ไม่สวยแล้วผิดเหรอ..???
-
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อิงจากเรื่องจริงจากพี่คนนึงที่รู้จักนะคะแต่ได้นำมาเรียบเรียงใหม่อีกครั้งอาจจะมีส่วนที่ไม่ใช่ความจริงหมดนะคะ พี่คนนี้นเป็นคนที่หน้าตาจัดว่าพอใช้ได้เลยค่ะแต่ติดตรงที่ "นํ้าหนัก" เอาล้ะ ไปอ่านกันเลยดีกว่า...
วันจันทร์เวลา 7 โมงเช้า
ผู้หญิงร่างท้วมคนหนึ่งวิ่งกระปอดกระแปดมารงเรียนในสภาพผมที่ยุ่งเหยิง มองซ้ายมองขวาจนสะดุดตากับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเธอก็รู้จักเขาเป็นอย่างดี เธอจัดการจัดผมเผ้าที่พะรุงพะรังให้เรียบร้อยก่อนทีจะเดินเชิดๆ ผ่านหน้าผู้ชายคนนั้น...
"อ้าว ทิปหวัดดี" ชายหนุ่มกล่าวเอ่ยชวนหญิงนามร่างท้วมนามว่า "ทิป" ทิปหันมาก่อนจะยิ้นน้อยๆให้ฝ่ายข้ามที่กำลังเดินมาใกล้แล้วเดินไปด้วยกัน เมื่อเดินมาถึงอาคารทิปมองดู "ท็อป" เด็กชายรูปร่างสูง ขาว ตี๋ ซึ่งจัดได้ว่าเป็นคนที่หล่อเลยทีเดียว ทิปผู้หญิงหนึ่งที่แอบชอบท็อปตั้งแต่ ม.ต้น ตอนนี้อยู่ ม.ปลาย แล้วก็ยังรักชอบในตัวท็อปอยู่ดีด้วยความที่อยากเป็นเจ้าของจึงเขาไปสนิทสนมด้วยเป็นพอเศษแต่ท็อปก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะท็อปเองก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วก็คือ "เจน" สาวสวยขวัญใจโรงเรียนที่อยู่คนละห้องกันแต่ต้องเป็นความลับที่แอบเก็บไว้เพราะ เจนบอกว่าชอบท็อปแบบเป็นเพื่อนเท่านั้นยังไม่คิดอะไรเกินเลย.....ทิปจึงได้เก็บความลับที่ชอบท็อปไว้คนเดียว....
บ่อบครั้งที่ทิปคุยกับท็อปทางแชทท็อปจะตอบแบบลวกๆตลอดเวลา ซึ่งทำให้ทิปรู้สึกเสียใจหลายคนชอบถามทิปว่า ทิปทำไปเพื่ออะไรยังไงเค้าก็ไม่สนใจหรอก หลายครั้งที่ทิปตอบกลับไปว่า ทำไปเพราะรักเพราะสำหรับทิปแล้วไม่มีคำพูดไหนที่จะอธิบายเป็นคำพูดได้ แต่ในบางครั้งทิปก็รู้สึกน้อยใจทีท็อปชอบไปคุยกับคนอื่นทิปจึงได้แต่ปลอบใจตัวเอง "แกจะเสียใจทำไมยัยทิป แกไม่ใช่แฟนเค้า เค้าไม่ใช่แฟนแก" ต่อมาทิปได้รวบรวมความกล้าที่จะสารภาพความในใจของเธอที่มีต่อท็อปเพราะเธออดกลั้นมันไม่ไหวแล้ว ถึงนัดมาเะอที่โรงอาหารโรงเรียนเพราะตอนเย็นที่นั้นดูสงบมาก เมื่อท็อปมาถึงเขาถามทิปอย่างสัยว่ามีอะไรหรือเปล่าทิปลุกขึ้นแล้วเริ่มเปิดบทสนทนาทันที
"เอ่อ เอ่อ ท็อป! เราชอบนาย!!" สิ้นคำของทิปสีหน้าที่ยิ้มของท็อปกลับเป็นใบหน้าที่กังวล
"เอ่อ ทิป คือเราไม่ได้ชอบเธอแบบนั้นนะ" ทิปที่ได้ยินถึงอาการนํ้าตาตกใน แต่พยายามกลั้นใจถามต่อไปว่า
"ทำไมล่ะ เราดีไม่พอเหรอหรือเราไม่สวย" ท็อปมองหน้าทิปแล้วพูดประโยคที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยิน
"เพราะ เธอ...อ้วนน้ะ..."
สิ้นเสียงท็อป ทิปรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกสลายนํ้าตาที่เก็บไว้เอ่อล้นลงมาพร้อมกับพูดความในใจออกมาจนหมดเปลือก
"ท็อป ท็อปคิดว่าเราอยากเกิดมาอ้วนหรือเปล่า ถ้าท็อปเลือกได้ท็อปอยากเกิดเป็นคนอ้วนเหรอ มีคนบอกเราว่าในเมื่อเราหนีจากความทุกข์ไม่ได้เราก็ต้องอยู่กับมัน อยู่กับการที่เราเป็นคนไม่สวย หรือกับความอ้วน ที่เราทำไปก็เพื่อท็อปทุกอย่าง แล้วท็อปเคยเห็นคุณค่าของเราบ้างมั้ย หรือว่าอ้วนแล้วมันดูน่าเกลียดขยะแขยง ท็อป เราก็มีหัวใจนะ เราก็มีความรู้สึก ที่คิดได้และเจ็บเป็น เธอคิดว่าเราเป็นตัวอะไร ยังเห็นเราเป็นคนอยู่มั้ย เรารู้ว่าเราสู้เจนสุดเฟอร์เฟคของท็อปไม่ได้หรอก แต่เราอยากบอกท็อปว่า ถ้าท็อปชอบคนเพียงเพราะหน้าตาที่เป็นเปลือกนอกเท่านั้น ท็อปก็จะไม่มีวันเจอรักแท้หรอกนะเพราะรักแท้มันอยู่ที่เนื้อใน" ทิปปาดนํ้าตาก่อนจะเดินออกไปทิ้งท็อปให้ยืนคิดอยู่คนเดียว...
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาทิปได้ทุนไปเรียนต่อที่อเมริกาและได้ไปปักหลักที่นั้นและเมื่อเธอเรียนจบเธอก็ได้แต่งงานกับชายหนุ่มที่รักในสิ่งที่เธอเป็นจริงๆ....
จบแล้วค่ะ อ่านแล้วเม้น ติ ด้วยนะคะจะปรับปรุงแก้ไขให้ดีกว่าเดิมค่ะ
วันจันทร์เวลา 7 โมงเช้า
ผู้หญิงร่างท้วมคนหนึ่งวิ่งกระปอดกระแปดมารงเรียนในสภาพผมที่ยุ่งเหยิง มองซ้ายมองขวาจนสะดุดตากับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเธอก็รู้จักเขาเป็นอย่างดี เธอจัดการจัดผมเผ้าที่พะรุงพะรังให้เรียบร้อยก่อนทีจะเดินเชิดๆ ผ่านหน้าผู้ชายคนนั้น...
"อ้าว ทิปหวัดดี" ชายหนุ่มกล่าวเอ่ยชวนหญิงนามร่างท้วมนามว่า "ทิป" ทิปหันมาก่อนจะยิ้นน้อยๆให้ฝ่ายข้ามที่กำลังเดินมาใกล้แล้วเดินไปด้วยกัน เมื่อเดินมาถึงอาคารทิปมองดู "ท็อป" เด็กชายรูปร่างสูง ขาว ตี๋ ซึ่งจัดได้ว่าเป็นคนที่หล่อเลยทีเดียว ทิปผู้หญิงหนึ่งที่แอบชอบท็อปตั้งแต่ ม.ต้น ตอนนี้อยู่ ม.ปลาย แล้วก็ยังรักชอบในตัวท็อปอยู่ดีด้วยความที่อยากเป็นเจ้าของจึงเขาไปสนิทสนมด้วยเป็นพอเศษแต่ท็อปก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะท็อปเองก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วก็คือ "เจน" สาวสวยขวัญใจโรงเรียนที่อยู่คนละห้องกันแต่ต้องเป็นความลับที่แอบเก็บไว้เพราะ เจนบอกว่าชอบท็อปแบบเป็นเพื่อนเท่านั้นยังไม่คิดอะไรเกินเลย.....ทิปจึงได้เก็บความลับที่ชอบท็อปไว้คนเดียว....
บ่อบครั้งที่ทิปคุยกับท็อปทางแชทท็อปจะตอบแบบลวกๆตลอดเวลา ซึ่งทำให้ทิปรู้สึกเสียใจหลายคนชอบถามทิปว่า ทิปทำไปเพื่ออะไรยังไงเค้าก็ไม่สนใจหรอก หลายครั้งที่ทิปตอบกลับไปว่า ทำไปเพราะรักเพราะสำหรับทิปแล้วไม่มีคำพูดไหนที่จะอธิบายเป็นคำพูดได้ แต่ในบางครั้งทิปก็รู้สึกน้อยใจทีท็อปชอบไปคุยกับคนอื่นทิปจึงได้แต่ปลอบใจตัวเอง "แกจะเสียใจทำไมยัยทิป แกไม่ใช่แฟนเค้า เค้าไม่ใช่แฟนแก" ต่อมาทิปได้รวบรวมความกล้าที่จะสารภาพความในใจของเธอที่มีต่อท็อปเพราะเธออดกลั้นมันไม่ไหวแล้ว ถึงนัดมาเะอที่โรงอาหารโรงเรียนเพราะตอนเย็นที่นั้นดูสงบมาก เมื่อท็อปมาถึงเขาถามทิปอย่างสัยว่ามีอะไรหรือเปล่าทิปลุกขึ้นแล้วเริ่มเปิดบทสนทนาทันที
"เอ่อ เอ่อ ท็อป! เราชอบนาย!!" สิ้นคำของทิปสีหน้าที่ยิ้มของท็อปกลับเป็นใบหน้าที่กังวล
"เอ่อ ทิป คือเราไม่ได้ชอบเธอแบบนั้นนะ" ทิปที่ได้ยินถึงอาการนํ้าตาตกใน แต่พยายามกลั้นใจถามต่อไปว่า
"ทำไมล่ะ เราดีไม่พอเหรอหรือเราไม่สวย" ท็อปมองหน้าทิปแล้วพูดประโยคที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยิน
"เพราะ เธอ...อ้วนน้ะ..."
สิ้นเสียงท็อป ทิปรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกสลายนํ้าตาที่เก็บไว้เอ่อล้นลงมาพร้อมกับพูดความในใจออกมาจนหมดเปลือก
"ท็อป ท็อปคิดว่าเราอยากเกิดมาอ้วนหรือเปล่า ถ้าท็อปเลือกได้ท็อปอยากเกิดเป็นคนอ้วนเหรอ มีคนบอกเราว่าในเมื่อเราหนีจากความทุกข์ไม่ได้เราก็ต้องอยู่กับมัน อยู่กับการที่เราเป็นคนไม่สวย หรือกับความอ้วน ที่เราทำไปก็เพื่อท็อปทุกอย่าง แล้วท็อปเคยเห็นคุณค่าของเราบ้างมั้ย หรือว่าอ้วนแล้วมันดูน่าเกลียดขยะแขยง ท็อป เราก็มีหัวใจนะ เราก็มีความรู้สึก ที่คิดได้และเจ็บเป็น เธอคิดว่าเราเป็นตัวอะไร ยังเห็นเราเป็นคนอยู่มั้ย เรารู้ว่าเราสู้เจนสุดเฟอร์เฟคของท็อปไม่ได้หรอก แต่เราอยากบอกท็อปว่า ถ้าท็อปชอบคนเพียงเพราะหน้าตาที่เป็นเปลือกนอกเท่านั้น ท็อปก็จะไม่มีวันเจอรักแท้หรอกนะเพราะรักแท้มันอยู่ที่เนื้อใน" ทิปปาดนํ้าตาก่อนจะเดินออกไปทิ้งท็อปให้ยืนคิดอยู่คนเดียว...
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาทิปได้ทุนไปเรียนต่อที่อเมริกาและได้ไปปักหลักที่นั้นและเมื่อเธอเรียนจบเธอก็ได้แต่งงานกับชายหนุ่มที่รักในสิ่งที่เธอเป็นจริงๆ....
จบแล้วค่ะ อ่านแล้วเม้น ติ ด้วยนะคะจะปรับปรุงแก้ไขให้ดีกว่าเดิมค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ