รักแรกของเด็ก ป.4

10.0

เขียนโดย bigbang

วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.53 น.

  1 บท
  2 วิจารณ์
  4,669 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 14.16 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) มันไม่มีบทหรอกนะ ความรักของฉันมันรวบเดียวจบต่างหากล่ะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     "น้องๆ ไอ้นี่ชอบน้อง" เสียงของรุ่นพี่คนนึงดังขึ้น ซึ่งแน่ว่าพี่เค้าพูดกับฉัน

     "เฮ้ยๆ พี่คนนั้นบอกว่าชอบแกอ่ะ วิป"ยัยรินว่าเมื่อได้ยินกับฉันด้วย

     "แกอย่ามั่วน่า พี่เค้าแค่...พูดเล่นเฉยๆเอง"ฉันเถียงกลับ แต่ทั้งๆที่ในใจฉันกลับคิดตรงกันข้าม ทั้งๆที่คำพูดเมื่อกี้เป็นการล้อเล่นของเด็กประถมละนะ

      วันรุ่งขึ้น..

      ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้านข้าวต้มของโรงเรียนกับยัยเพื่อนสองคน รินและนุช

      "นี่ๆริน เมื่อวานนี้ใครหรอที่บอกชอบฉันอ่ะ?"ฉันถามออกไป

      "นิว พี่เค้าชื่อนิว"รินตอบ

      "แกสนใจพี่เค้าหรอห้ะ ยัยวิป ตอบๆ"นุชแซวฉัน

      "มั่วและ กินๆไปๆ" ฉันกลับมาสนใจจานข้ามต้มของตนเองต่อ

      "เฮ้ๆไอ้นิวมานี่ๆมากินข้าวต้มกันเว้ย เดี๋นวตูเลี้ยงเอง" เสียงของพวกรุ่นพี่กลุ่มนึงพูด และเพราะประโยคนี้ทำให้ฉันได้เห็นบุคคลที่ทำใหเฉันคิดไปไกลเมื่อวานนี้

       นั่น..พี่นิวหรอ??

       พี่เค้าอยู่ในกลุ่มพี่โปเต้นักบอลนี่นา กลุ่มนี่เป็นกลุ่มที่มีตัวสำคัญคือ พี่โปเต้ พี่ซัน และพี่นิว...น

       ท..ทำไมใจฉันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยนะ  

       เลิกคิดบ้าๆซักทีเถอะ พี่เค้ามีแฟนรึยังเรายังไม่รู้เลย..

       

      โรงอาหาร..

      ฉันกับยัยชลมาเดินหาที่นั่งทานข้านในโรงอาหาร ซึ่งแน่ว่าทุกๆวันนี้โรงอาหารยิ่งจะทลักทุกวันๆ แต่ในที่สุดฉันก็เจอโต๊ะนังจนแต่ ซึ่งโต๊ะนี้มีพวกพี่นิวนั่อยู่

      "นั่งโต๊ะอื่นเหอะ"ยัยชลว่า ก็จริงอ่ะนะที่ยัยนี่ไม่อยากนั่งด้วย เพราะถูกรุ่นพี่โปเต้ชอบล้อลเียนเรื่องที่ยัยนี่ไม่มีคิ้ว! ซึ่งฉันว่ามันก็แค่คิ้วอ่อนเฉยๆเองมาว่ากันแบบนี้ได้ไง

      "ช่างมันเถอะไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจัดการเอง" สุดท้ายเราก็ได้นั่งโต๊ะนี้

      "อ้าว เฮ้ย! นี่มันยัยคิ้วไม่มีนี่หว่า"

      "พี่ อย่าว่ายัยชลแบบนี้สิ นับดูซิมันมีคิ้วก็เส้น ห้ะ!" ฉันตวาดกลับ จนพี่โปเต้เงิบ ส่วนคนอื่นๆรวบถึงพี่นิวก็หัวเราะออกมา 

      ทำไมฉันถึงมีความสุขจังนะ....

      

      "นี่ๆแก เทมมันชอบแกอ่ะ" นุชว่า เอาอีกล่ะ ฉันนี่ชอบโดนล้อที่มีเพื่อนในห้องมาชอบจริงๆเลย ทั้งๆที่ฉันไม่ชอบก็เหอะ..

      "ฉํนไม่ชอบมัน"

       "แล้วแกชอบใคร?"รินถาม

      "ก็...ใครก็ได้ ที่ไม่ใช่ห้องเรา ฉํนชอบพวก..รุ่นพี่มากกว่าอย่างรุ่นพี่ป.5 แบบงี้" ซึ่งแน่นอนว่าฉันหมายถึงใคร=///=

        "ใคร?" อย่าถามตรงนักสิ-///-

        "ม...ไม่รู้แหละ ช่างมันเหอะ"ฉันตัดบทไปซะอย่างงั้น

 

          ขึ้นปอห้าาาา......

           แต่ถึงอยู่ชั้นไหนฉันก็ยังใจเหมือนเดิม ฉันเริ่มรู้สึกชอบพี่เค้าขึ้นมาทุกวันๆอย่างห่างๆ ตอนนี้พี่เค้าอยู่ปง6 แล้ว

           วันนี้เป็นวันที่คณะกรรมการจะมาตรวจโรเรียน และในฐานะที่เราเป็นสภานักเรียน(ฉันเป็นกรรมการ พี่ป.6เป็นประธาน)เราจึงได้ถูกสัมภาษจากคณะ แต่ก่อนหน้านั้นเราจึงมานั้งเตี๊ยมกันรอก่อนในห้องท่านรอง

           "ถามหน่อย"พี่แก้วป.6พูดขึ้น"ใครชอบพี่นิว ให้รีบเลิกชอบซะนะ เดี๋ยวพี่แพทจะตบเอา"

         ตึกตัก ตึกตัก...

         "น..หนู" ปามล์ยกมือขึ้น

         อะไรนะ! ปาลม์นักบอลหญิงที่อยู่ห้อง.1 นะหรอ ชอบ...พี่นิว....

        "เลิกชอบซะถ้าไม่อยากเจอดี..."พี่พี่แก้วตัดบท

 

         ทำไมฉันรู้สึกอยากร้องไห้จังเลยนะ...

         พักเที่ยง ฉันและริน นุช มานั้งกินขนมด้วยกันที่สวนพุทธศาสตร์

        "นี่ๆพ่อนิวๆ แม่แพทอยากกินโดนัทอ่ะ..." เสียงรุ่นพี่ป.6เล่นกันเหมือนเด็กๆ พ่อแม่ลูก โดยมีแม่เป็นพี่แพท พ่อเป็นพี่...นิว เค้าคงรักกันจริงๆอ่ะน่ะv.v

         ฉึก! 

         "งั้นเอาไป ป๊ะ พี่นิวส่งถุงโดนัทที่มีอยู่2-3ชิ้นให้ ส่วนรุ่นพี่ที่ได้รับ ก็เดินนำถุงนั้นกลับมาให้พี่แพทที่นั้งหน้าแดงอยู่ตรงนั้น

         เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นต่อหน้าฉัน 

         สงสัย ฉันคงต้องตัดใจ......

  

         ปอ.6

        และทุกๆวันนี้ฉันก็พอที่จะทำใจได้แล้วและนะ  พี่เค้าไปต่อโรงเรียนใหม่ในม.1 ส่วยพี่นิวกับพี่แพทก็เลิกกัน โดยพี่นิวมาคบกับปามล์ เพื่อนห้องหนึ่งแทน...

        ทุกวันนี้ฉันทำใจได้แล้วล่ะ....  การแอบชอบรุ่นพี่นี่ยังไงมันก็ต้องมีรุ่นพี่มารักกันจนได้ เค้าคงไม่คิดที่จะหันมามองน้องเล็กเราหรอกนะ...อีกอย่างปาล์มตอนนี้ก็เลิกกับพี่เค้าแล้ว และมาคบรุ่นเดียวกันแต่ต่างโรงเรียน

        ฉนั้นมันจึงสรุปได้ง่ายๆว่า...ความรักตอนเด็กๆอย่างเรานี่มันก็แค่ความรักเล่นๆของเด็กล่ะนะ การที่เราจะรักใครจริงมันจะไม่ง่ายเลยที่จะเลิกแล้วคบคนใหม่แล้วบอกว่ารัก ความรักมันไม่เกิดจากชอบแว็บเดียวแล้วคบกัน เลิก คบคนใหม่ เลิก คบคนใหม่ ไปเรื่อยๆหรอกนะ การที่เราจะรักใครก็ต้องมีความผูกพันธ์กันก่อนแล้วมันค่อยๆพัฒนามาเป็นความรักตากหากล่ะ ไม่ใช่มารักกันง่ายๆ มันข้ามขั้นเกินไป.....บางทีตอนนี้เพื่อนที่เราคุยด้วยบ่อยๆอาจจะแอบชอบเราก็ได้นะ....จริงมั้ย??

             ฝากค้อมเม้มด้วยนะจ้าา หรือใครมีประสบการณ์ความรักจากรุ่นพี่ รุ่นน้อง จะสำเร็จ หรือไม่สำเร็จ ก็คอมเม้นมาล่ะกันเน้อ แต่ไม่ได้ที่จะห้ามในการรักกันในตอนเด็กๆน้า เพราะบางทีมันก็อาจมีรักแท้จริงอยู่ในวัยนี้ก็ได้.....

              อย่าลืมติชมกันน้าาาาาาาาา^^

        

 

     

     

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา