ถามจริงว่า "รัก" หรือ "แกล้ง"

8.1

เขียนโดย HoneyPie

วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.21 น.

  6 chapter
  4 วิจารณ์
  11.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 กันยายน พ.ศ. 2556 21.09 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

2) เขาโกหก?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

-Timethai  Part-

"น้องธามคะ น้องธาม!!!" ผู้จัดการส่วนตัววิ่งกระดี๊กระด๊ามาหาธามไท

"มีอะไรหรอคับพี่กุ๊กไก่" มองด้วยหน้างงๆ

"ก็แหม มีงานมาให้ทำนะสิจ๊ะ แล้วรู้มั้ยว่าจะได้ไปทำงานกับใคร" พี่กุ๊กไก่ฉีกยิ้ม

"ใครหรอคับ?"

"โฟร์-มด จ้า ^ ^" พี่กุ๊กไก่ฉีกยิ้มกว่าเก่า  ว่าแต่โฟร์-มดทำไมอ่ะ พี่ไก่แกดีดดิ้นจังเลย ฉันก็ไม่เคยทำงานด้วย ด้วยสิ แล้วมันน่าสนุกตรงไหนกันนะ - -

"เอ่อ โฟร์-มด แล้วพี่ทำไมต้องยิ้มซะหน้าบานเลยละคับ" พี่กุ๊กไก่มองหน้าธามแบบว่า นี่แอบด่าฉันรึไงย๊ะ หน้าบานนะเขาเรียกว่า อารมณ์ดีหรอกเฟ้ย

"ก็แหม น้องธามโฟร์-มดนะสวยทั้ง 2 คนเลย ถ้าน้องธามเห็นนะ จะตะลึงทีเดียว" เอ่อ...ตะลึงขนาดนั้นเชียวเรอะ ยังไงซะก็คนนะไม่ใช่นางฟ้านะ คงจะสวยธรรมดาๆทั่วไปนั่นแหละ แต่พี่ไก่พูดงี้ชักอยากจะเห็นหน้าซะแล๊ะ

"แล้ววันไหนหรอคับ"

"อ้อ เกือบลืมแนะ วันมรืนนี้จ้า" พี่กุ๊กไก่มาตบบ่าผมเบาๆ ตุ๊บ! ตุ๊บ! "งานนี้ถ่ายโฆษณานะจ๊ะธาม เกี่ยวกับถ่ายปกนิตรสารคามิคาเซ่ซัมเมอร์นะจ๊ะ"

"อ่า คับๆ" ว่าแล้วก็พยักหน้าผงกๆเป็นเชิงเข้าใจ เอ...ถ่ายปกก็น่าจะมีใส่ชุดว่ายน้ำละสิเนี่ย ฟิตร่างกายหน่อยดีกว่า หลังจากที่พี่กุ๊กไก่เดินจากไป ผมก็เดินไปห้องฟิสเนส เพื่อฟิตร่างกายให้พร้อม แต่จะทันมั้ยเนี่ย มรืนนี้นะ เอาแค่มีซิกแพกซะหน่อยละกัน ฮึบ! ฮึบ!

-Four  Part-

ตอนนี้ฉันกำลังเช็ค instagram อย่างเพลินๆ ผู้จัดการส่วนตัวของฉันกับมด ก็ส่งข้อความมาบอกว่า 'โฟร์-มด จ๊ะ มรืนนี้จะมีงานถ่ายโฆษณาคามิคาเซ่ฉบับซัมเมอร์นะจ๊ะ เตรียมตัวเสริฟหุ่นเพรียวกันไว้ละ วันนี้พี่มาบอกโดยตัวเองไม่ได้พอดี มีหนุ่มมาให้งาบนะจะ อิอิ คงไม่ว่ากันน้าาา รักนะจ๊ะ จาก พี่เปิ้ล' อ่าพี่เปิ้ลได้เยื่อไปงาบอีกแล้ว โอ้วว! ฉันว่า มดก็คงได้รับข้อความนี้เช่นกัน จึงไม่สนใจอะไรสักเท่าไหร หันมาเช็คกระแสก่อน Facebook ดีก่า เฮ้อ! จ้องมองนาฬิกาในโทรศัพท์ พิชเขานัดฉัน 17.00 น. นี่นา นี่มันเลยมา 18.00 น. แล้วนะ ตั้ง 1 ชั่วโมงแนะ เมื่อไหรจะมาเนี่ย โทรไปดีก่า (น่าจะโทรไปตั้งแต่ 17.30 น. แล้วเจ๊)

ตู๊ดดด! ตู๊ดดด! ตู๊ดดด!

"ฮัลโหล โฟร์" อ๊ะ! พิชรับแล้ว

"พิช พิชลืมอะไรไปหรือป่าว" อุตส่าห์ช่วยเตือนความจำนะ

"หืม? พิชว่าพิชไม่ลืมนะ พอดีมีถ่ายMVเพลงต่อนะ คงไปหาโฟร์ไม่ได้ แต่พิชลืมส่ง sms ไปหานะ พอดีมันยุ่งอ่า ขอโทษด้วยนะที่ให้รอนะ"

"อ่า ไม่เป็นไรจะ โฟร์เข้าใจ" ว่าแล้วพิชก็ตัดสายทิ้งทันที ติ๊ด! เอ่อ..เมื่อกี้พิชได้ยินที่ฉันพูดรึป่าวนะ - -

"เฮ้อออ!" ถอนหายใจ ในเมื่อเขาไม่มาเราจะอยู่ไปทำไม กลับบ้านดีก่า ว่าเสร็จก็เช็คบิน กำลังจะเดินออกจากร้านแต่...พลัก! "อ๊ะ!" ฉันร้องอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆก็มีคนวิ่งเข้ามาแล้วมาชนฉัน เขาไม่ขอโทษด้วยซ้ำพลางวิ่งตั้งหน้าตั้งตาไปไหนก็ไม่รู้ "ฮึ่ย! ชนแล้วก็ไม่ขอโทษ" พูดเบาๆ เขาคนนั้นหยุดวิ่งแล้วหันมามองฉันทำให้เห็นใบหน้าของเขาอย่างชัดแจ่มแจ้ง โฮกกก! หล่อนะ

"ขอโทษนะคับ!" เขาตะโกนบอกฉัน แล้วเดินต่อไป เอ่อ...เพิ่งรู้ตัวหรอย๊ะ

ตู๊ดดดด! ตู๊ดดดด! ตู๊ดดดด! ฉันรับโทรศัพท์ของมด พลางเดินออกจากร้านแล้วกำลังเดินไปที่จอดรถของตนเอง

"ฮัลโหล มีอะไรหรอมด"

"โฟร์ พิชได้อยู่กัับแกมั้ย" อ่า..ถามแบบนี้ เหมือนมีลางนะ

"ไม่อยู่หรอก เขาบอกว่าไปถ่ายMVนะ เขาผิดนัดฉันอ่า ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรอ"

"แกแน่ใจนะว่าพิชไปถ่ายMV" พูดแบบนี้หมายความไงเนี่ยย O-o

"ฉันไม่รู้ แกมีอะไรก็บอกมาซะทีเถอะ ยัยมด" รู้สึกตัวเองรีบๆยังไงอย่างนั้น

"เด๋วฉันส่งอะไรไปให้ในไลน์ละกันนะ แค่นี้นะแก"

"อ่ะอื้ม" ว่าแล้วสักประมาน 2 นาที ตึ้ง! เสียงไลน์เข้าเครื่อง ฉันรีบดูว่ามีอะไร แล้วที่เห็นในตอนนี้ก็คือ พิชกำลังเดินกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้าโรมแรมระดับ 5 ดาว นั่นทำเอาฉันช๊อคไปชั่วขณะก็ว่าได้ ติ้ง! เสียงไลน์ส่งมาอีกครั้งทำให้ฉันสะดุ้ง เฮือก! แล้วมาอ่านข้อความที่ยัยมดส่งมา 'พอดีฉันไปซื้อขนมแถวนั้นแล้วเจอพิช ก็เลยถ่ายเก็บมาให้เธอนั่นแหละ'

'แล้วแกเห็นเขาไปเมื่อไหร' ฉันส่งกับไป 'เมื่อประมาน 20 นาทีที่แล้ว' โฮ๊ะ! 20 นาทีที่แล้ว ฉันเพิ่งโทรไปคุยกับเขาอยุ่หยกๆเองนะ 'อ่า ขอบใจนะมด' ฉันส่งกับไป 'เฮ้ย! อย่าคิดมากนะอาจจะไม่ใช่อย่างที่แกคิดก็ได้' มดส่งกับมา จะไม่ให้คิดได้ยังไงกันไหนบอกว่าจะไปถ่ายMVไง ไหนกลายมาเป็นเดินควงสาวเข้าโรงแรมเนี่ยนะ 'จ้าๆ ฉันไปก่อนนะ' ฉันส่งกับไป 'อ่าๆ' มดส่งกับมา

ตู๊ดดด! ตู๊ดดด! ตู๊ดดด! ฉันโทรหาเขา ไม่รับแฮ๊ะ ตู๊ดดด! ตู๊ดดดด! โทรไปรอบสอง ไม่รับแฮ๊ะ ตู๊ดดด! ตู๊ดดด! โทรไปรอบสาม "หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้..." หา! ที่ถึงกับปิดเครื่องหนีเชียวเรอะ "ทำไม ทำไมกัน" ว่าแล้วฉันก็ขึ้นรถ ไปนั่งร้องไห้อยู่ในรถ "ฮึก..ฮือ~ ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้ ทำไมอ่ะ ทำไม! ฉันไม่คิดเลย" ตุ๊บ! ตุ๊บ! ฉันทุบพวงมาลัยรถ เหมือนตัวเองเป็นคนโง่ที่โดนเขาโกหกหรือว่าเขาโกหกฉันมาโดยตลอดกันนะ "ผู้ชายดีๆ มันจะสักคนไหม ห๊า! มีสักคนมั้ย มีแต่ผู้ชายเฮงซวย เจ้าชู้ ปริ้นปร่อน ทำไม ทำไมฉันถึงไม่เจอกับใครสักคนที่รักฉันจริงๆบ้างอ่ะมีมั้ย" ฉันระบายออกมาอยู่ประมาน 30 นาที ก่อนจะเช็ดน้ำตาแล้วขับรถออกไป บรึ้น!

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา