รักร้ายหัวใจซาตาน

   "คุณจะทำอะไร...ฉันนะ">>เสียงขออ้อนวรของเยนด่า มันทำให้เขาจนต้องยอมซักพักและบังเอินว่าเขาก็หัวเราะขึ้นมาเฉย ต่อมาเขาก้อโยนตัวเยนด่า ลงบนเตียงของเขา
  "งั้นเหรอ ฉันคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่เธอชอบไม่ใช่ รึไง" เสียงของเขาช่างดูโหดเหี้ยมและ น่ากลัว เมื่อเขาต้องการเธอ แต่เธอไม่สมารถทำอะไรได้ มีแค่ต้องอ้อนวรขอเท่านั้น
  "ได้โปรด...ปล่อยฉันไป"
  "แล้วไง...แล้วทำไมฉันต้องเชื่อฟังเธอด้วย" เขาไม่เคยฟังเยนด่าและหยามเกรียรติ ของเธออย่างมาก
                  เมื่อไฟแหงความแค้นมีอยูในตัวของโยทามันรุกขึ้นร้อนแรง
เเล้วเขาก็เริ่มใช้ปากขอเขาแล้วพูดกระซิบข้างหูของเยนด่า เยนด่าเลยพลักตัวของโยทาอย่างแรง แล้วเขาจึงเข้ามากลอดเยนด่า เยนด่าทำอะไรไม่ได้นอกจาก ต้องหดตัวของเธอให้เล็กที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อไม่ให้เธอต้องเสียเกียรติมากกว่านี้-..-
    ต่อมาเยด่า เริ่มรู้สึความผิดปกติของตัวเอง เธอเลยต้องลบหน้าหลกตาโยทาแล้วหนีเดินออกจากไป
     "จุ๊จิ๊"
     เสียคุย ของผู้คนที่โรงพยาบาลมันดังจนเยนด่า จะต้องรีบวิ่งเข้าไปปรึกษา กับหมอเพราะ
เธอหวาดกลัวกัยเรื่อง เมือคืนอย่างมากแต่เธอก็ยังสู้เมื่อถ้าเกิดอะไรก็ตาม><
     คุณหมอติได้กล่าวกับเยนด่าด้วยความดีใจ เมื่อเธอกำลังกำเนิดลูก
"จริงเหรอคะคุณหมอ"คุณหมอแสดความดีใจแต่เธอต้องตกใจกับเรื่องนี้
เธอไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจ ดีใจก็เพราะเธอมีลูก ส่วนเสียใจก็เพราะ พ่อของลูกตัวเองไม่ได้เป็นคนดี  และเธอก็ไม่ได้รักโยทาหรือพ่อของเด็กนั่นด้วย
-------------------------------------------------------------
จะเป็นไงต่อไปติดตามด้วนะคะขอบคุณคะ