โรงเรียนอาถรรพ์

ผู้หญิงคนนั้นยืนกล้มหน้าตรงหน้าของฉัน.ทำให้ฉันตกใจอย่างสุดขีดในวินาทีนั้นฉันไม่รูจะทำอะไรดีเพราะตอนนั้น
ฉันกำลังตกใจมาก.มือของเย็นอย่างบอกไม่ถูก ตัวสั่นเพราะความกลัว ฉันตัดสินใจหันกลับไปและรวบรวมความกล้า
วิ่งหนีด้วยความกลัว แต่แล้วฉันก็รู้ว่าฉันยังวิ่งอยู่กับที่ร่างกายของฉั้นไม่เครื่อนที่เลยเมื่อนงั้นฉันจึงหันหลังกลับไป
 ....มือซีดเซียวของหญิงสาวเอื้อมมาจับตัวฉันไว้...ในขณะนั้นกลัวมากกลัวอย่างบอกไม่ถูกทุกๆอย่างในที่นั้นวังเวง
และสยดสยอง ตอนนั้นเองความคิดในหัวก็ผุดขึ้นมาว่า....ในนาทีนั้นฉันคงไม่มีโอกาสรอดอีกแล้วและฉันครอบครัว
บ้านและสิ่งต่างๆทันใดนั้นเสียงของผู้หญิงที่จับไหล่ฉันก็ดังขึ้นว่า"ฉันต้องการให้เธอมาอยู่เป็นเพื่อนได้
โปรดฉันเหงาเหลือเกิน ฉันหนาวและไม่มีที่ไป" ทันใดนั้นเองฉันรู้สึงว่าต้องตอบอะไรบางอย่าง ฉันจึงหันกลับไป
ตอบว่า "เธอจะไม่มีวันได้ตัวฉันเพราะฉันจะไม่มีวันไปอยู่กับเธอ!!!!!!"เมื่อฉันพูดจบเสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้น
ด้วยความโกรธ.......