ชมรมความรัก

ความรัก คือ อะไร บ้างก็บอก "ความรักคือการให้" บ้างก็บอก"ความรักคือการเสียสละ" ซึ่งผมคนนึงที่ไม่เข้าใจเรื่องความรัก และไม่คิดที่อยากจะเข้าใจมันด้วย ซึ่งในเวลาที่ผมกำลังนั่งเหม่ออยู่ ข้างหน้าต่างหลังห้องเรียนนั้น ได้มีชอร์คพุ่งตรงเข้ามาที่หัวของผมป๊อก!!"โอ้ย!!" ผมอุทานออกมาด้วยความตกใจ(บวกกับความเจ็บเล็กน้อย)"นาย ยู!! เธอแอบเหม่อเวลาครูสอนงั้นเหรอ!!" เสียงนั้นมาจาก คนๆนึงที่ยืนอยู่หน้าห้อง ใช่ครับ อาจารย์ที่กำลังสอนอยู่นั่นเอง เธอชื่อ อ.สาริสา เป็นอาจารย์สอนวิชาสังคม และเป็นอาจารย์ประจำชั้นของห้องผมด้วย"ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ" เสียงหัวเราะลั่นห้อง พร้อมกับสายตาเยาะเย้ยที่ทุกคนในห้องส่งมาหาผม"ขอโทษครับอาจารย์" ผมพูดพร้อมเกาหัว แกรกๆ"เธอชอบเหม่อคาบชั้นตลอดเลย วันนี้เธอต้องทำเวรคนเดียว ถือเป็นการไถ่โทษ!!""ค้าบบบบ" ผมตอบกลับไปแบบเสียงหน่ายๆอ้อ ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ผมชื่อ ยู อายุ18ปี อยู่ชั้นม.6/6 การเรียนก็งั้นๆ ด้านกีฬาก็มาตรฐาน ไม่มีชมรมอยู่ ซึ่งไม่มีจุดเด่นอะไรเลย "กริ๊งงงงง!!!" เสียงสัญญาณที่บอกว่าได้เวลากลับบ้านแล้ว "อ่ะ ทุกคนอย่าลืมที่ครูสอนวันนี้นะจ๊ะ นาย ยู!! อย่าลืมทำเวรล่ะ!!" อาจารย์ได้ย้ำผมอีกรอบ"ค้าบ ค้าบ" ผมตอบด้วยความเบื่อ ไปอีกรอบและผมก็เดินไปถือไม้กวาด"เฮ้ยย กวาดให้สะอาดล่ะ คุณภารโรง ยู ฮ่าๆๆๆๆ" เสียงเพื่อนผู้ชายมันล้อเลียนผมแล้วมาเตะถังขยะ จากนั้นก็เดินจากไป"เฮ้อออ!!" ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมกับก้อตัวลงไปเก็บขยะที่เรี่ยราดตามพื้น จะบอกว่าที่ผมกำลังโดนแบบนี้มันหนักหรือปล่าวคับ คำตอบคือไม่รู้ครับ เพราะผมโดนจนชินแล้ว หลังจากนั้นทุกคนก็เริ่มทะยอย ออกห้องไปเรื่อยๆ ส่วนผมก็กวาดพื้นไปแบบเซงๆจนเย็นมากแล้ว"เฮ้ออ!! แล้วสรุปไอ่ความรักนั่นมันคืออะไรน้ออ" ผมบ่นคนเดียวอยู่ในห้องเรียน"เรื่องนี้เองเหรอที่นายนั่งคิดในคาบเรียนน่ะ!" เสียงปริศนาดังมาจากข้างหลังผม"นายน่ะ กำลังค้นหาความรักอย่างงั้นเหรอ?" ผมหันไปมองเงาหนึ่งจากในห้อง ผมลองเขม่งตาปรากฏว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องที่ชื่อว่า ส้ม เธอเป็นคนอารมณ์ดี เรียนเก่ง มนุษยสัมพันธ์ดี และเป็นคนตัวเล็ก น่ารัก ผิวขาว และขี้สงสัย (นี่ผมบรรยายมากไปป่าวครับ ฮ่าๆๆๆ//คนเขียน)"อ๋อ ส้มเองเหรอ ทำไมเธอถึงไม่กลับบ้านล่ะ""ก้อฉันลืมสมุดไว้ใต้โต๊ะนี่นา ว่าแต่นายเถอะ โดนเพื่อนแกล้งเป็นประจำแบบเนี่ยไม่คิดจะสวนคืนมั่งเหรอ??" ส้ม ถามกลับมาพร้อมกับหน้าที่ขี้สงสัยเต็มพิกัด"ช่างฉันเถอะน่า" ผมตอบกลับไปด้วยความรำคาญ "รีบๆกลับบ้านไป!!" และพร้อมกับไล่กลับบ้าน(แอบบชั่วนิดๆอิอิ//คนเขียน)"ก็ฉันสนใจในตัวนายอ่ะ ได้ยินว่านายยังไม่มีชมรมใช่ไหม งั้นมาอยู่ชมรมกับฉันสิ" จู่ๆเธอก็ชวนผมเข้าชมรมเฉยเลย เป็นการชวนเข้าชมรมที่ง่ายดายออกปานนี้ ถ้าผมตอบกลับไปว่า"โอเคชั้นตกลงจะเข้าชมรมของเธอ"ก้อคงจะจบเพียงเท่านี้แหล่ะ (ฮ่าๆๆๆ)"ไม่ล่ะ ชั้นไม่ชอบสุงสิงกับใคร" ผมตอบไปด้วยคำตอบที่โคตรมาตรฐาน"ไม่รู้แหล่ะ ยังไงนายก็ต้องเข้า!!" เธอพยายามในการที่จะพาผมเข้าชมรมให้ได้"ก็บอกแล้วไงว่าไ. .. ....(โอ๊ะ!!)!!!!" ขณะที่ผมกำลังพูดไปพร้อมกับหันหน้าไปหาส้ม แต่ยังไม่ทันได้จบประโยค ผมได้เงียบไป เพราะผมหันไปเห็นหน้าของส้ม ที่ทำคิ้วชนหากันพร้อมกับแก้มป่อง ซึ่งทำให้ผมได้ตกไปอยู่ในห้วงอากาศ ที่ผมมองเห็นก็มีแต่ใบหน้าของส้มเพียงอย่างเดียว มีแสงวิบวับอยู่ข้างๆ ใบหน้าของเธอนี่ผมกำลังตกหลุมรักส้มงั้นเหรอ???