การผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่

เริ่มการเดินทาง
พอถึงวันเดินทางของกรีน เนสและแซม ทั้ง 3 คน ก็เตรียมตัวแพ็กกระเป๋าสะบงเสบียงพร้อมออกเดินทางทุกอย่างเรียบร้อยเป็นอย่างดี พ่อแม่ของทั้ง 3 คน ก็ให้กำลังใจลูกให้ทำตามอย่างที่ฝันให้สำเร็จ
โดยเฉพาะกรีน เต่าน้อยผู้กล้าหาญที่ไม่เคยออกเดินทางไกลคนเดียว เลยอยากจะทำฝันครั้งนี้ให้สำเร็จกับเพื่อนสุดรักของเขานั้นคือ เนสและแซม
"เอาละ พวกเราออกเดินทางกันเถอะ การเดินทางของพวกเรามันยังอีกยาวไกลนะ ยิ่งออกเร็วเท่าไหร่เรายิ่งถึงเร็วเท่านั้นนะ เพราะฉะนั้นรีบไปกันเถอะ" กรีนพูดกับเนสและเเซม
"Hooray!! Let's Go!!" ทั้ง3คนตะโกนขึ้นพร้อมกันแล้วก็ออกเดินทางกันไปที่ยอดภูเขาอีกลูกนึงที่เป้นเป้าหมายของพวกเขา
 
หลังจากนั้นพวกเขาทั้ง3คนก็ได้เดินทางมาได้สักพัก เพื่อพักผ่อนตามอัธยาศัยเพราะเดินทางมาอย่างยาวนานแล้ว ก้ต้องพักกันบ้าง
"กองทัพต้องเดินด้วยท้อง มากินข้าวกัน" เนสพูดขึ้นหลังจากนั่งพักได้สักพัก เพราะตนนั้นหิวมาก
"เออใช่ๆ กรีนเอาข้าวของแกออกมากินดิ หิวแล้วววว" แซมบ่น
"ได้ๆ รอแปป" กรีนเต่าน้อยใจเย็นค่อยเอาของกินออกมาจากกระเป๋าของเขา
พอกรีนเอาของกินออกมาเนสและเเซมก็รีบพุ่งเข้าใส่กองอาหารที่กรีนเพิ่งเอาออกมาด้วยความหิวโหยของทั้งคู่ กรีนที่ได้แต่ดูเพื่อนๆกินอย่างอร่อย ก็เลยอดเพราะทั้งเนสและเเซมกินหมดอย่างรวดเร็ว
แต่ก็ยังดีที่ยังมีเหลืออยู่ในกระเป๋าของกรีน แล้วพวกเขาทั้ง3ก็เดินทางกันต่อ
ระหว่างทางนั้นเนสได้รับบาดเจ็บเพราะระหว่างทาง เนสบินไปชนต้นไม้สูงโดยไม่ทันสังเกตุ กรีนและแซมจึงช่วยกันปฐมพยาบาลกันก่อน แล้วก็พักกันสักครู่แล้วเดินทางกันต่อ โดยให้เนสขึ้นหลังของกรีนไป
"โอเคแล้วใช่มั้ย? เราจะได้เดินทางกันต่อ" กรีนถามเนสที่นอนอยู่บนหลังของตน
"อื้อๆ ออกเดินทางต่อเถอะ เดี๋ยวจะถึงที่นู้นกันดึกแล้วจะอันตราย" เนสตอบกรีนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
หลังจากนั้นก็เดินทางกันต่อโดยกรีนเดินนำหน้าพร้อมกับเนสที่นอนเจ็บแล้วร้องอย่างเจ็บปวดอยู่บนหลังของเนส แล้วแซมกระรอกน้อยขี้เล่นก็ชวนเนสที่นอนอยู่เล่นขำกับเขา เพื่อไม่ให้ไปสนใจเรื่องความเจ็บที่บาดแผล แต่เปลี่ยนมาเล่นเกมส์ต่างๆ ทุกคนมีความสุขกับการเดินทางครั้งนี้มาก
หลังจากนั้น 2 ชั่วโมง พวกเขาก็เดินทางถึงยอดเขาที่เป็นจุดหมายของเขาแล้วนอนพักกันเพื่อทำกิจกรรมกันในเช้าวันรุ่งขึ้น
 
โปรดติดตามตอนต่อไป....