ยัยขี้อายกับนายขี้แกล้ง

กลับถึงบ้าน...

 

“ห๊า!อิ่มจังเลย!”

 

ฉันเดินเอาผ้าเช็ดหัวไปตามทางบันไดเพื่อจะไปกินข้าว แม่ได้ยินจึงถามขึ้น

 

“ไปกินอะไรมาพาย?แม่อุตส่าเตรียมกับข้าวไว้ตั้งเยอะ!” แม่ทำหน้าบูดบึ้ง

 

“พายให้เจ้าโอเลี้ยงไอติมแล้ว ได้กินตั้งสองแก้วแน่ะ !!” ฉันชูสองนิ้วไปทางแม่ แม่ทำหน้างงนิดหน่อย

 

“โอ? ฟันโอน่ะหรอ..หลานของยายมารีน่ะนะ?”

 

“อืมใช่!...เมื่อวานฟันโอมันก็เอาการ์ตูนมาให้ แต่เป็นยายมาแทน” ฉันขำนิดหน่อย

 

“เห็นยายมารีแกบอกว่า..ฟันโอมันชอบพายไม่ใช่หรอ ^^?” ห๊า =___=?

 

“จะบ้าหรอแม่! เพื่อนกัน!”

 

“วันนี้พาไปกินไอติมด้วยนี่ อิจฉาวัยรุ่นจริ๊งจริง” จากนั้นแม่ก็เดินลอยละลิ่วหายไปในครัว ปล่อยให้ฉันยืนงงในดงหญ้าอยู่ตั้งนาน อ๊าก! แม่พูดบ้าอะไรน่ะ !

 

 เช้าวันรุ่งขึ้น..

 

“ห้าววว...ง่วงเป็นบ้าเลย”

 

“ก็กลับไปนอนซะสิ”

 

“กวนแล้วนะเธอ วันนี้เลี้ยงข้าวฉันเลยนะ”

 

“เลี้ยงเรื่องอะไรย่ะ!! เมื่อวานนายทำฉันวุ่นวายเองนี่ ฮ่า ฮ่า ได้ตั้งสองแก้ว!”

 

วันนี้ฉันเดินมาร.ร.กับฟันโอ เพราะเขาและฉันอยู่ร.ร.เดียวกัน ก่อนออกจากบ้านคุณยายทำข้าวกล่องให้ตาโอด้วย มีของฉันด้วยนะ คุณยายใจดีจริงๆเลย ฮ่าฮ่า

 

“ว่าแต่เธออยู่ห้องไหนล่ะ?” นายโอถามขึ้น

 

“ห้อง3น่ะ”

 

“อ้าว!? ฉันก็ห้อง3นะ!” โอทำตาเหลือกใส่ฉันเมื่อรู้ว่าได้อยู่ห้องเดียวกัน

 

“นรกยังไม่จบล่ะสินะ เห้อ~~” ฉันถอนหายใจยาว แกล้งพูดให้ตาโอโมโหเล่นแต่ไม่ใช่!ตานี้ยิ่งชอบใจใหญ่เลย ไอ้ตัวประหลาดเอ้ย!!

 

“อยู่กับฉันสนุกจะตาย มานี้เลยยัยมะเขือเทศอัดกระป๋อง!” ตาโอเอาแขนมาล็อคคอฉันแล้วเอามืออีกข้าง ปั่นหัวเล่น กรี๊ดดดด! ผมฉ้าน~!

 

“ปล่อยนะปล่อย! ผมฉันผมฉัน!ตาบ้าเอ้ย!” กร๊าซซซซ! ฉันจะฆ่าแกไอ้โอ!!

 

“เอ่อ....น้องครับ...เล่นอะไรกัน?” เสียงคุ้นๆ!?...แต่ช่างเถอะ!

 

“ช่วยด้วยค่า TOT !!” ฉันดัดเสียงหวานๆเพื่อขอความช่วยเหลือ ทั้งๆที่กำลังก้มหน้าอยู่

 

“ผมแค่เล่นกันครับพี่” โอพูดด้วยเสียงมีน้ำโหนิดหน่อย ตานี้เมื่อไหร่จะเอามือออกไปนะ!?

 

“แต่ว่าน้องผู้หญิงเขา....เอ๋..น้องหน้าคุ้นๆนะครับ?” คุ้นบ้าอะไรตอนนี้ล่ะ! ช่วยฉันก่อนเส่!

 

“ไหนลองเงยหน้าขึ้นหน่อย...” พี่ผู้ชายตรงหน้ากำลังจะเอามือมาจับหน้าฉัน แต่โดนโอพูดขว้างไว้ก่อน

 

“ยัยนี้หน้าเหมือนญาติพี่รึไง?ทำไมต้องดูหน้าด้วย!?” หว้า!เจ้าบ้า! ปากหมาจริงๆ >< !

 

“โอ..แกเอามือออกไปก่อนเส่!” ฉันแกะมือของโอที่กำลังล็อคคอฉันให้ก้มหน้าลง

 

“งั้นพี่ไปก่อนล่ะกัน...เล่นกันเบาๆนะครับ” ฉันเห็นขาพี่คนนั้นเดินลิบไปแล้ว

 

“อะไรกัน..ทำเป็นเก่ง เสียงดีซะอย่างทำอะไรไม่ได้เลย”

 

ปั้ก!!

 

“โอยยยย!!!....โอ๊ยยย!!...อ๊ากกกก!!”

 

“อ๊าย! พอแล้ว ฉันต่อยหมัดเดียวทำเอฟเฟ็กซะเยอะเลยนะ!” กว่าจะเอามือออก อดเห็นหน้าพี่คนนั้นเลย..ถ้าเจอคราวหน้าจะต่อยให้! บอกให้ช่วยกลับเดินหนี เชอะ!!

 

“เมื่อกี้ญาติเธอหรอ?” โอทำหน้ากวนโอ้ย

 

“ญาติฝ่ายหมาแกมั้งโอ?” ฉันเลยแกล้งทำหน้าใสซื่อใส่ สะใจโว้ยยย !!

 

“ยัยตัวแสบ จะเอาอีกใช่มั้ย!!?” โอทำมือจะล็อคคอฉันอีกรอบ จะอยู่ทำไมล่ะ! ก็วิ่งสิคร้าบ >_< !!

 

ณ ห้องเรียน

 

“ไอ้โออออ!!”

 

“อะไร!..เธอจะเรียกเสียงดังหาอะไรเนี้ย!?”

 

“เพื่อน...เพื่อนใหม่เต็มเลยฉันกลัวจัง” ฉันเกาะแขนโอ แล้วน้ำตาคลอเบ้า

 

“ขี้แยเป็นบ้าเลย ผู้หญิงอะไร..ก็ลองไปทักเค้าดูสิ!” โอผลักฉันไปชนกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง กรี๊ดดดด!! แม่เจ้า เธอช่างนักเลงเหลือเกิน ใส่ตุ้มหู ตัดผมสั้น ผมเป็นลอน สีน้ำตาลแดง หน้าโหดๆ ใส่กระโปรงสั้น พับแขนเสื้อ โอ้ว!! นักเรียนเลวชัดๆ O[]O !!

 

“ขอ...ขอ...ขอโทษ....นะ...ค่ะ” กลัวเว้ยกลัว !!

 

“ห๊ะ!!อะไรนะ เอาใหม่สิ!!” แว๊ก!! อย่าตะโกนเส่ยัยบ้า!

 

“ฉัน...ฉันขอโทษนะ!” สุดเสียงแล้วนะ =A= !!

 

“อ่อ..ไม่เป็นไร ว่าแต่อยู่ทับสามหรอเธอน่ะ!?” อ้าว!? นึกว่าจะเอาไม้หน้าสามมาฟาดหน้าฉันซะอีก พอลองมองดีๆเวลายิ้มยัยนี้ก็น่ารักแบบเท่ๆแหะ จะเป็นคนดีรึเปล่าน่า~

 

“ฉันชื่อพายนะ....ยะ..อยู่ทับสาม” กล้าหน่อยสิ!! ฉันจะมีเพื่อนใหม่แล้วนะ

 

“ฉันชื่อกาวน์ ทับสามเหมือนกัน ยินดีที่ได้รู้จัก” ว้าว *0* เธอยื่นมือมาให้ฉันจับด้วย ทำไมถึงดูเป็นผู้ใหญ่จังเลยนะ ไม่เหมือนเด็กม.4 เลย ~~

 

“ยิน..ยินดีที่ได้รู้จัก..เช่น..เช่นกัน..” ฉันยื่นมือไปจับ เราทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วยิ้มให้

 

“กลัวฉันหรอ เสียงสั่นเชียว” เธอยิ้มมุมปากเล็กน้อย กลัวจะเป็นทอมแล้วหลงเสน่ห์ฉันนะเนี้ย !

 

“ก็..นิดหน่อย..ฉัน..ขี้อายน่ะ” หว้า! ยิ่งพูดยิ่งอาย วิ่งไปหาโอดีกว่า >O< !!

 

ตึก ตึก ตึก

 

“อ่ะ อ้าว? วิ่งไปซะแล้ว ไปหาแฟนหรอนั่น?” กาวน์บ่นกับตัวเองแล้วเดินไปหาพาย

 

“โอๆๆ ฉันมีเพื่อนแล้ว !!”

“เห้อ~ ....ดีใจด้วยนะยัยมะเขือเทศอัดกระป๋อง” โอเอามือมาลูบหัวฉัน โถ ไอ้เปรตเอ้ย!สูงจริง!

 

“ดีใจแค่เนี้ย ! แล้วนายไม่ไปหาเพื่อนรึไง?” ฉันลากเก้าอี้มานั่งกับฟันโอ

 

“ไม่ล่ะ..ฉันไม่ชอบสุงสิงกับใคร มีเธอเป็นเพื่อนคนเดียวก็พอแล้วล่ะ” โอยิ้มนิดหน่อย

 

“ว่าไงพาย นี้แฟนหรอ?”

 

“แว๊ก!! กาวน์!? ตกใจหมดเลยนะ” หัวใจแทบหลุดออกมาเต้นกังนัมข้างนอกแน่ะ =A= !

 

“ตกใจอะไร? (^_^ ) ( ^_^) เฮ้!นายชื่ออะไรล่ะ?” กาวน์หันไปถามโอ

 

“ฟันโอ” โอตอบเสียงนิ่ง

 

“ฉันกาวน์ แฟนพายล่ะสินะ เหมาะกันจัง”

 

“เฮ้!!!ไม่ใช่ซะหน่อยอย่ามั่วสิกาวน์!!” ฉันหันไปตวาดใส่กาวน์ เธองงนิดหน่อยแต่ก็กลับมายิ้มหน่อยๆเหมือนเดิม

 

“แอบชอบเขาล่ะสิ ^^” กาวน์เดินมากระซิบข้างๆหู

 

“ม่ายช่าย!!! ฉันไม่ได้ชอบใครทั้งนั้น โอก็แค่เพื่อน พอเถอะ!” ทีนี้เป็นโอแทนที่ทำหน้างง

 

“อะไรกัน?..แปปเดียวเธอก็ปรับสภาพเข้ากับฉันได้แล้วนิ ไม่ตะกุกตะกักแล้ว ^^”   เออใช่!!...ลืมตัว

 

“แหะๆ”

 

“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ยัยเบอะ!” ตาโอเขกหัวฉันไปทีหนึ่ง แกเป็นผู้ชายนะ แกล้งผู้หญิงแบบนี้ได้ไง

 

“เออนี้...พายกับฟันโอ เห็นผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ขิขุหน่อยๆม่ะ?”

 

“พี่จอยส์หรอ?”

 

“มันจะใช่ซะที่ไหนล่ะยัยบื้อ! ถ้าหาง่ายขนาดนั้นเค้าคงไม่มาถามพวกเราหรอก ดูหน้าร.ร.ก็มีรูปพวกนั่นเต็มไปหมดแล้ว!” ตานี้ก็ยังคงเขกหัวฉัน เช่นเดิม เกินไปแล้วนะ!

 

“ก็นะ...อยู่ในห้องนี้ล่ะ ที่ไหนมีไทยมุง ที่นั่นมียัยนั่น..” พอกาวน์พูดจบ โอก็ชี้นิ้วไปที่นอกหน้าต่าง ตึกตรงข้ามกำลังมีไทยมุงเกิดขึ้น

 

“เฮ้! นั่นมันเรื่องอะไรน่ะ!?” เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในห้องถามขึ้น

 

“เฮ้ย!มีผู้หญิงอยู่ในวงล้อมผู้ชาย!!” เพื่อนผู้ชายอีกคน

 

“ต๊าย....ชะนีโดนแย่งหรอ..” ประโยคสุดท้ายมาจากเพื่อนที่นั่งอยู่ด้านหน้าฉันนั่นเอง ปากเสียจัง

 

“ฉันคงต้องไปแล้ว เดี๋ยวมานะ!” กาวน์พูดเสร็จ ก็วิ่งออกไปจากห้อง เธอชอบเป็นไทยมุงงั้นหรอ!?

 

“โอ กาวน์เป็นพวกไทยมุงงั้นหรอ?”

 

“ไม่ม้าง หน้าตาแบบนั้น...ไปหาเพื่อนมั้ง...”

 

“เพื่อนที่ไหนล่ะ?” โอเงียบไปสักพัก แล้วเขาก็ชี้ไปนอกหน้าต่างที่เดิม

 

“นั่นไง กาวน์โผล่มาแล้ว” ห๊า!! กาวน์วิ่งเตะ ต่อย ตัด พวกผู้ชายเข้าไปในวงล้อมแล้ว เธอกำลังทำอะไรน่ะ สถานการณ์ชุลมุลมากเลย ถ้าฉันเสนอตัวไปด้วยมีหวังตายตั้งแต่ขึ้นไปเหยียบชั้นนั้นแล้ว...

 

“อ่ะ กาวน์ออกมาแล้ว..” โอยังคงบรรยายบรรยากาศ กาวน์จูงมือผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากกลุ่มแล้ววิ่งลงบันไดไป มองจากที่ไกลๆไม่ค่อยจะเห็นเลยแหะ กลุ่มไทยมุงเริ่มจาง พร้อมกับเสียงวิ่งขึ้นมาถึงห้อง

 

“ไปซื้อน้ำแปปนะ” โอเดินลิ่วๆออกจากห้องไปซื้อน้ำซะงั้น 2นาทีกาวน์ก็วิ่งมาถึงห้องพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา ทั้งสองคนวางก้นแมะลงบนที่นั่ง

 

“กาวน์ เป็นไงบ้าง ว่าแต่นี้ใครหรอ?” ว้าว! ผู้หญิงคนนี้น่ารักจัง น่ารักนะแต่ไม่สวย เธอขิขุโครตๆเลยอ่ะ > w < !!

 

“อ่อ.....เพื่อน...ฉัน....น่ะ...ห๊า” กาวน์พูดเสียงเบาเพราะหายใจไม่ทัน ผู้หญิงคนข้างๆเหงื่อซึมเต็มหน้า เธอยิ้มให้ฉันและแนะนำตัว

 

“ฉันชื่อซันนี่ เรียกว่าซันก็ได้...เธอล่ะ..” ชื่อซันหรอ ? เขาจะว่าเธอเป็นผู้ชายรึเปล่านะ !?

 

“ฉันชื่อเพทาย เรียกว่า พาย ก็ได้นะ ^^”

 

“เอ๋!!! เธอชื่อเพทายหรอ!ทำไมไม่บอกฉันบ้างล่ะ!?” กาวน์ตะโกนขึ้น

 

“ก็..ถึงจะพูดไปก็ไม่มีใครเรียกอยู่แล้ว ฉันเลยไม่อยากบอกน่ะ พายเรียกง่ายกว่าเยอะ”

 

“อื้ม...แล้วแต่เธอ...ว่าแต่เธอมีน้ำเย็นๆให้กินมั้ย?”

 

“น้ำหรอ...ไม่มะ..”

 

ตึง !!

 

เสียงวางขวดเป๊ปซี่ น้ำแดง น้ำเขียว และสไปร์ดังสนั่น ตาโอมองหน้าซันนี่นิ่งๆ

 

“เธอนั่งที่ฉันแหะ” ซันนี่เลิ่กลั่กจะลุกขึ้นแต่โอสั่งห้ามไว้ก่อน

 

“ไม่ต้องลุก เดี๋ยวฉันจะไปเอาเก้าอี้มานั่งเอง ไม่เป็นไร”

 

“ขอบใจจ๊ะ” ซันนี่มองขวดน้ำบนโต๊ะ กาวน์ก็เช่นเดียวกันจนโอพูดขึ้น

 

“ตามสบาย..”

 

ควับ! ควับ!   เสียงคว้าขวดน้ำแดงและเป๊ปซี่ของทั้งสองสาวกาวน์และซันนี่ โอรู้ได้ไงน่ะ ว่าทั้งสองอยากจะกิน

 

“ฮ้า!!สดชื่น ขอบใจนะฟันโอ ถ้าไม่ได้นายฉันตายแน่ๆ!” กาวน์พูดขอบคุณและยกกระดกเป็ปซี่ต่อ

 

“ขอบใจเหมือนกันจ๊ะ ฟันโอ เธอเป็นคนดีจริงๆไว้ฉันจะเลี้ยงข้าวเธอนะ”

 

“ไม่เป็นไร..พาย สไปร์ของเธอ” โอยื่นขวดสไปร์มาให้ฉัน ใช่เลย!!ฉันชอบสไปร์มากๆนายนี่รู้ใจฉันจริงๆ >< !!

 

“ขอบใจ!” ฉันยกกระดกพร้อมกับชูนิ้วโป่งให้ สดชื่นเป็นบ้า~~!!

 

“ออดเข้าแล้ว รีบๆกินล่ะพวกเธอ” โอเปิดขวดน้ำเขียวยกกระดกเร็วกว่า พวกเราสี่คนแข่งกันกินน้ำจนอิ่มท้อง แล้วอาจารย์ก็เข้า

 

พักเที่ยง...

 

“ห๊า!! ขึ้นผิดตึก!!?” ฉันทุบโต๊ะแล้วทำหน้าเหวอ ผู้หญิงอะไรหลงๆลืมๆ!!

 

“อืม...ใช่จ๊ะ” ยังจะยิ้มอีกนะค่ะ =.,=

 

“เธอนี้...ซื่อบื้อดีจัง = =’’ ตาโอพูดตรงเกินไปแล้ว..

 

“นั่นแหละ...ยัยซัน ตัวถ่วงของกลุ่ม หะๆ” แรงส์ยิ่งกว่าของตาโอ =O=

 

“ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า ^^” ก็ยังคงยิ้ม =.,=

 

“ว่าแต่....พวกเธอมาจากร.ร.ไหนกันล่ะ ฉันมาจาก ร.ร. K” ฉันถามขึ้น

 

“ฉันมาจาก ร.ร.Q ยัยนี้ก็เหมือนกัน” กาวน์ชี้นิ้วไปที่ซันนี่

 

“ฉันมาจาก ร.ร.P” ตาโอพูด ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องนายซะหน่อย = =

 

“อ้าว!? ฉันนึกว่าพายกับฟันโอจะมาจากที่เดียวกันซะอีกนะ !” ซันนี่ทำหน้าตาตื่น

 

“เปล่าหรอก บ้านเราอยู่ใกล้กันน่ะ”

 

“อ่อ จ๊ะ” ซันนี่พยักหน้านิดหน่อย

 

“อ่อนี้! ฉันได้ยินมาว่าวงเอฟซิกจะมานี่ด้วยนะ” กาวน์พูดขึ้น

“วะ...วงเอฟซิก *0*” อุว้าววว~! ฉันไม่คิดว่าเค้าจะมาห้องเราเลยนะ ตื่นเต้นดีจัง

 

“วงเอฟซิกหรอ...ใครมาบ้างอ่ะ?” ซันนี่เอียงคอถาม มีเสียงหนุ่มๆดังมาแว่วๆ(?)

 

“น่าจะ...พวกพี่จอยส์น่ะแหละ เห็นว่าจะมาเลือกคนเข้าวงน่ะ..” กาวน์ชี้แจ้ง ฉันและซัน ทำหน้าเหวอหวา

 

เลือกคนเข้าวงหรอ *0* !

 

“เห็นว่ารับทั้งชายและหญิงด้วย..” กาวน์ม้วนผมพร้อมทำหน้ายิ้มแย้ม

 

“โอ! ฉันอยากเข้า ! พี่ดรีม~ รอหนูก่อนนะค่ะ..” ฉันแอบเช็ดน้ำลายที่ย้อยลงมา ไอ้โอหันมามองแบบเอือมๆ

 

“มองอะไร!” ฉันหันไปตวาด

 

“มองคนบ้าผู้ชาย” “อะไรนะ อีตาบ้านี้ >O< !!” มาว่าฉันบ้าผู้ชายหรอ นี้มันก็เกินไปน๊า !

 

ฉันวิ่งไล่ทุบตาโอ แล้วนายนั่นก็วิ่งหนี เราเล่นกันอยู่สักพักเสียงออดก็ดัง

 

“อ่า....หมดเวลาแล้วหรอเนี้ย” ตาโอบ่นออกมานิดหน่อย หลังจากที่เรามานั่งที่กันแล้ว

 

ทำ...ทำไม ? แกไม่เหนื่อยเลยหรอห้ะ = o =;

 

“จำไว้เลยนะไอ้โอ” ฉันพูดพร้อมทำท่าแลบลิ้นใส่

 

“จะจำเอาไว้ตลอดชีวิตเลย ♥”

 

กร๊าซซซซซซ!! ยังจะมากวนนะ เจ้าบ้า !!