หลอน

      บ้านเช่าหลายหลังถูกจัดเรียงรายเป็นแถว ผู้คนต่างทำมาหากินกันแบบหามลุ่มหามค่ำ

บ้านก็ยังเช่าข้าวก็ต้องซื้อ นานๆครั้งที่จะได้เห็นเด็กออกมาวิ่งเล่น มันดูเหมือนหมู่บ้านร้างมีเพียงเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ

 สองคนกำลังนั่งเล่นกันอย่างสนุก "ชุติมาเธอชอบตุ๊กตาตัวนี้มั้ย" น้ำฝนถามชุติมาที่กำลังนั่งมองเพื่อนเล่นตุ๊กอยู่

      "ชอบสิ!ชุติมาพูดออกมาค่อยๆ พอให้น้ำฝนได้ยิน เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ 

รถสีบลอนเทาขับมาจอด ตรงหน้าบ้านของชุติมาผู้หญิงร่างผอมบาง ก้าวเท้าออกมาจากรถเธอมองหาอะไรซักอย่าง

ทว่าดวงตาของเธอมองชุติมาเหมือน เด็กข้างถนนเธอกวาดสายตาไปรอบๆ พร้อมกับถามชุติมาว่า

     "เธอเห็นลูกสาวชั้นมั้ยอืม!..ไม่เห็นค่ะชุติมา" โกหกแต่ไม่เนียน เพราะเธอไม่ชอบโกหกใครแต่สำหรับน้ำฝนแล้ว

เธอจึงยอมที่จะโกหก "เธออย่ามาโกหกชั้นนะ!"เสียงตะคอกของแม่น้ำฝน ทำให้ชุติมาถึงกับสะดุ้งขึ้นมาทันที

เธอตัวสั่นไปหมดน้ำตาค่อยๆใหลออกมา "บอกมานะน้ำฝนอยู่ใหนไม่งั้นฉันจะไม่ให้น้ำฝนมาเล่นกับเธออีก"

ด้วยความที่น้ำฝนซึ่งเข้าไปหลบที่หลังประตู ทนเห็นชุติมาโดนบีบเค้นไม่ใหวเธอจึงรีบวิ่งออกมา 

แม่อย่าทำเพื่อนหนูนะ...!!! ยังไม่จบฮะติดตามกันด้วยนะอิอิ