เพลาน่าน่ากลัว เพลาเจอ"ผี"

บทที่ 1 ประตูเเห่งความตรงกันข้าม
(ป.ล.กรุณาอ่านบทนำเพื่อความระทึกขวัญก่อน หึ หึ)
"เรเชล"
"ค่าเเม่"เสียงเเม่เรียกมาจากในครัว ฉันรีบลงไปหาเเม่ทันที
"ไปซื้อเนื้อหมูที่ตลาดให้หน่อยสิจ๊ะ"
"เเม่ก็.... เมื่อวานหนูก็ไปเเล้วน้า ทำไมเเม่ไม่ไปซื้อเองหล่ะค่ะ"และเเล้วชั้นก็รู้สึกว่ามีรังสี...
"จาไปหรือไม่ไปหา"มาจากทางนี้จริงๆด้วย
"ไปเเล้วค่าาาาาา"ว่าเเล้วฉันก็สปีดเกียร์หมาหนีทันที  เเม่เรานี้น่ากลัวจริง
"จะหนีไปไหนห้าาาา  กลับมาเจอดีเเน่"//เเม่เธอนี้น่ากลัวจริงๆนะเรเชล<<<นักเขียน
ฉันวิ่งไปไม่ดูตาม้าตาเรือจนกระทั่ง
"ว้าย สะดุด"
"ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ฉันตกลงไปในบ่อน้ำบ่อหนึ่ง เดี๊ยว!เเต่ตรงนี้ไม่น่าจะมีบ่อน้ำหนิ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด"
"คัท"
"เอาหล่ะต่อไปได้เวลาถ่ายทำฉากต่อไปเเล้ว เริ่ม!!!!!!"
ณ ปลายสุดของบ่อน้ำ
"เอ๋ที่นี้มัน"
สภาพโดยรวมทั้งหมดเป็นเหมือนในเทพนิยายสุดๆ จะบอกยังไงล่ะเหนือธรรมชาติมากๆ ที่นี่มันที่ไหนกันแน่นะ

"ช่วยหนูด้วย "
"เอ๋"เสียงนี้มันเสียงของใครกันหนะ
"เสียงของใครหน่ะ ที่นี่มีคนอยู่นอกฉันด้วยหรอ"
"ช่วยหนูด้วยสิ ผมเหงามากเลย"
"เธอเป็นใครกันเเน่"
ทันใดนั้น หางตาของฉันก็เหลือบไปเห็นเด็กคนหนึ่งนั่งกอดเข่าอยู่ข้างๆต้นไม้ประหลาด(มั้ง?)
"มีอะไรให้ช่วยหรอจ๊ะ"
"ช่วยอยู่กับหนูไปตลอดเลยนะ"
"วะ......"ทันใดนั้น เด็กคนนั้นก็บีบคอฉัน ไม่นะฉันจะมาตายอย่างนี้ไม่ได้นะ ยังไม่ได้ลาใครเลย
เด็กคนนั้นก็บีบคอฉันจนกระทั่ง ฉันจะรอดไหมเนี้ย เเฮก เเฮก แต่ความคิดที่กำลังจะสิ้นหวังนั้นมี
"ฟิ้ววววววววววว"นี่มันมูมเมอเรง
"นี่มัน นายอีกเเล้วหรอ"
"ผมหน่ะ จะให้วิญญานคนๆนี้ไปอยู่กับคุณไม่ได้หรอก"
"ฮึ......"
"วันนี้พอเเค่นี้ก่อนล่ะกัน"เด็กผู้หญิงคนนั้นกระเด้งตัวออกห่างไป เกิดอะไรขึ้นกันเเน่
"ไม่เป็นไรใช่ไหมฮะ"
"อื้ม....เธอเป็นใครกันหรอ"
"ผมชื่อโซลฝากตัวด้วยนะฮะ"
TO BE CONTINUED
_______________________________________________________________
เรื่องสั้น ของเรน่าออกเเล้วล่ะเย้