G'L'N'ยัยซุมซ่ามสะดุดรักนายเพลย์บอย

"เดี๋ยวขิงจะออกไปหาบอลนะค่ะ"

"น้องขิงฝนตกอยู่นะ"

"เธออย่าทำให้มันยุ่งยากได้ไหม ห๊ะ!!  เดี๋ยวบอลมันอยากกลับก็กลับมาเอง"

"ยังไงขิงก็จะไปอย่าห้ามขิงเลย"

"น้องขิง อย่าไปเลยเดี๋ยวไม่สบายพี่เตือนเลยนะ"พี่บาสเตือน

"ใช่ อย่าทำให้คนอื่นเค้าเดือดร้อนได้ไหม"

"ไม่ พี่บาสขิงขอออกไปหาบอลนะ บอลอาจจะอยู่แถวนี้ก็ได้นะค่ะๆ"

"ก็ได้ มีร่มอยู่หน้าบ้านนะ"

" --!! " พี่แบงค์

ฉันเดินมาหยิบร่มหน้าบ้านแล้วออกไปหาบอล บอลอาจจะอยู่บ้านเพื่อนในซอยนี้ก็ได้

ครืน~ครืน~

ฟ้าร้องแล้วกลัวจัง ฉันคิดดีแล้วเหรอเนียที่จะออกมาหาบอล แต่ฉันเป็นคนผิดนิ  ลมก็แรงจังเลย อ้าว!!ร่มฉันไปไหนแล้ว ร่มหายอ่ะ ฝนก็ตก ฟ้าก็ร้อง ลมก็แรง กลัวก็กลัว พ่อจ้าแม่จ้าช่วยขิงด้วย ฮือๆ  อยู่ดีๆมีร่มของใครไม่รู้มาบังฝนให้ฉัน ต้องเป็นบอลแน่เลย อ้าว!!ไม่ใช่บอลเหรอแต่เป็นพี่แบงค์เอง

"อ้าวแล้วร่มไปไหน หรือเธออยากเล่นน้ำฝน?"  จะบ้าเลอะใครอยากเล่นฝนตอนนี้เล่าน่ากลัวจะตาย

"คือ..ร่มหายอ่ะ"

"เธอนี้ชอบทำให้คนอื่นเดือดร้อนตลอดเลย"

"ขิงทำให้ใครเดือดร้อนไม่ทราบ "

"ยังจะเถียงอีก ถ้าฉันไม่ตามเธอมาเธอคงโดนฟ้าผ่าตายแล้วมั่ง"

"ใครให้พี่แบงค์ตามมาละ ขิงจะไปตามหาบอลต่อ พี่แบงค์กลับไปเถอะ"

"เธอชอบไอ้บอลอยู่เหรอ"

"ขิงบอกไปหลายรอบแล้วว่าขิงไม่ได้ชอบ"

"ฉันไม่เชื่อ!! ถ้าเธอไม่ได้ชอบมัน เธอคงไม่ออกมาตามหามันตอนฝนตกโดยที่ไม่เคยห่วงตัวเองเลยแต่กลับไปห่วงมัน"

"ไม่เชื่อก็แล้วแต่พี่  ที่ขิงห่วงบอลเพราะขิงเห็นบอลเป็นเพื่อนคนหนึ่งแค่นั้นเอง"

ฉันกำลังจะเดินออกจากร่มแล้วจะไปหาบอลต่อ  แต่แล้วฉันเห็นฟ้าแลบ แปล๊บปล๊าบ หน้ากลัวมากฉันยืนตัวแข็งอยู่ แต่อยู่ๆฉันรู้สึกเหมือนใครจะมากอดฉันไว้จากด้านหลัง พอหันไปดูพี่แบงค์กอดฉันไว้แน่น

"ฉันบอกเธอแล้วอย่าทำให้ใครเดือดร้อน"

"ขิงเป็นคนผิดเหรอ?"  ฉันหันไปมองพี่แบงค์ ตอนนี้เราอยู่ร่มคันเดียวกันมันเลยเหลือที่นิดนึง ฉันกับพี่แบงค์ก็สบตากัน

"ใช่ เพราะเธอทำให้ฉันเป็นห่วงเธอมาก อย่าทำอย่างนี้อีกได้ไหม"  ในหัวใจพี่แบงค์รู้สึกเหมือนที่พี่แบงค์พูดหรือป่าวนะ

" // "(แต่ก็เขิน)"พี่พูดอะไรออกมา? พี่ไม่สบายเหรอ?"

"ฉันสบายดี ที่ฉันพูดเป็นความจริงจากใจของฉัน ฉันเป็นห่วงเธออย่าทำแบบนี้อีกได้ไหม"

"เพราะอะไร(กำลังอึ้งกับคำพูดพี่แบงค์)"

"เพราะ..."

ตั้งใจฟัง

"เพราะ..."

"ถ้าพี่ไม่บอกขิง ขิงขอตัวไปหาบอลต่อนะ" พูดไปงั้นละ ^//^ ฉันแกล้งหันหลังจะเดินไปหาบอลต่อ

"เดี๋ยวสิ บอกก็ได้ เพราะฉันชอบเธอ"

"ห๊ะ!! พี่แบงค์ชอบขิง ตลกและ พี่ชอบพี่โบว์ไม่ใช่เหรอ??"พี่โบว์คือแฟนพี่โซ่

"ใช่ ฉันชอบโบว์แต่เลิกชอบแล้วเพราะโบว์เป็นแฟนของโซ่ฉัน ฉันไม่มีวันหักหลังมัน"

"แล้วทำไหมพี่ถึงชอบขิงและ"

"ไม่รู้สิ ตอนแรกฉันแค่อยากให้เธอเลิกยุ่งกับไอ้โซ่ แต่ตอนนี้ฉันอยากให้เธอหันมาชอบฉันบ้าง จะเป็นไรไหมถ้าฉันจะขอชอบเธอจนกว่าเธอจะชอบฉัน?"

"พี่จะทำได้อยากที่พูดหรือป่าวละ แต่ก็ไม่รู้จะนานหรือป่าวนะที่ขิงจะชอบพี่"

"นานแค่ไหนฉันก็จะรอ"  ฉันทั้งอึ้งทั้งเขิน^//^พี่แบงค์บอกชอบฉันกลางฝนตกและร่มคันหนึ่ง โรแมนติกจัง^^

เรื่องราวจะเป็นอย่างไงต่อ ขิงจะชอบพี่แบงค์หรือป่าว แล้วบอลจะเป็นยังไง ไปรดติดตามชมนะค่ะ