love ตุลุ๊ง!!
เขียนโดย 
ช่องว่างระหว่างเมฆ
วันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.27 น.
แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 20.06 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตุลุ้ง! ผมตื่นจากความคิด
“แต่นั่นไม่ใช่ หนังชุดให้กำลังใจหรอกนะ มันคือ เรื่องสั้นต่างหาก”
“อ้าวเหรอ “ผมเขียนบอก เธอหัวเราะโดยพิมพ์เลขห้าตอบมา ผมยิ้มให้กับหน้าจอสี่เหลี่ยมนั้น จนน้องชายเข้ามาทัก
“เป็นไรมากปะเนี่ย”
“อย่าจุ้นน่า” ผมบอก
“แม่!มาดูพี่สิ นั่งยิ้มนั่งหัวเราะอยู่คนเดียวอะ” น้องชายบอกแม่ที่เดินเอากับข้าวมาวางบนโต๊ะก่อนจะเลย มาดูผม
“ให้แม่พาไปศรีธันยาไหมลูก” แม่ว่าพลางส่ายหน้าอย่างอ่อนอกอ่อนใจกับเด็กสมัยนี้ ที่นั่งยิ้มนั่งหัวเราะอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้า “ไป ไปทานข้าวกัน”
“ครับแม่ ”
ตุลุ้ง!
“ขอตัวไปทานข้าวก่อนนะ เดี๋ยวมาใหม่”
“เหมือนกันเลย ผมก็จะ ทานข้าวเหมือนกัน”
เราเจอกันทุกวันในตอนเย็น คุยกันจนดึกดื่นก่อนจากลากันด้วยรอยยิ้มของรูปสติกเกอร์ต่างๆ เราป้อนคำสนทนาให้แก่กันทางช่องแชท
นับวันๆ ผมก็มีแต่ความผูกพันกับเธอ เรายิ้มหัวเราะ แชร์ความรู้สึกที่ดีให้แก่กันผ่านการแชท จนผมรู้สึกว่าความรู้สึกของผมที่มีต่อเธอมันมากล้น เกินกว่าคนที่รู้จักกันผ่านโลกเสมือนจริงกันธรรมดา นึกๆก็ให้แปลกใจตัวเอง เรามีความรู้สึกอย่างนั้นได้อย่างไร
ยิ่งเราคุยกันทุกวันแบบนี้ ผมก็แทบกักเก็บความรู้สึกนั้นไว้ไม่ให้มันหลุดจากความคิดจนมันไปโผล่ที่ข้อความได้ ผมไม่รู้ว่าเธอจะรู้สึกแบบเดียวกันกับผมไหม เธอคิดอย่างไรกับผมบ้างหรือเปล่า หรือเป็นผมที่โง่ งี่เง่า คิดไปแต่ฝ่ายเดียว ผมยอมรับกับตัวเองมากๆว่ากลัว ถ้าบอกไปแล้วเธอจะไม่เหมือนเดิมกับผม ผมจึงกักเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจให้ลึกที่สุด แต่ทุกครั้งที่ก้อนเนื้อก้อนนั้นมันเต้น ความรู้สึกนั้นก็ออกมาพร้อมๆกัน
มันก็คงไม่มีใครรู้ เธอก็คงไม่รู้ แต่ถ้าวันนั้นผมไม่เมาอันที่จริงวันนั้นผมดื่มกับที่ทำงาน มีการฉลองในแผนกกันเล็กน้อย ผมเองก็ดื่มเบียร์ไม่กี่กระป๋อง แต่อาจเป็นเพราะว่าผมคออ่อนเกินไป
ผมกลับเข้าห้องมา เปิดแลปท็อปคู่ชีพ ก็เห็นเธอยังออนอยู่ คือมีจุดสีเขียวทางด้านขวาของจอหลังชื่อของเธอ
ตุลุ้ง!
“ไปไหนมาทำไมถึงออนสาย” เธอทักมาทันที
“มีฉลองกันนิดหน่อยนะคับ”ผมพิมพ์ผิดๆถูกๆไปบ้าง”
ตุลุ้ง!
“เมาป่ะเนีย”
“รู้ได้ยังไง แต่ผมไม่ได้ดื่มมากขนาดนั้น แค่สังสรรค์พอเข้าสังคมได้ไหลลื่น” ผมรัวนิ้วมือบนแป้นพิมพ์
ตุลุ้ง!
“หลงคิดว่าคุณไม่ดื่มเสียอีก”เธอว่า
“ก็ไม่ดื่มพร่ำเพือถ้าไม่ใช่งาน”
ตุลุ้ง!
“รอทักแค่เนี้ย นึกว่าคุณเป็นอะไรเสียอีก ไปนอนก่อนนะพรุ่งนี่ค่อยเจอกัน”
“เดี๋ยวก่อน” ผมรีบพิมพ์
ตุลุ้ง!
“มีอะไร ฉันง่วงแล้ว”
“ผมมีอะไรบางอย่างอยากจะบอกคุณ” ผมตัดสินใจพิมพ์ จะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอร์ ไม่กี่ดีกรีในเบียร์กระป๋องหรือเปล่าที่ทำให้ผมกล้าจะพิมพ์บอกความในใจต่อ เธอ
ตุลุ้ง!
“ว่ามาเลย” เธอตอบกลับมา ผมหายใจเข้าลึกๆ
“ผมชอบคุณ” เมื่อพิมพไปแล้วผมก็กลั้นใจ รออ่านคำตอบ
ตุลุ้ง!
“ฉันก็ชอบคุณเหมือนกัน”
“จริงเหรอ”
“จริงสิ คุณมีอะไรคล้ายๆกัน คุณทำให้ฉันไม่หงาในโลกที่เสมือนจริงแบบนี้ คุณคือเพื่อนที่ดีที่สุด” ผมได้อ่านคำตอบแล้ว คิดว่าขอความที่ผมพิมพ์ไปเธอคงเข้าใจผิด จึงพิมพ์ใหม่
“ไม่ใช่อย่างนั้น ผม..z,iyd86 ผมพิมพ์ไปอย่างรวดเร็วหลับตารอฟังเสียงแล้วมันก็ดัง
ตุลุ้ง! ผมรีบอ่าน
“พิมพ์อะไรนะ” เธอว่า ผมรีบมองข้อความของตัวเองแทบจะเขกหัวลงกับโต๊ะคอมพ์ นี่เราลืมเปลี่ยนภาษาไปได้ยังไงเนี่ย
ตุลุ้ง!
“ฉันไปละนะ”
“เดี่ยวก่อน ผมอยากบอกว่า ผมรักคุณ” คราวนี้ผมพิมพ์ไม่ผิด แล้วไม่ยอมปิดตาด้วย
ตุลุ้ง!
“รักเหรอ มามุกไหนเนี่ย555 เมาเบียร์แน่ๆ555
”
“ผมพูดจริงนะ ผมรักคุณ รักคุณจริงๆ คุณอาจมองว่าผมมันโง่ทีไปรักคุณได้ยังไง แต่ผมไม่รู้ ผมรู้แต่ว่าวันไหนผมไม่ได้คุยกับคุณแล้วมันไม่มีความสุข คุณคิดเหมือนกันกับผมบ้างหรือเปล่า ผมก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า ตอนนี้ผมรู้สึกแบบนี้กับคุณจริงๆ”
พิมพ์เสร็จแล้วผมรู้สึกตัวเบาโหวง ที่ถ่ายเทความรู้สึกนึกคิดผ่านตัวอักษรไปให้เธออ่าน ผมรอนาน และลุ้นระทึก ในที่สุดก็เห็นในช่องข้อความบอกว่าเธอกำลังพิมพ์อยู่
ตุลุ้ง!
“ฉันขอโทษนะ ที่ทำให้คุณรู้สึกแบบนั้นไปได้ ฉันเองก็ไม่เข้าใจ คุณไปรู้สึกอย่างนั้นได้อย่างไร แต่ที่ฉันอยากบอกว่า ฉันไม่ได้รู้สึกกับคุณแบบนั้น คุณไม่ได้รักฉันจริงๆหรอกเราไม่ได้รู้จักกันจริงๆจังๆเลย ที่ฉันอยากบอกคุณว่า คุณแค่รักตัวอักษรที่เราเขียนถึงกันมากกว่า คุณหลงรักข้อความตัวอักษรเท่านั้น”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ”ผมรีบพิมพ์บอกไปแต่ บนข้อความก็บอกว่า pimmy pigmyได้เปลี่ยนเป็นสถานะออฟไลน์แล้ว
ผมได้แต่นั่งหน้าเจ๋อ อยู่หน้าคอมพอวเตอร์ขนาดเล็กนั้น คืนนั้นผมนอนไม่หลับทั้งคืน
แล้วเย็นวันต่อมาหรือวันไหนๆเธอก็ไม่ ออนอีกเลย...
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
