Swimming pool รักนี้ที่สระน้ำ

สวัสดีคะท่านผู้อ่านฉันชื่อว่านากิคะ อายุ17 เป็นนักว่ายน้ำที่สวย หุ่นดี เพอร์เฟค ฉลาดและนิสัยดีที่สุด ย้ำนะคะ! ที่สุด ฉันอยู่โรงเรียนนานาชาติ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น อะไรนะไม่เชื่อหรอถ้าไม่เชื่อก็ลองอ่านดูสิ ลองอ่านเลย!!

 
''นากิเจ้าหญิงของผมคุณคือคนที่ผมรักมากที่สุด'' ฉันยืนมองชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับฉันเขาใส่ชุดเจ้าชายเวลานี้เขาคงเป็นคนที่หล่อที่สุดแล้วละ ''เป็นฟะ....'' กริ๊งงงงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงง ฉันสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจเมื่อฉันลืมตาขึ้นก็พบกับความผิดหวังเจ้าชายสุดหล่อของฉันหายไปแล้ว T^T สุดท้ายก็แค่ความฝัน อ๊ะ!ว่าแต่นี้กี่โมงแล้วนะ ฉันหันไปมองนาฬิกา "แปดโมงครึ่ง!!!!!!" วันนี้มีซ้อมตอนเช้าเก้าโมงนี้หว่า กรี๊ดดดดดดด นำก็ยังไม่ได้อาบ ข้าวก็ยังไม่ได้กินครีมก็ยังไม่ทา โอ้ยยยไม่ทันแล้ว ฉันรีบอาบน้ำ ทำธุรกิจส่วนตัวเสร็จก็รีบวิ่งไปที่สระ ที่บอกว่าวิ่งไปเนี้ยก็เพราะสระว่ายน้ำอยู่ตรงข้ามกับบ้านฉันเองใช้เวลา3นาทีก็ถึง แต่ว่าพอไปถึงที่สระเพื่อนๆของฉันก็เตรียมตัวลงน้ำกันแล้ว ฉันก็ต้องรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าในเวลาที่เร็วที่สุดก่อนที่อาจารย์จะมาถึง ระหว่างที่ฉันกำลังใส่หมวกและแว่นอยู่นั้น ''มาสายอีกแล้วหรา คนอะไรไม่มีความรับผิดชอบเอาสะเลย'' ฉันหันไปมองเสียงนั้นด้วยความรำคาญ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครมีคนเดียวเท่านั้นแหละที่กล้ามาพูดกับฉันแบบนี้ "แล้วไง เรื่องของฉันเธอเกี่ยวอะไรด้วย!'' ฉันตอบกลับยัยเพี้ยน แต่ถ้าชื่อจริงๆของหล่อนก็'เพรียส' คู่อริของฉันด้วยน้ำเสียงหมดอารมณ์สุดขีด "วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์มานั่งเถียงกับเธอนะ" พูดจบฉันก็เดินไปที่ริมสระแล้วลงน้ำว่ายวอร์มทันทีฉันวอร์มไปได้500เมตร อาจารย์ก็มาแต่อาจารย์พาใครมาด้วยเนี้ย เขาเป็นผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับฉันหน้าตาก็ไม่หล่อนะแต่น่ารักหน้าตี๋ๆหน่อย อาจารย์คุยอะไรกับหนุ่มหน้าตี๋นั้นก็ไม่รู้พออาจารย์พูดหนุ่มหน้าตี๋นั้นเสร็จอาจารย์ก็แนะนำตัวหนุ่มหน้าตี๋ให้พวกเรารู้จัก "นี้ ไอหน้าตี๋นี้ชื่อ'ชายาโมโตะ'เรียกสั้นๆว่า'โมโตะ'ญาติห่างๆของจารย์เอง เอ้าโมโตะงั้นเธอไปว่ายลู่เดียวกันกับนากิละกันลู่อื่นเต็มหมดแล้ว" พออาจารย์พูดจบฉันก็รู้เลยว่ารัศมีสายตาของพวกสาวๆมองมาที่ฉันด้วยความเคียดแค้น เอ่อ..พวกหล่อนเป็นไรกันนะคงไม่อิจฉาฉันใช่มะ โฮะโฮะ "หวัดดีโมโตะ ฉันนากิ อายุ17" ฉันทักทายโมโตะด้วยมารยาท           "ไม่ได้ถาม" ไอตี๋นั้นตอบกลับมาด้วยใบหน้านิ่งเฉยที่แสนจะกวนประสาท กรี๊ดดดด นี้ฉันต้องว่ายลู่เดียวกับมันจริงๆใช่ไหมเนี้ย "เออ งั้นโชคดีฉันขึ้นละน่าเบื่อ!" ฉันตอบกลับไปด้วยอารมณ์บูดสุดขีด "เธอจะขึ้นได้ไงนี้ยังไม่ถึงเวลาเลย" "ก็ฉันจะป่วยแล้วนายยุ่งไรด้วย" "ปัญญาอ่อน" ไอตี๋ว่าฉันหรอ! กรี๊ด ถ้าไม่ติดว่าน่ารักนะจะตบให้ฟันหลุดเลย "อาจารย์ขาหนูจะกลับบ้านแล้วนะคะตัวร้อย ไม่สบาย ไข้ขึ้น มดคันไฟกัดตูด" พูดจบฉันก็หันไปมองค้อนไอตี๋นั้นแล้วรีบวิ่งเก็บของกลับบ้าน ผู้ชายอะไรกวนประสาทชะมัด!!!!!!