"memory" ความทรงจำไม่อาจลบเลือน

 

 

 

     น้ำคลอโรฟิลล์สดเป็นการปรับสมดุลอันเกิดจากภาวะร้อนเกินซึ่งเกิดขึ้นในร่างกาย  ภาวะร้อนเกินที่สังเกตุได้ตามร่างกายของพ่อคือบริเวณผิวหนังจะเป็นรอยไหม้ดำๆ อยู่ทั่วไปทั้งตัว  ขนาดเท่ากับก้นบุหรี่  และมันเกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้อย่างน้อย 1-2 ปี

 

     พ่อมักเป็นคนตื่นเช้าเสมอ  และฉันก็พอรู้ได้ว่าหากตื่นเช้าขึ้นมาพ่อเปิดทีวีฟังข่าว (ช่อง blue sky) นั่นแสดงว่าทุกอย่างโอเคไม่มีอาการเจ็บ  พ่อยังคงลุกเดินจากเตียงนอนเข้าห้องน้ำได้ตามปกติ  แม้ไม่ดีมากแต่ยังคงช่วยเหลือตัวเองได้ในระดับหนึ่ง

 

     ตื่นเช้ามาต้มน้ำร้อนชงกาแฟหรือโอวัลติน  แต่อย่างหลังนี้น้อยมากพ่อดื่มกาแฟเป็นกิจวัตรจะว่าไปแล้วก็ทั้งบ้านนั่นแหละ  ฉันรู้มันไม่ดีต่อสุขภาพของพ่อในตอนนี้  แต่จะให้เลิกไปเสียทีเดียวก็ไม่ได้  มีคนแถวบ้านคนนึงเป็นมะเร็งเหมือนกันอยู่ได้มาตั้งหลายปีเป็นผู้หญิงที่ติดเหล้าและบุหรี่มาก  ตอนเช้าเอาแล้วออกเดินไปร้านค้ากึ๊บเสียทีหนึ่ง  คนแถวนั้นก็ว่าแกไปเติมน้ำมัน  เลยกลายเป็นว่าเหล้าช่วยให้แกยังคงอยู่  ฉันเลยคิดเสียว่าเมื่อพ่อดื่มกาแฟเข้าไปให้ดื่มน้ำคลอโรฟิลล์มันก็ค่อยแก้กันเอง

 

     ในตอนเช้าฉันจะแช่มือแช่เท้าให้พ่อด้วยน้ำอุ่น  หากมีกากยาในวันนั้นก็จะใส่ลงไปด้วย  วิธีการแช่มือแช่เท้าคือ  ให้แช่ 3 นาที แล้วยกขึ้นเพื่อให้ร่างกายขับพิษออกมา 1 นาที จากนั้นก็ทำซ้ำอีก  รวมแล้วสามครั้งก็เสร็จ  เอาผ้าเช็ดมือเช็ดเท้าให้แห้ง  หรือใครที่มีเวลาจะทำมากกว่านั้นก็ได้ในกรณีที่คนป่วยนั่งได้นานๆ

 

     หลังจากนั้นพ่อก็จะเดินตามบริเวณบ้านดูต้นไม้บ้างอะไรบ้าง  พ่อเป็นคนชอบปลูกกล้วยไม้มากจะเดินดูเศษไม้ใบหญ้าที่ร่วงลงมาใส่กระถางกล้วยไม้เก็บมันทิ้งไป  หรือไม่ก็จะเรียกหาให้เอาปุ๋ยใส่ต้นกล้วยไม้หน่อย  ตามปกติเรื่องพวกนี้พ่อจะเป็นคนดูแลเองทั้งหมดตั้งแต่รดน้ำใส่ปุ๋ย  เปลี่ยนกระถาง  แยกหน่อ  เรียกว่าบ้านของฉันกับต้นกล้วยไม้เป็นของคู่กัน  ตั้งแต่จำความได้บ้านของเราก็มีกล้วยไม้อยู่เสมอไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน  แม่เล่าให้ฟังว่าตอนพี่ชายยังเป็นเด็กและบ้านของเรายังอยู่ที่นครฯ เวลามีแขกมาที่บ้านแล้วเดินชมกล้วยไม้  พี่ชายจะเดินตามต้อยๆ แล้วก็ว่า “ห้ามจับนะ  พ่อไม่ให้จับ” พูดอยู่อย่างนี้เสมอ

 

     พ่อดูหน้าตาสดชื่นเดินได้ไกลเป็นกิโลจากบ้านไปยังบริเวณสวน  ส่วนฉันก็เดินตามไปใกล้ๆ ชวนคุยโน่นนี่นั่นไปตามประสา  ธรรมดาพ่อเป็นคนไม่ค่อยคุยกับลูกเท่าไหร่เลยแต่ถึงอย่างนั้นฉันก็รับรู้ได้เสมอว่าท่านเป็นห่วงและรักฉันมากแค่ไหนมาตั้งแต่เด็ก  ถึงตอนนี้ฉันก็ยังเป็นลูกสาวคนเล็กของท่านเสมอ  ตอนฉันไปร่ำเรียนอยู่ที่อื่นก็อีกเรื่องหนึ่งแต่ครั้นกลับมาอยู่ใกล้ชิดเวลาจะไปไหนมาไหนทีต้องบอกกันก่อน  หรือเมื่อไปถึงที่หมายแล้วก็ต้องโทรบอก  จะกลับตอนไหน  กลับมาถึงเมื่อไหร่  ไม่อย่างนั้นพ่อจะเป็นกังวลมากไม่เป็นอันทำอะไร  ยิ่งไปไหนมาไหนคนเดียวแล้วด้วยจะเป็นห่วงเป็นพิเศษขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง

 

     เมื่อพูดถึงเรื่องอาหารเป็นที่รู้กันว่าโรคนี้ทำให้เบื่ออาหาร  และอาหารที่ดีที่สุดก็เป็นจำพวกปลาสำหรับบางคนอาจเลี่ยงไปทานมังสวิรัติไปเลย  แต่พ่อทานแบบนั้นไม่ได้แน่  เราเลยคิดกันว่าเอาแบบกลางๆ เป็นดีที่สุด  คือทำทุกอย่างให้ทานหมายถึงพวกผักผลไม้ประเภท  เย็นจัด-เย็น-เป็นกลาง  หลีกเลี่ยงก็เฉพาะพวกประเภทอุ่นกับร้อน

 

     อาหารจำพวกผัก

 

เย็นจัด

ผักกาดขาว  ถั่วงอก  สาหร่ายทะเล  ถั่วลันเตา  แห้ว  เห็ดหูหนูขาว

 

เย็น

หน่อไม้  แตงกวา  บล็อกโคลี่  มะเขือม่วง  เห็ดฟาง  แครอท  กะหล่ำปลี  ฟักทอง  ข้าวโพด  ฟักเขียว  รากบัว  ผักขม

 

เป็นกลาง

เห็ดหอม  มันฝรั่ง  เผือก  มันเทศ  ผักกาดหอม

 

     ผลไม้

 

เย็นจัด

แคนตาลูป  ส้มโอ  แตงโม  ลูกหม่อน  ลูกแพร์  สาลี่  กล้วย

 

เย็น

แอปเปิ้ล  มะเขือเทศ  อินทผลัม  สตอเบอร์รี่  มะนาว  ลูกพลับ  ส้ม  ลูกพีช

 

เป็นกลาง

มะม่วง  มะกอก  มะละกอ  ส้มจี๊ด  แอปเปิ้ลแคระ  พุทราจีน  ลูกพลัม  สัปปะรด  ทับทิม

 

     เมล็ดธัญพืช

 

เย็นจัด

ข้าวฟ่าง  ข้าวสาลี  ลูกเดือย  ข้าวขาว

 

เป็นกลาง

ข้าวแดง  ข้าวราย  เมล็ดข้าวโพด  จมูกข้าว

 

     เมล็ดและถั่ว

 

เย็นจัด

เมล็ดฟักทอง

 

เย็น

ถั่วเขียว  ถั่วเหลือง  เต้าหู้  เม็ดฟักเขียว

 

เป็นกลาง

ถั่วอัลมอนด์  ถั่วลันเตา  ถั่วงาดำ  ถั่วลิสง  ถั่วแดง  เม็ดบัว  เมล็ดทานตะวัน 

 

     เนื้อสัตว์

 

เย็นจัด

หมู

 

เย็น

ไข่ไก่  หอย  ปู

 

เป็นกลาง

ปลาทะเล  วุ้นเจลาติน  ผลิตภัณฑ์จากนมวัว  หอยนางรม

 

     สมุนไพร

 

เย็นจัด

เยื่อไผ่  แตงกวาไทย  ดอกเก๊กฮวย  รากหัวดอกลิลลี่  ใบหม่อน  เปลือกหอยนางรม

 

เย็น

โสมจากอเมริกา  ผักชี  เส้นข้าวโพด  สะระแหน่

 

เป็นกลาง

หัวมันจีน  ฮ่วยซัว  ชะเอมเทศ  ปัคคี้  เก๋าเกี้  เห็ดพอเรีย

 

     อื่นๆ

 

เย็นจัด

เกลือ  วิตามินซี  น้ำตาลทรายขาว

 

เย็น

ชาเขียว

 

เป็นกลาง

เครื่องดื่มบาร์เลย์มอลต์  ข้าวมอลต์  เห็ดสีขาว  น้ำผึ้ง

 

     และเมื่อเนื้อหมูอยู่ในประเภทเย็นจัดก็หมายความว่าทานได้  เมื่อดูตามรายการซึ่งพี่ชายเป็นคนส่งเมลล์มาให้เรื่องอาหารการกินสำหรับพ่อที่ในตอนแรกเราเป็นกังวลกันมากเลยกลายเป็นเรื่องไม่ยากเย็นนักสำหรับฉันที่จะทำให้พ่อทาน  อยู่ที่ว่าพ่อจะทานได้สักกี่มากน้อย  มื้อไหนทานได้เยอะหน่อยมีการขอเติมข้าวคนดูแลก็หน้าบานกันไป  มันเหมือนเป็นการลุ้นวันต่อวัน  เมื่อพ่อทานอาหารได้ฉันกับแม่ก็เจริญอาหารไปด้วย  แต่วันไหนท่านมีอาการเบื่ออาหารทานได้นิดเดียว  ฉันก็เป็นอันไม่อยากกินไปด้วย  พ่อก็จะว่า

 

     “กินข้าวกันสิ”

     “ลูกกินข้าวรึยัง”

 

     หลังอาหารเช้าเมื่อพ่อพักผ่อนไปสักพักเมื่อลุกขึ้นเดินออกไปนั่งบริเวณหน้าบ้าน  ก็ต่อด้วยการฝึกลมหายใจของ “Pramayama” อันนี้พี่ชายเป็นคนซื้อมาโหลดลงโน๊ตบุ๊คไว้ให้  ฉันก็เปิดให้ท่านฝึกตาม  มีการหายใจเข้าหายใจออกตามเวลาของเขามันคล้ายจะฝึกสมาธิไปด้วยเลยในตัว  มีการปรับระดับขึ้นไปได้อีกหากฝึกไปได้ในระยะหนึ่ง

 

     เห็นว่าเป็นเพราะการหายใจไม่สุดไม่ลึกพอจึงทำให้ร่างกายอ่อนเพลียมีผลต่อสุขภาพ  การหายใจเข้าต้องให้ท้องป่อง  หายใจออกต้องให้ท้องแฟบ  แต่เมื่อเราสังเกตดูดีๆ กลายเป็นว่าเราทำตรงข้ามตลอดเลย

 

     อีกวิธีหนึ่งในการฟอกปอดคือ

 

     ให้เริ่มจากการนั่งตัวตรงหายใจออกให้สุด  แขม่วพุงไว้ชั่วครู่  กลั้นหายใจนับ 1-5 แล้วจึงปล่อยพุงพร้อมกับหายใจเข้า  เกร็งหน้าท้องช่วยเพื่อให้พุงขยับออกมามากที่สุด  การหายใจโดยที่พุงขยับด้วยจะทำให้ลมหายใจลงไปได้ถึงปอดจริงๆ

 

     อีกวิธีหนึ่ง                                   

 

     หายใจเข้ากางแขนออก  หายใจออกหุบแขนลง  ช่วยในการคลี่ถุงลมในปอด

 

     นี่คือกิจกรรมในช่วงเช้าของฉันในการดูแลพ่อ.