ปลายฝัน

"เเม่ ทำไมเเม่ถึง..."

ภัทรเสียงสะอื้นพร้อมกับเอามือมาจับหน้าของตัวเอง

"ก็เเกมันบ้าหัดขึ้นเสียงใส่เเม่ จำเอาไว้นะ!! ฉันคลอดเเกมา เเกก็ต้องฟังฉัน ฉันบอกไม่ไปก็ไม่ไป ไม่ใช่มาถามเซาซี้อยู่ได้!!!!!"

คุณเเม่ชี้หน้าภัทร เเล้วตะคอกเสียงใส่

ตึ้งๆๆๆ !!! ภัทรรีบวิ่งขึ้นห้องเพื่อไปเก็บเสื้อผ้าเเล้วเธอก็วิ่งออกจากบ้านทันทีตาเธอเเดงก่ำ เพราะร้องไห้หนักไปหน่อย

....ซักพักต่อมา....

ภัทรวิ่งจนเหนื่อยเเละเเล้วเธอก็มาหยุดที่หน้าบ้านเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่นก็คือ "เอ" เพื่อนสนิทของรู้จักกันมาตั้งเเต่เกิดเพราะฉะนั้นภัทรนิสัยเป็นยังไงชอบทานอะไรเอก็รู้หมด

กริ้งงง!!! กริ้งงง!!! ภัทรกดกริ่งเรียกเอที่หน้าบ้านซักพักเอก็เดินมาเปิดประตู

"อ้าว ภัทรมีไรหรอมาซะค่ำเลย"

เอ ถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ

"เอ วันนี้เราขอค้างคืนนึงสิ เรายังไม่อยากกลับบ้าน"

ภัทรก้มหน้าตอบเพราะยังไม่อยากให้เอเห็นว่าภัทรร้องไห้

"ได้สิเเต่...ไหนเงยหน้าสิ"

เอทำหน้าตาสงสัยเเล้วค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆภัทรทีละนิด

จากนั้นภัทรค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาเเล้วสีหน้าเธอดูไม่ดี เธอเศร้า ตาเเดงก่ำ

"ภัทรเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม"

เอทำหน้าตาค่อนข้างตกใจที่เห็นภัทรร้องให้เพราะปกติเเล้วโดนตีเเค่ไหนก็ไม่เคยร้อง

"เดี๋ยวเราเล่าให้ฟัง ขอเข้าไปในบ้านก่อนได้ไหม"

"ได้สิ เดี๋ยวเราช่วยถือกระเป๋านะ"

"อ้าว ภัทรมีอะไรจ๊ะ มาซะดึกเลย"

ค้างไว้เเค่นี้ก่อนล่ะกันเนาะ เเล้วค่อยมาติดตามกันใหม่เห็นเเล้วใช่มั้ยว่าเอ เริ่มมีบทเเล้วน้าาาาา จิบิ><