นิยามความรักวัยใส

"สิ่งที่พี่จะพูดต่อไปนี้.ไม่รู้ว่าควรจะพูดดีรึป่าว มันอาจจะไม่สำคัญหรือมีความหมายต่อน้องน้ำพี่ไม่รู้หรอกน่ะ แต่ใจพี่มันอึดอัด อยากจะพูด อยากจะคุย ความรู้สึกที่มีต่อน้องน้ำตลอดที่ผ่านมา.."

"......." ตึก ตักๆ ทำไมฉันถึงรู้สึกตื่นเต้นแล้วใจสั่นแบบนี้น่ะ

"พี่ไม่รู้หรอกน่ะ ว่าถ้าพูดออกไปแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นแต่พี่แค่อยากบอกน้องน้ำว่า .."

"....." โอ๊ย ลุ้นๆสุดๆ

" พี่ ชอบ น้องน้ำ"

"....." สิ้นสุดประโยคนั้นน้ำตาฉันไหลอาบแก้มทั้ง2ข้าง

"น้องน้ำเป็นอะไร พี่ทำให้น้ำลำบากใจสินะ"แล้วพี่โอ้ก็เดินเข้ามาเช็ดน้ำตาที่แก้มฉันอย่างแผ่วเบา

"....."ฉันพูดไม่ออก มันตกใจ

"พี่ขอโทษนะ" แล้วพี่โอ้ก็หันกลับหลังแล้วกำลังจะเดินจากไป

 ฉันไม่ยอมให้มันจบแบบนี้เด็ดขาด ไม่!ฉันไม่ยอมเสียพี่ไปอีกแล้ว.. "กลับมานะ ตาบ้า!!"

"....."แล้วพี่โอ้ก็หันกลับมามองฉันโดยไม่พูดอะไร

"มาทำให้ฉันรัก แล้วจะทิ้งกันอย่างนี้หรอ!!. ฉันรักนาย ตาพี่โอ้บ้า!!"

"พูดออกจนได้นะ พี่รออยู่แล้วล่ะ.คิดว่าพี่ไม่รู้รึไงว่าน้ำชอบพี่"

"ว่าไงนะ?แสดงว่าที่ผ่านมา.."

"พี่รู้มาตลอด"

"แล้วทำไมไม่พูด..ทำให้ฉันคิดว่ารักพี่ฝ่ายเดียวรู้ไหมว่ามันเจ็บ"

"พี่รู้ แต่พี่ไม่สามารถรักน้ำในตอนนั้นได้เพราะพี่มีแฟนแล้วและพี่ก็รักเขามากด้วยเพราะเป็นรักครั้งแรกของพี่และดูเหมือนเขาจะรักพี่มากด้วย แต่รู้ไหมพี่กลับรู้สึกแปลกๆ โมโหทุครั้งที่เห็นน้ำยิ้มอย่างสนิทสนมกับไอ่ตันเื่พื่อนพี่ทั้งที่พี่มีแฟนอยู่แล้ว แล้วใจก็เต้นแรงแปลกๆที่อยู่ใกล้น้ำเหมือนตอนนี้" แล้วพี่โอ้ก็จับมือของฉันทาบที่หน้าอกข้างซ้ายหัวใจของพี่โอ้เต้นแรงมาก รวมถึงของฉันด้วย

"......."

"แล้วน้ำรู้สึกแบบนี้ที่อยู่ใกล้พี่รึป่าว"

"กะ..ก็ ใช่" ใบหน้าฉันร้อนแผ่ว

"งั้น....เป็นแฟนกับพี่นะ"

"อืม"

 แล้วฉันกับพี่โอ้ก็มองตากันเนิ่นนาน..ใบหน้าของเราเริ่มขยับเข้ามาใกล้กันเรื่อยๆ จมูกของเราสองคนชนกัน ริมฝีปากของพี่โอ้ทาบลงมาที่ริมฝีปากของฉัน เราจูบกันเนิ่นนาน...

 "ฉันรักเธอนะ สีน้า"เสียงพี่โอ้กระซิบที่ข้างหูของฉัน.. แล้วริมฝีปากของเราก็ประกบกันอีกครั้ง เป็นจูบที่เนิ่นนานและหอมหวาน..

                                        End... 

*ขอบคณสำหรับที่ติดตามนะคะ ในที่สุดเรื่องสั้นเรื่องแรกก็จบสักที ขอบคุณคะ