป๋อง!” ตาโอเอาแขนมาล็อคคอฉันแล้วเอามืออีกข้าง ปั่นหัวเล่น กรี๊ดดดด! ผมฉ้าน~!
 
“ปล่อยนะปล่อย! ผมฉันผมฉัน!ตาบ้าเอ้ย!” กร๊าซซซซ! ฉันจะฆ่าแกไอ้โอ!!
 
“เอ่อ....น้องครับ...เล่นอะไรกัน?” เสียงคุ้นๆ!?...แต่ช่างเถอะ!
 
“ช่วยด้วยค่า TOT !!” ฉันดัดเสียงหวานๆเพื่อขอความช่วยเหลือ ทั้งๆที่กำลังก้มหน้าอยู่
 
“ผมแค่เล่นกันครับพี่” โอพูดด้วยเสียงมีน้ำโหนิดหน่อย ตานี้เมื่อไหร่จะเอามือออกไปนะ!?
 
“แต่ว่าน้องผู้หญิงเขา....เอ๋..น้องหน้าคุ้นๆนะครับ?” คุ้นบ้าอะไรตอนนี้ล่ะ! ช่วยฉันก่อนเส่!
 
“ไหนลองเงยหน้าขึ้นหน่อย...” พี่ผู้ชายตรงหน้ากำลังจะเอามือมาจับหน้าฉัน แต่โดนโอพูดขว้างไว้ก่อน
 
“ยัยนี้หน้าเหมือนญาติพี่รึไง?ทำไมต้องดูหน้าด้วย!?” หว้า!เจ้าบ้า! ปากหมาจริงๆ >< !
 
“โอ..แกเอามือออกไปก่อนเส่!” ฉันแกะมือของโอที่กำลังล็อคคอฉันให้ก้มหน้าลง
 
“งั้นพี่ไปก่อนล่ะกัน...เล่นกันเบาๆนะครับ” ฉันเห็นขาพี่คนนั้นเดินลิบไปแล้ว
 
“อะไรกัน..ทำเป็นเก่ง เสียงดีซะอย่างทำอะไรไม่ได้เลย”
 
ปั้ก!!
 
“โอยยยย!!!....โอ๊ยยย!!...อ๊ากกกก!!”
 
“อ๊าย! พอแล้ว ฉันต่อยหมัดเดียวทำเอฟเฟ็กซะเยอะเลยนะ!” กว่าจะเอามือออก อดเห็นหน้าพี่คนนั้นเลย..ถ้าเจอคราวหน้าจะต่อยให้! บอกให้ช่วยกลับเดินหนี เชอะ!!
 
“เมื่อกี้ญาติเธอหรอ?” โอทำหน้ากวนโอ้ย
 
“ญาติฝ่ายหมาแกมั้งโอ?” ฉันเลยแกล้งทำหน้าใสซื่อใส่ สะใจโว้ยยย !!
 
“ยัยตัวแสบ จะเอาอีกใช่มั้ย!!?” โอทำมือจะล็อคคอฉันอีกรอบ จะอยู่ทำไมล่ะ! ก็วิ่งสิคร้าบ >_< !!
 
ณ ห้องเรียน
 
“ไอ้โออออ!!”
 
“อะไร!..เธอจะเรียกเสียงดังหาอะไรเนี้ย!?”
 
“เพื่อน...เพื่อนใหม่เต็มเลยฉันกลัวจัง” ฉันเกาะแขนโอ แล้วน้ำตาคลอเบ้า
 
“ขี้แยเป็นบ้าเลย ผู้หญิงอะไร..ก็ลองไปทักเค้าดูสิ!” โอผลักฉันไปชนกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง กรี๊ดดดด!! แม่เจ้า เธอช่างนักเลงเหลือเกิน ใส่ตุ้มหู ตัดผมสั้น ผมเป็นลอน สีน้ำตาลแดง หน้าโหดๆ ใส่กระโปรงสั้น พับแขนเสื้อ โอ้ว!! นักเรียนเลวชัดๆ O[]O !!
 
“ขอ...ขอ...ขอโทษ....นะ...ค่ะ” กลัวเว้ยกลัว !!
 
“ห๊ะ!!อะไรนะ เอาใหม่สิ!!” แว๊ก!! อย่าตะโกนเส่ยัยบ้า!
 
“ฉัน...ฉันขอโทษนะ!” สุดเสียงแล้วนะ =A= !!
 
“อ่อ..ไม่เป็นไร ว่าแต่อยู่ทับสามหรอเธอน่ะ!?” อ้าว!? นึกว่าจะเอาไม้หน้าสามมาฟาดหน้าฉันซะอีก พอลองมองดีๆเวลายิ้มยัยนี้ก็น่ารักแบบเท่ๆแหะ จะเป็นคนดีรึเปล่าน่า~
 
“ฉันชื่อพายนะ....ยะ..อยู่ทับสาม” กล้าหน่อยสิ!! ฉันจะมีเพื่อนใหม่แล้วนะ
 
“ฉันชื่อกาวน์ ทับสามเหมือนกัน ยินดีที่ได้รู้จัก” ว้าว *0* เธอยื่นมือมาให้ฉันจับด้วย ทำไมถึงดูเป็นผู้ใหญ่จังเลยนะ ไม่เหมือนเด็กม.4 เลย ~~
 
“ยิน..ยินดีที่ได้รู้จัก..เช่น..เช่นกัน..” ฉันยื่นมือไปจับ เราทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วยิ้มให้
 
“กลัวฉันหรอ เสียงสั่นเชียว” เธอยิ้มมุมปากเล็กน้อย กลัวจะเป็นทอมแล้วหลงเสน่ห์ฉันนะเนี้ย !
 
“ก็..นิดหน่อย..ฉัน..ขี้อายน่ะ” หว้า! ยิ่งพูดยิ่งอาย วิ่งไปหาโอดีกว่า >O< !!
 
ตึก ตึก ตึก
 
“อ่ะ อ้าว? วิ่งไปซะแล้ว ไปหาแฟนหรอนั่น?” กาวน์บ่นกับตัวเองแล้วเดินไปหาพาย
 
“โอๆๆ ฉันมีเพื่อนแล้ว !!”
“เห้อ~ ....ดีใจด้วยนะยัยมะเขือเทศอัดกระป๋อง” โอเอามือมาลูบหัวฉัน โถ ไอ้เปรตเอ้ย!สูงจริง!
 
“ดีใจแค่เนี้ย ! แล้วนายไม่ไปหาเพื่อนรึไง?” ฉันลากเก้าอี้มานั่งกับฟันโอ
 
“ไม่ล่ะ..ฉันไม่ชอบสุงสิงกับใคร มีเธอเป็นเพื่อนคนเดียวก็พอแล้วล่ะ” โอยิ้มนิดหน่อย
 
“ว่าไงพาย นี้แฟนหรอ?”
 
“แว๊ก!! กาวน์!? ตกใจหมดเลยนะ” หัวใจแทบหลุดออกมาเต้นกังนัมข้างนอกแน่ะ =A= !
 
“ตกใจอะไร? (^_^ ) ( ^_^) เฮ้!นายชื่ออะไรล่ะ?” กาวน์หันไปถามโอ
 
“ฟันโอ” โอตอบเสียงนิ่ง
 
“ฉันกาวน์ แฟนพายล่ะสินะ เหมาะกันจัง”
 
“เฮ้!!!ไม่ใช่ซะหน่อยอย่ามั่วสิกาวน์!!” ฉันหันไปตวาดใส่กาวน์ เธองงนิดหน่อยแต่ก็กลับมายิ้มหน่อยๆเหมือนเดิม
 
“แอบชอบเขาล่ะสิ ^^” กาวน์เดินมากระซิบข้างๆหู
 
“ม่ายช่าย!!! ฉันไม่ได้ชอบใครทั้งนั้น โอก็แค่เพื่อน พอเถอะ!” ทีนี้เป็นโอแทนที่ทำหน้างง
 
“อะไรกัน?..แปปเดียวเธอก็ปรับสภาพเข้ากับฉันได้แล้วนิ ไม่ตะกุกตะกักแล้ว ^^”   เออใช่!!...ลืมตัว
 
“แหะๆ”
 
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ยัยเบอะ!” ตาโอเขกหัวฉันไปทีหนึ่ง แกเป็นผู้ชายนะ แกล้งผู้หญิงแบบนี้ได้ไง
 
“เออนี้...พายกับฟันโอ เห็นผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ขิขุหน่อยๆม่ะ?”
 
“พี่จอยส์หรอ?”
 
“มันจะใช่ซะที่ไหนล่ะยัยบื้อ! ถ้าหาง่ายขนาดนั้นเค้าคงไม่มาถามพวกเราหรอก ดูหน้าร.ร.ก็มีรูปพวกนั่นเต็มไปหมดแล้ว!” ตานี้ก็ยังคงเขกหัวฉัน เช่นเดิม เกินไปแล้วนะ!
 
“ก็นะ...อยู่ในห้องนี้ล่ะ ที่ไหนมีไทยมุง ที่นั่นมียัยนั่น..” พอกาวน์พูดจบ โอก็ชี้นิ้วไปที่นอกหน้าต่าง ตึกตรงข้ามกำลังมีไทยมุงเกิดขึ้น
 
“เฮ้! นั่นมันเรื่องอะไรน่ะ!?” เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในห้องถามขึ้น
 
“เฮ้ย!มีผู้หญิงอยู่ในวงล้อมผู้ชาย!!” เพื่อนผู้ชายอีกคน
 
“ต๊าย....ชะนีโดนแย่งหรอ..” ประโยคสุดท้ายมาจากเพื่อนที่นั่งอยู่ด้านหน้าฉันนั่นเอง ปากเสียจัง
 
“ฉันคงต้องไปแล้ว เดี๋ยวมานะ!” กาวน์พูดเสร็จ ก็วิ่งออกไปจากห้อง เธอชอบเป็นไทยมุงงั้นหรอ!?
 
“โอ กาวน์เป็นพวกไทยมุงงั้นหรอ?”
 
“ไม่ม้าง หน้าตาแบบนั้น...ไปหาเพื่อนมั้ง...”
 
“เพื่อนที่ไหนล่ะ?” โอเงียบไปสักพัก แล้วเขาก็ชี้ไปนอกหน้าต่างที่เดิม
 
“นั่นไง กาวน์โผล่มาแล้ว” ห๊า!! กาวน์วิ่งเตะ ต่อย ตัด พวกผู้ชายเข้าไปในวงล้อมแล้ว เธอกำลังทำอะไรน่ะ สถานการณ์ชุลมุลมากเลย ถ้าฉันเสนอตัวไปด้วยมีหวังตายตั้งแต่ขึ้นไปเหยียบชั้นนั้นแล้ว...
 
“อ่ะ กาวน์ออกมาแล้ว..” โอยังคงบรรยายบรรยากาศ กาวน์จูงมือผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากกลุ่มแล้ววิ่งลงบันไดไป มองจากที่ไกลๆไม่ค่อยจะเห็นเลยแหะ กลุ่มไทยมุงเริ่มจาง พร้อมกับเสียงวิ่งขึ้นมาถึงห้อง
 
“ไปซื้อน้ำแปปนะ” โอเดินลิ่วๆออกจากห้องไปซื้อน้ำซะงั้น 2นาทีกาวน์ก็วิ่งมาถึงห้องพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา ทั้งสองคนวางก้นแมะลงบนที่นั่ง
 
“กาวน์ เป็นไงบ้าง ว่าแต่นี้ใครหรอ?” ว้าว! ผู้หญิงคนนี้น่ารักจัง น่ารักนะแต่ไม่สวย เธอขิขุโครตๆเลยอ่ะ > w < !!
 
“อ่อ.....เพื่อน...ฉัน....น่ะ...ห๊า” กาวน์พูดเสียงเบาเพราะหายใจไม่ทัน ผู้หญิงคนข้างๆเหงื่อซึมเต็มหน้า เธอยิ้มให้ฉันและแนะนำตัว
 
“ฉันชื่อซันนี่ เรียกว่าซันก็ได้...เธอล่ะ..” ชื่อซันหรอ ? เขาจะว่าเธอเป็นผู้ชายรึเปล่านะ !?
 
“ฉันชื่อเพทาย เรียกว่า พาย ก็ได้นะ ^^”
 
“เอ๋!!! เธอชื่อเพทายหรอ!ทำไมไม่บอกฉันบ้างล่ะ!?” กาวน์ตะโกนขึ้น
 
“ก็..ถึงจะพูดไปก็ไม่มีใครเรียกอยู่แล้ว ฉันเลยไม่อยากบอกน่ะ พายเรียกง่ายกว่าเยอะ”
 
“อื้ม...แล้วแต่เธอ...ว่าแต่เธอมีน้ำเย็นๆให้กินมั้ย?”
 
“น้ำหรอ...ไม่มะ..”
 
ตึง !!
 
เสียงวางขวดเป๊ปซี่ น้ำแดง น้ำเขียว และสไปร์ดังสนั่น ตาโอมองหน้าซันนี่นิ่งๆ
 
“เธอนั่งที่ฉันแหะ” ซันนี่เลิ่กลั่กจะลุกขึ้นแต่โอสั่งห้ามไว้ก่อน
 
“ไม่ต้องลุก เดี๋ยวฉันจะไปเอาเก้าอี้มานั่งเอง ไม่เป็นไร”
 
“ขอบใจจ๊ะ” ซันนี่มองขวดน้ำบนโต๊ะ กาวน์ก็เช่นเดียวกันจนโอพูดขึ้น
 
“ตามสบาย..”
 
ควับ! ควับ!   เสียงคว้าขวดน้ำแดงและเป๊ปซี่ของทั้งสองสาวกาวน์และซันนี่ โอรู้ได้ไงน่ะ ว่าทั้งสองอยากจะกิน
 
“ฮ้า!!สดชื่น ขอบใจนะฟันโอ ถ้าไม่ได้นายฉันตายแน่ๆ!” กาวน์พูดขอบคุณและยกกระดกเป็ปซี่ต่อ
 
“ขอบใจเหมือนกันจ๊ะ ฟันโอ เธอเป็นคนดีจริงๆไว้ฉันจะเลี้ยงข้าวเธอนะ”
 
“ไม่เป็นไร..พาย สไปร์ของเธอ” โอยื่นขวดสไปร์มาให้ฉัน ใช่เลย!!ฉันชอบสไปร์มากๆนายนี่รู้ใจฉันจริงๆ >< !!
 
“ขอบใจ!” ฉันยกกระดกพร้อมกับชูนิ้วโป่งให้ สดชื่นเป็นบ้า~~!!
 
“ออดเข้าแล้ว รีบๆกินล่ะพวกเธอ” โอเปิดขวดน้ำเขียวยกกระดกเร็วกว่า พวกเราสี่คนแข่งกันกินน้ำจนอิ่มท้อง แล้วอาจารย์ก็เข้า
 
พักเที่ยง...
 
“ห๊า!! ขึ้นผิดตึก!!?” ฉันทุบโต๊ะแล้วทำหน้าเหวอ ผู้หญิงอะไรหลงๆลืมๆ!!
 
“อืม...ใช่จ๊ะ” ยังจะยิ้มอีกนะค่ะ =.,=
 
“เธอนี้...ซื่อบื้อดีจัง = =’’ ตาโอพูดตรงเกินไปแล้ว..
 
“นั่นแหละ...ยัยซัน ตัวถ่วงของกลุ่ม หะๆ” แรงส์ยิ่งกว่าของตาโอ =O=
 
“ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า ^^” ก็ยังคงยิ้ม =.,=
 
“ว่าแต่....พวกเธอมาจากร.ร.ไหนกันล่ะ ฉันมาจาก ร.ร. K” ฉันถามขึ้น
 
“ฉันมาจาก ร.ร.Q ยัยนี้ก็เหมือนกัน” กาวน์ชี้นิ้วไปที่ซันนี่
 
“ฉันมาจาก ร.ร.P” ตาโอพูด ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องนายซะหน่อย = =
 
“อ้าว!? ฉันนึกว่าพายกับฟันโอจะมาจากที่เดียวกันซะอีกนะ !” ซันนี่ทำหน้าตาตื่น
 
“เปล่าหรอก บ้านเราอยู่ใกล้กันน่ะ”
 
“อ่อ จ๊ะ” ซันนี่พยักหน้านิดหน่อย
 
“อ่อนี้! ฉันได้ยินมาว่าวงเอฟซิกจะมานี่ด้วยนะ” กาวน์พูดขึ้น
“วะ...วงเอฟซิก *0*” อุว้าววว~! ฉันไม่คิดว่าเค้าจะมาห้องเราเลยนะ ตื่นเต้นดีจัง
 
“วงเอฟซิกหรอ...ใครมาบ้างอ่ะ?” ซันนี่เอียงคอถาม มีเสียงหนุ่มๆดังมาแว่วๆ(?)
 
“น่าจะ...พวกพี่จอยส์น่ะแหละ เห็นว่าจะมาเลือกคนเข้าวงน่ะ..” กาวน์ชี้แจ้ง ฉันและซัน ทำหน้าเหวอหวา
 
เลือกคนเข้าวงหรอ *0* !
 
“เห็นว่ารับทั้งชายและหญิงด้วย..” กาวน์ม้วนผมพร้อมทำหน้ายิ้มแย้ม
 
“โอ! ฉันอยากเข้า ! พี่ดรีม~ รอหนูก่อนนะค่ะ..” ฉันแอบเช็ดน้ำลายที่ย้อยลงมา ไอ้โอหันมามองแบบเอือมๆ
 
“มองอะไร!” ฉันหันไปตวาด
 
“มองคนบ้าผู้ชาย” “อะไรนะ อีตาบ้านี้ >O< !!” มาว่าฉันบ้าผู้ชายหรอ นี้มันก็เกินไปน๊า !
 
ฉันวิ่งไล่ทุบตาโอ แล้วนายนั่นก็วิ่งหนี เราเล่นกันอยู่สักพักเสียงออดก็ดัง
 
“อ่า....หมดเวลาแล้วหรอเนี้ย” ตาโอบ่นออกมานิดหน่อย หลังจากที่เรามานั่งที่กันแล้ว
 
ทำ...ทำไม ? แกไม่เหนื่อยเลยหรอห้ะ = o =;
 
“จำไว้เลยนะไอ้โอ” ฉันพูดพร้อมทำท่าแลบลิ้นใส่
 
“จะจำเอาไว้ตลอดชีวิตเลย ♥”
 
กร๊าซซซซซซ!! ยังจะมากวนนะ เจ้าบ้า !!